Narzędzia pneumatyczne do prac blacharsko-lakierniczych.

Mechanizmy napędowe stosowane w pneumatycznych narzędziach warsztatowych podzielić można na:
- pracujące ruchem posuwisto-zwrotnym (wyrzynarka, narzędzia udarowe: młotek, punktak),
- rotacyjne (szlifierka, polerka).
Jednym z najczęściej używanych narzędzi w warsztacie blacharsko-lakierniczym jest młotek. Od momentu wprowadzenia na rynek i rozpoczęcia stosowania szerokiej gamy narzędzi z napędem pneumatycznym bardzo rozpowszechnił się właśnie blacharski młotek pneumatyczny. Należy on do grupy narzędzi udarowych, pracujących ruchem posuwisto-zwrotnym. Wykorzystywany jest głównie do rozdzielania elementów łączonych technologią zgrzewania oraz nitowania. Możliwe jest również wykonywanie czynności: cięcia blach, przebijania i profilowania. Do poszczególnych operacji dobierany jest jedynie rodzaj dłuta o odpowiednim kształcie.
Obudowa młotka w kształcie pistoletowym, przy odpowiednio małej masie własnej (około 1,5 kg), umożliwia łatwe i precyzyjne operowanie tym narzędziem, dzięki właściwemu uchwytowi. Młotek tego typu wyposażony jest w regulator mocy, dzięki czemu zapewniony jest wystarczający komfort pracy podczas posługiwania się nim, właśnie poprzez dobór odpowiednich parametrów adekwatnych do aktualnych potrzeb.
Kolejnym narzędziem pneumatycznym (w zasadzie pneumatyczno-hydraulicznym) stosowanym w warsztacie blacharsko-lakierniczym z grupy urządzeń udarowych, pracujących ruchem posuwisto-zwrotnym, jest punktak. Służy on do zaginania blach i punktowania otworów w blachach karoserii przeznaczonych do spawania lub zgrzewania. Zaletą tego typu narzędzia jest możliwość operowania nim w trudno dostępnych miejscach oraz tam, gdzie wykorzystanie metod tradycyjnych nie przyniosłoby zamierzonego efektu. Zastosowany w konstrukcji duży dźwigniowy wyłącznik dopływu powierza, umożliwia płynną i bardzo precyzyjną regulację mocy. Dzięki bardzo małej masie własnej (około 1 kg) oraz ograniczeniu efektu niekorzystnej wibracji, praca przy wykorzystaniu tego urządzenia zapewnia wysoki komfort wykonywanych operacji. Ostatnim urządzeniem pneumatycznym stosowanym w warsztacie blacharsko-lakierniczym z grupy pracującej ruchem posuwisto-zwrotnym jest wyrzynarka. Wykorzystywana jest do cięcia i wycinania blach. Paluchowa konstrukcja zapewnia łatwość operowania w miejscach trudno dostępnych. Dźwignia włączania i regulacji częstotliwości posuwu piły pozwala na swobodne kontrolowanie pracą wyrzynarki. Szybkie i sprawne mocowanie piłki (brzeszczota) możliwe jest dzięki zastosowaniu specjalnego mechanizmu uchwytu. Przy zamocowaniu w miejscu brzeszczota innej końcówki (pilnika iglakowego) urządzenie może pracować jako pilnikarka. Drugą kategorią urządzeń pneumatycznych stosowanych w warsztacie blacharsko-lakierniczym są narzędzia o napędzie rotacyjnym: szlifierka, polerka. W tych narzędziach energia sprężonego powietrza zamieniana jest na ruch obrotowy elementu roboczego. Szlifierki stosuje się przy pracach związanych z przygotowaniem i obróbką spoin spawalniczych, zgrzein, usuwania ognisk korozji a zwłaszcza przygotowywania powierzchni pod powłoki lakiernicze. Polerki wykorzystuje się do osiągania, bądź przywracania błyszczącego wyglądu powierzchni metalowych oraz polerowania powierzchni lakierowanych.
Szlifierki pneumatyczne możemy ogólnie podzielić na trzy grupy:
- proste,
- kątowe,
- czołowe.
Szlifierki pneumatyczne proste wykorzystywane są głównie przy wykańczaniu spawów, a także do usuwania ognisk korozji. Są one przystosowane do osadzenia w uchwycie kamieni trzpieniowych o średnicy części chwytowej do 8 mm. Szlifierki te mają budowę paluchową, dzięki czemu istnieje duża swoboda przy operowaniu nimi podczas pracy. Szlifierki te mają bezstopniową regulację prędkości obrotowej.



Drugą grupę szlifierek pneumatycznych stanowią szlifierki kątowe. Wykorzystywane są przede wszystkim do wszelkiego rodzaju prac związanych z przygotowaniem i obróbką spoin spawalniczych i zgrzein. Stosowane w tych szlifierkach regulatory obrotów zapewniają ich utrzymanie na stałym poziomie, w granicach od 10 do 12 tys. na minutę. Wszystkie wyposażane są w wyłącznik bezpieczeństwa. Przeważnie mają możliwość zamocowania tarczy o średnicy 125 mm. Konstrukcja tych szlifierek umożliwia swobodną pracę w miejscach trudno dostępnych i niewygodnych. Ponadto ukształtowanie podłużne obudowy zapewnia w miarę dobrą widoczność pola obróbczego. Ostatnią grupę szlifierek pneumatycznych wykorzystywaną w warsztacie blacharsko-lakierniczym stanowią szlifierki czołowe. Jest to zdecydowanie najczęściej używana grupa szlifierek w tego typu placówce. Narzędzia te przeznaczone są do przygotowywania powierzchni pod powłoki lakiernicze. Służą do szlifowania szpachli, podkładów oraz starych powłok. Wykorzystywane są do szlifowania dużych powierzchni. Charakteryzują się dużą mocą, a w związku z tym i wydajnością.


Kształt obudowy zapewnia dobrą widoczność, a tym samym swobodę i zarazem wysoką dokładność przy operowaniu szlifierką. Właściwe rozmieszczenie otworów w powierzchni roboczej materiału ściernego wraz z możliwością podłączenia pochłaniacza pyłu, zapewnia wysoki komfort pracy przez zachowanie odpowiedniej czystości obróbki. Wszystkie szlifierki tego typu wyposażone są w wyłącznik bezpieczeństwa. Duża i płaska powierzchnia robocza, zapewnia dużą wydajność i łatwość otrzymania płaszczyzny. Płynna regulacja prędkości obrotowej zapewnia jej dostosowanie do rodzaju obrabianego materiału.

mgr Andrzej Kowalewski