W jakiej sytuacji pracodawca nie odprowadza składek ZUS za starszych pracowników?
W jakiej sytuacji pracodawca nie odprowadza składek ZUS za starszych pracowników?
Składka na Fundusz Pracy (FP) wynosi 2,45 proc. podstawy wymiaru, a składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) 0,10 proc. Podstawą do naliczania tych składek jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia podstawy do kwoty 30-krotności. Obydwie te składki są w całości finansowane przez płatnika składek i wykazywane wyłącznie w deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA, składki nie są wykazywane w imiennym raporcie miesięcznym ZUS RCA składanym za ubezpieczonego.
Z dniem 1 lipca 2009 r. weszły w życie art. 104b ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. nr 69, poz. 415 z późn. zm.) oraz art. 9b ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. nr 237, poz. 1654 z późn. zm.). Na podstawie tych przepisów pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przez 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50. rok życia i w okresie 30 dni przed dniem zatrudnienia pozostawały w ewidencji osób bez pracy powiatowego urzędu pracy. Zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP przysługuje pracodawcy tylko w odniesieniu do pracowników w rozumieniu przepisów kodeksu pracy. Wobec tego zwolnienie to nie przysługuje np. wobec osób wykonujących pracę na podstawie umów o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy-zlecenia. Również gdy pracodawca z własnym pracownikiem zawarłby umowę-zlecenia, to zwolnienie to nie obejmuje przychodów z tytułu świadczenia pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej. Od składek zwolniony jest tylko przychód uzyskiwany z umowy o pracę.
Zwolnienie z opłacania składki na FP i FGŚP przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:
- nawiązanie stosunku pracy następuje nie wcześniej niż od 1 lipca 2009 r.;
- w dniu nawiązania stosunku pracy zatrudniona osoba miała ukończone 50 lat, a więc 50. urodziny przypadają najpóźniej w dniu nawiązania stosunku pracy;
- zatrudniona osoba pozostawała w ewidencji osób bezrobotnych powiatowego urzędu pracy przez co najmniej 30 dni przed dniem nawiązania stosunku pracy.
Jednocześnie od 1 lipca 2009 r. składki na FP i FGŚP opłaca się za osoby, które nie osiągnęły wieku wynoszącego co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn. Wobec tego za osoby ubezpieczone, które ten wiek ukończyły, składki na te dwa fundusze nie powinny być już opłacane. Zwolnienie to w trakcie miesiąca kalendarzowego przysługuje począwszy od następnego miesiąca po ukończeniu tego wieku. Jeżeli więc mężczyzna ukończył 60 lat np. 5 sierpnia 2011 r., to zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP obowiązuje od 1 września 2011 r., czyli od przychodów wypłaconych w tym miesiącu, natomiast od przychodów wypłaconych w sierpniu składki powinny być jeszcze naliczane i opłacone. W przypadku osób, które 55 lub 60 lat kończą pierwszego dnia danego miesiąca, np. 1 sierpnia, zwolnienie z obowiązku opłacania składek przysługuje już od tego miesiąca, czyli od przychodów wypłaconych w sierpniu, gdyż w dniu urodzin osoba ta kończy 55 lub 60 lat. Należy zaznaczyć, że zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP dotyczy wszystkich osób, które osiągnęły wiek 55 lub 60 lat, i w odróżnieniu od pierwszego zwolnienia dotyczącego 50-latków nie jest ograniczone tylko do pracowników zatrudnionych 1 lipca lub po tej dacie. W przypadku zwolnienia dla 55- i 60-latków nie ma znaczenia data zawarcia umowy. Zwolnienie to ma zastosowanie także do zleceniobiorców.
Dwóch pracowników nie przepracowało w czerwcu ani jednego dnia. Jeden z nich miał zwolnienie lekarskie od 1 do 30 czerwca, a drugi na wszystkie dni miesiąca, ale od poniedziałku do piątku. Z obliczeń wynika, że choć obaj byli nieobecni cały miesiąc, to jeden z nich (ten ze zwolnieniem od poniedziałku do piątku) oprócz zasiłku chorobowego otrzyma 800 zł wynagrodzenia, a drugi nie. Obaj mają zarobki po 3000 zł. Czy słusznie zgłasza zastrzeżenia ten, który nie otrzymał pensji?
