Usługi serwisowania układów klimatyzacji zagościły na dobre na polskim rynku. Niestety, ciągle nie wszystkie warsztaty serwisujące klimatyzację zdają sobie sprawę z tego, jak ważnym medium w sprężarce klimatyzacji jest olej, jak duży wpływ ma on na trwałość sprężarki oraz jak ważny jest prawidłowy dobór oleju przy serwisowaniu klimatyzacji.

Producenci projektują sprężarki klimatyzacji wraz z doborem właściwego oleju, mając na uwadze bardzo wiele kryteriów, w tym m.in.:

- pasowania części ruchomych sprężarki – ważna jest m.in. właściwa lepkość oleju; im pasowania dokładniejsze, tym na ogół olej powinien być mniej lepki (musi „łatwiej” wszędzie się przedostać). Olej musi zapewniać właściwy film smarujący w szerokim zakresie ciśnień i temperatur;

- mieszalność oleju z czynnikiem chłodniczym – olej musi dobrze rozpuszczać się w czynniku, tworząc mieszaninę smarną, przepływ mieszaniny czynnika i oleju jest wtedy równomierny; dodatkowo mieszanina oleju i czynnika pokrywa i uszczelnia połączenia oraz przewody elastyczne. Także pozostałe elementy ruchome układu klimatyzacji, takie jak iglica zaworu rozprężnego (jeżeli zawór występuje), są wtedy właściwie smarowane.

W dużym skrócie, na rynku występuje kilka typów olejów do sprężarek, które w ramach danego typu występują na ogół w kilku klasach lepkości. Oleje dedykowane są do jednego lub kilku typów czynników chłodniczych. Przykładowe typy olejów do klimatyzacji samochodowej:

- oleje typu PAG (glikole polialkilenowe) – są najczęściej stosowanymi obecnie olejami w układach klimatyzacji samochodowej z czynnikiem R134a. Występują na ogół w klasach lepkości 46, 100 i 150 (im wyższy symbol, tym olej bardziej lepki). Najwyższej jakości oleje PAG to związki chemiczne o łańcuchach tzw. double end-capped, czyli łańcuchach chemicznych obustronnie „zablokowanych”, przez co są one stabilne chemicznie, termicznie oraz wykazują niską higroskopijność. Oleje PAG doskonale rozpuszczają się w czynniku chłodniczym;

- oleje PAG dedykowane do nowego czynnika R1234yf;

- oleje typu POE (oleje poliestrowe) – stosowane m.in. w układach z miedzią lub jej stopami;

- specjalistyczne oleje do sprężarek aut hybrydowych – posiadają właściwości izolacyjne przed przepływem prądu, pozwalają na pracę uzwojenia elektrycznego silnika sprężarki w otoczeniu czynnika chłodniczego;

- oleje oferowane jako oleje uniwersalne (np. oleje oznaczane jako PAO).

Wybrane oleje oferowane są także w wersjach z kontrastem UV, przez co nie trzeba go dodawać oddzielnie do układu.

Należy zaznaczyć, że większość renomowanych dostawców pierwszomontażowych dla sprężarek pracujących na czynniku R134a stosuje oleje typu PAG. Niektórzy dostawcy zabraniają robienia jakichkolwiek domieszek olejów uniwersalnych (np. olejów uniwersalnych PAO) do sprężarek projektowanych i zalewanych fabrycznie olejami PAG.

Nissens, będąc dostawcą nowych sprężarek klimatyzacji zalewanych fabrycznie właściwym typem i ilością oleju, do sprężarek dedykowanych do czynnika R134a stosuje wyłącznie oleje typu PAG double end-capped, czyli oleje PAG najwyższej jakości. Typ oleju, jakim zalana jest sprężarka Nissens oraz jego klasa lepkości podane są dla każdej referencji w katalogu online firmy pod adresem: www.nissens.com.pl/katalog. Nissens nie akceptuje zamiany oleju PAG, jakim zalana jest fabrycznie sprężarka Nissens, na jakikolwiek inny olej (np. na olej PAO 68).

 Typowe błędy w doborze oleju wg Nissens:

- zastosowanie oleju zarówno innego i innej lepkości niż olej dedykowany do danej sprężarki – wariant najgorszy, np. zastosowanie oleju uniwersalnego PAO 68 zamiast, przykładowo, rekomendowanego oleju PAG 46. Pomijając rozważania o mieszalności tych olejów, olej PAO 68 do czynnika R134a ma lepkość ISO 68, natomiast rozważany powyżej olej ma lepkość ISO 46 (mniejsza lepkość, łatwiej przedostaje się w przestrzenie i na powierzchnie, które mają być smarowane);

- zastosowanie oleju innego typu niż olej rekomendowany przez producenta danej sprężarki – na ogół problemem jest mieszalność, jednorodność i trwałość mieszaniny, lepkość wynikowa oraz ew. wytrącanie się ubocznych związków po zmieszaniu olejów opartych na innych składach chemicznych;

- zastosowanie oleju tego samego typu lecz o innej lepkości – np. zastosowanie oleju PAG 100 (bardziej lepkiego) zamiast PAG 46 (o lepkości niższej). Na rynku można spotkać się z opiniami, że olej PAG 100 jest „uniwersalny”, gdyż jego lepkość leży pośrodku typoszeregu lepkości olejów PAG. Oczywiście stwierdzenie to jest błędne. Jeżeli do sprężarki dedykowany jest olej PAG 46, to nie można w odpowiedzialny sposób zalać jej olejem o znacznie większej lepkości, np. olejem PAG 100.

Olej produkowany na innej bazie chemicznej niż olej PAG w większości przypadków nie będzie tworzył trwałej mieszaniny z olejem PAG, a w trakcie przestoju sprężarki oleje rozwarstwią się (co obrazują poniższe zdjęcia). Podczas ponownego rozruchu przez jakiś czas sprężarka będzie smarowana „dwoma” różnymi typami olejów.

1. Olej PAG 46, lepkość ISO 46 (dolna warstwa) oraz nalany na nią olej PAO 68 – lepkość ISO 68 (górna warstwa).