Jednym z najwcześniej poznanych przez człowieka metalem ciężkim był ołów, który wykorzystywano już w czasach starożytnych. Swą popularność zawdzięcza swoim właściwościom fizycznym i chemicznym – jest przede wszystkim łatwy w obróbce.

Ołów i jego związki są silnie trujące nawet w bardzo małych stężeniach. Do organizmów dostaje się on łatwo poprzez przewód pokarmowy, drogi oddechowe oraz skórę. Dawka ołowiu wchłaniana przez dorosłego człowieka w okresie tygodnia nie powinna być większa niż 3 mg, zaś dzieci, które są bardziej podatne na zatrucia ołowiem, nie powinny przyjmować go więcej niż 1 mg w przeciągu tygodnia. Ołów kumuluje się w organizmie człowieka. Największym magazynem ołowiu są kości. Może on w nich przebywać od 40 do 90 lat. Skutkami jego toksycznego oddziaływania może być zaburzenie syntezy krwi, nadciśnienie tętnicze, neuropatia czy uszkodzenie mózgu.
Ołów był jedną z przyczyn upadku Cesarstwa Rzymskiego. Woda z akweduktów była doprowadzana przez rury wodociągowe, a te były wykonane z ołowiu. Ludzie pili wodę nasyconą tym pierwiastkiem, co prowadziło do wielu chorób, a w konsekwencji śmierci.
Wiek XIX i XX to powszechne zastosowania ołowiu do produkcji farb z przeznaczeniem jako warstwa ochronna oraz dekoracyjna w rozwijającym się prężnie przemyśle z nową gałęzią – motoryzacją. Związki ołowiu są wykorzystywane do produkcji pigmentów, z których powstają lakiery samochodowe. Okazuje się bowiem, że pigmenty (w szczególności żółte) wytworzone z ołowiu cechują się dużą siłą krycia i co ważne – są tanie w wytworzeniu.
Mimo że producenci samochodów zaprzestali używania pigmentów ołowiowych na liniach produkcyjnych już wiele lat temu, to z powodu popytu na nie (niska cena) nadal były one oferowane w lakierach przemysłowych i renowacyjnych.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego zwane REACH (ang. Registration, Evaluation and Authorisation of Chemicals) dotyczące bezpiecznego stosowania związków chemicznych wprowadza znaczące ograniczenia. Zgodnie z tym rozporządzeniem produkcja, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie substancji niebezpiecznych, do których zaliczamy metale ciężkie jak ołów czy kadm, zostało zabronione. REACH ma na celu zwiększenie ochrony zdrowia i środowiska, a obowiązuje na terytorium Unii Europejskiej, Norwegii, Islandii oraz Liechtensteinu.
Obecnie znaczące firmy na rynku nie stosują już w swoich lakierach toksycznego ołowiu. Wśród nich są takie jak Multichem, która na długo przed wprowadzeniem rygorystycznych rozporządzeń opracowała komponenty, które zastąpiły te toksyczne. Nowe produkty nie ustępują właściwościom swoim poprzednikom, jeśli chodzi o parametr krycia, a przy tym są bezpieczne w użyciu.
Stosując najnowsze produkty, nie należy się obawiać o jakość powłoki oraz odporność na warunki atmosferyczne produktu pozbawionego metali ciężkich. Dzięki doświadczeniu gromadzonemu przez lata badań zespołu badawczo-rozwojowego uzyskano nowe linie produktów, takie jak lakiery samochodowe linii Kar-Bon pozbawione toksycznego ołowiu. Lakiery marki PROFIX spełniają najwyższe standardy jakościowe, zapewniają bezpieczeństwo pracowników lakierni, jak i użytkowników produktów.