Pracownik, którego zwolnienie lekarskie przypadało na cały miesiąc kalendarzowy, czyli od 1 do 30 czerwca, oprócz zasiłku chorobowego nie otrzyma nic więcej. W takim wypadku nie przysługuje mu wynagrodzenie. Na każdy dzień miesiąca przedstawił orzeczenie lekarza o niezdolności do pracy, a co za tym idzie za każdy z tych dni otrzyma zasiłek chorobowy lub wynagrodzenie chorobowe. Natomiast do pracownika, który w miesiącu kalendarzowym nie przepracował ani jednego dnia, ale przedstawił zwolnienie tylko na dni pracy, czyli od poniedziałku do piątku, stosuje się § 11 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (Dz. U nr 62, poz. 289 ze zm.). Zwolnienie lekarskie przypadało tylko na niektóre dni miesiąca, choć faktycznie obejmowało wszystkie dni pracy. Aby obliczyć wynagrodzenie za część miesiąca, gdy za pozostałą jego część pracownik otrzymał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego, należy:
- podzielić wynagrodzenie miesięczne przez 30 dni;
- pomnożyć otrzymany wynik przez liczbę dni, na które opiewa zwolnienie lekarskie;
- otrzymany wynik odjąć od miesięcznego wynagrodzenia.
U czytelnika te obliczenia będą wyglądały następująco:
3000 : 30 = 100 zł
100 zł x 22 dni
do poniedziałku do piątku = 2200 zł
3000 zł – 2200 zł = 800 zł
Zatem pracownik, który w czerwcu br. miał zwolnienie lekarskie tylko na dni pracy, obok zasiłku chorobowego otrzyma 800 zł wynagrodzenia. W każdym bowiem wypadku, gdy pracownik otrzymuje zwolnienie nie na wszystkie dni miesiąca, nawet gdy pozostałe dni są wolne od pracy, stosujemy przepisy o obliczaniu wynagrodzenia za przepracowaną część miesiąca.
mgr Robert Gorczyca, prawnik, specjalista ds. bhp
Składka na Fundusz Pracy (FP) wynosi 2,45 proc. podstawy wymiaru, a składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) 0,10 proc. Podstawą do naliczania tych składek jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia podstawy do kwoty 30-krotności. Obydwie te składki są w całości finansowane przez płatnika składek i wykazywane wyłącznie w deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA, składki nie są wykazywane w imiennym raporcie miesięcznym ZUS RCA składanym za ubezpieczonego.
Z dniem 1 lipca 2009 r. weszły w życie art. 104b ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. nr 69, poz. 415 z późn. zm.) oraz art. 9b ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. nr 237, poz. 1654 z późn. zm.). Na podstawie tych przepisów pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przez 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50. rok życia i w okresie 30 dni przed dniem zatrudnienia pozostawały w ewidencji osób bez pracy powiatowego urzędu pracy. Zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP przysługuje pracodawcy tylko w odniesieniu do pracowników w rozumieniu przepisów kodeksu pracy. Wobec tego zwolnienie to nie przysługuje np. wobec osób wykonujących pracę na podstawie umów o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy-zlecenia. Również gdy pracodawca z własnym pracownikiem zawarłby umowę-zlecenia, to zwolnienie to nie obejmuje przychodów z tytułu świadczenia pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej. Od składek zwolniony jest tylko przychód uzyskiwany z umowy o pracę.
Zwolnienie z opłacania składki na FP i FGŚP przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:
- nawiązanie stosunku pracy następuje nie wcześniej niż od 1 lipca 2009 r.;
- w dniu nawiązania stosunku pracy zatrudniona osoba miała ukończone 50 lat, a więc 50. urodziny przypadają najpóźniej w dniu nawiązania stosunku pracy;
- zatrudniona osoba pozostawała w ewidencji osób bezrobotnych powiatowego urzędu pracy przez co najmniej 30 dni przed dniem nawiązania stosunku pracy.
Jednocześnie od 1 lipca 2009 r. składki na FP i FGŚP opłaca się za osoby, które nie osiągnęły wieku wynoszącego co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn. Wobec tego za osoby ubezpieczone, które ten wiek ukończyły, składki na te dwa fundusze nie powinny być już opłacane. Zwolnienie to w trakcie miesiąca kalendarzowego przysługuje począwszy od następnego miesiąca po ukończeniu tego wieku. Jeżeli więc mężczyzna ukończył 60 lat np. 5 sierpnia 2011 r., to zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP obowiązuje od 1 września 2011 r., czyli od przychodów wypłaconych w tym miesiącu, natomiast od przychodów wypłaconych w sierpniu składki powinny być jeszcze naliczane i opłacone. W przypadku osób, które 55 lub 60 lat kończą pierwszego dnia danego miesiąca, np. 1 sierpnia, zwolnienie z obowiązku opłacania składek przysługuje już od tego miesiąca, czyli od przychodów wypłaconych w sierpniu, gdyż w dniu urodzin osoba ta kończy 55 lub 60 lat. Należy zaznaczyć, że zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP dotyczy wszystkich osób, które osiągnęły wiek 55 lub 60 lat, i w odróżnieniu od pierwszego zwolnienia dotyczącego 50-latków nie jest ograniczone tylko do pracowników zatrudnionych 1 lipca lub po tej dacie. W przypadku zwolnienia dla 55- i 60-latków nie ma znaczenia data zawarcia umowy. Zwolnienie to ma zastosowanie także do zleceniobiorców.
Dwóch pracowników nie przepracowało w czerwcu ani jednego dnia. Jeden z nich miał zwolnienie lekarskie od 1 do 30 czerwca, a drugi na wszystkie dni miesiąca, ale od poniedziałku do piątku. Z obliczeń wynika, że choć obaj byli nieobecni cały miesiąc, to jeden z nich (ten ze zwolnieniem od poniedziałku do piątku) oprócz zasiłku chorobowego otrzyma 800 zł wynagrodzenia, a drugi nie. Obaj mają zarobki po 3000 zł. Czy słusznie zgłasza zastrzeżenia ten, który nie otrzymał pensji?
Pracownik, którego zwolnienie lekarskie przypadało na cały miesiąc kalendarzowy, czyli od 1 do 30 czerwca, oprócz zasiłku chorobowego nie otrzyma nic więcej. W takim wypadku nie przysługuje mu wynagrodzenie. Na każdy dzień miesiąca przedstawił orzeczenie lekarza o niezdolności do pracy, a co za tym idzie za każdy z tych dni otrzyma zasiłek chorobowy lub wynagrodzenie chorobowe. Natomiast do pracownika, który w miesiącu kalendarzowym nie przepracował ani jednego dnia, ale przedstawił zwolnienie tylko na dni pracy, czyli od poniedziałku do piątku, stosuje się § 11 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (Dz. U nr 62, poz. 289 ze zm.). Zwolnienie lekarskie przypadało tylko na niektóre dni miesiąca, choć faktycznie obejmowało wszystkie dni pracy. Aby obliczyć wynagrodzenie za część miesiąca, gdy za pozostałą jego część pracownik otrzymał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego, należy:
- podzielić wynagrodzenie miesięczne przez 30 dni;
- pomnożyć otrzymany wynik przez liczbę dni, na które opiewa zwolnienie lekarskie;
- otrzymany wynik odjąć od miesięcznego wynagrodzenia.
U czytelnika te obliczenia będą wyglądały następująco:
3000 : 30 = 100 zł
100 zł x 22 dni
do poniedziałku do piątku = 2200 zł
3000 zł – 2200 zł = 800 zł
Zatem pracownik, który w czerwcu br. miał zwolnienie lekarskie tylko na dni pracy, obok zasiłku chorobowego otrzyma 800 zł wynagrodzenia. W każdym bowiem wypadku, gdy pracownik otrzymuje zwolnienie nie na wszystkie dni miesiąca, nawet gdy pozostałe dni są wolne od pracy, stosujemy przepisy o obliczaniu wynagrodzenia za przepracowaną część miesiąca.
mgr Robert Gorczyca, prawnik, specjalista ds. bhp
Komentarze (0)