4. który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa.

Zakres tego dodatkowego badania technicznego określony w § 3 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia obejmuje ocenę spełnienia dodatkowych warunków technicznych w sposób określony w pkt. 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 3 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia. Zakres tego badania dodatkowego obejmuje więc:
- identyfikację pojazdu (m.in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie) – pkt 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- dodatkowe badanie techniczne pojazdu, który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa – w pkt. 3 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia.

Zakres dodatkowego badania technicznego nie budzi w tym przypadku wątpliwości. Problemem jest za to zasada samego jego wykonywania. O ile wykonanie tego badania technicznego ww. zakresie, w przypadku gdy w dowodzie rejestracyjnym nie ma jeszcze adnotacji o treści „TAXI”, a właściciel chce taką funkcjonalność zyskać, jest logiczne, o tyle wiele wątpliwości budzi ustalenie zakresu wykonania okresowego badania technicznego pojazdu mającego powyższą adnotację w dowodzie rejestracyjnym, a ściślej, czy podczas badania okresowego należy wykonać czynności wchodzące w zakres badania dodatkowego.
Na wstępie należy zaznaczyć, że badanie to wykonywane jest z mocy ustawy w przypadku, gdy pojazd ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa. Zapis ten nie uwzględnia i nie bierze pod uwagę stanu bieżącego pojazdu, tzn. nie ma tutaj znaczenia czy pojazd jest już taksówką, czy nie. Istotne jest natomiast, czy będzie on używany dalej jako taksówka. Ponadto, z analizy tego tematu wynika jednoznacznie, że w wykazie czynności kontrolnych oraz metod i kryteriów oceny stanu technicznego pojazdu podczas przeprowadzania okresowego badania technicznego pojazdu nie uwzględniono weryfikacji warunków dodatkowych wskazanych w rozporządzeniu o warunkach technicznych (§ 24 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia – Dz. U. nr 32 z 2003 r., poz. 262 z póź. zm.) określonych dla taksówki, pomimo że § 2 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia nakłada taki obowiązek. W związku z powyższym, w zakres tego badania powinny jednak wchodzić również czynności określone w pkt. 3 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia, a więc charakterystyczne dla dodatkowego badania technicznego pojazdu, który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa.
Opłata za wykonanie dodatkowego badania technicznego pojazdu, który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa, wynosi 42 zł (lp. 6.2 Tabeli Opłat). W przypadku badania okresowego ww. pojazdu stosujemy zapis § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów (Dz. U. z dnia 14 października 2004 r. poz. 2261 z póź. zm.) określający zasadę naliczenia całkowitej opłaty za badanie techniczne (opisane w pkt. 1 lit. a niniejszego artykułu), tzn. opłata powinna wynosić 98 zł + 42 zł = 140 zł.
Badanie to może przeprowadzać zarówno okręgowa, jak i podstawowa stacja kontroli pojazdów, wykonywane jest z mocy ustawy.

5. uprzywilejowany.

Zakres tego dodatkowego badania technicznego określony w § 3 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia obejmuje sprawdzenie i ocenę spełnienia dodatkowych warunków technicznych w sposób określony w pkt.1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 4 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia. Zakres tego badania dodatkowe obejmuje więc:
- identyfikację pojazdu (m. in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie) – pkt 1 działu I załącznika nr 1;
- dodatkowe badanie techniczne pojazdu uprzywilejowanego – pkt 4 działu I załącznika nr 4.

Uwagi dotyczące tego dodatkowego badania technicznego pojazdu uprzywilejowanego są identyczne jak w przypadku pojazdu, który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa zarówno pod kątem zakresu dodatkowego badania technicznego, jak i okresowego. Również w tym przypadku wykaz czynności kontrolnych oraz metod i kryteriów oceny stanu technicznego pojazdu podczas przeprowadzania okresowego badania technicznego pojazdu nie przewiduje oceny warunków dodatkowych dla pojazdu uprzywilejowanego, pomimo że w § 25-§ 37 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. nr 32 z 2003 r., poz. 262 z póź. zm.) są one określone. Wydaje się również w tym wypadku błędem nieuwzględnienie podczas przeprowadzania okresowego badania technicznego czynności z zakresu badania dodatkowego.
Zasady naliczania opłat są w związku z tym takie same, jak w przypadku taksówki osobowej czy bagażowej i w przypadku pojazdu uprzywilejowanego wynoszą:
- dodatkowego badanie techniczne – 50 zł (lp. 6.3 Tabeli Opłat);
- okresowe badanie techniczne – 50 zł (lp. 6.3. Tabeli Opłat) + opłata za okresowe badanie techniczne wynikająca z rodzaju pojazdu określona w lp. 1 Tabeli Opłat.

Badanie to może przeprowadzać zarówno okręgowa, jak i podstawowa stacja kontroli pojazdów i wykonywane jest z mocy ustawy, gdy pojazd ma tę atrybutowość.

6. do nauki jazdy, pojazd do przeprowadzania egzaminu państwowego.

Zakres tego dodatkowego badania technicznego określony jest w § 3 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia obejmuje ocenę spełnienia dodatkowych warunków technicznych w sposób określony w pkt. 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 5 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia. Zakres tego badania dodatkowego obejmuje więc:
- identyfikację pojazdu (m.in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie) – pkt 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- dodatkowe badanie techniczne pojazdu do nauki jazdy i pojazdu do przeprowadzania egzaminu państwowego – pkt 5 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia.

Problemy, które pojawiają się podczas przeprowadzania tego badania technicznego są tożsame, jak w przypadku wcześniej opisanych: pojazdu uprzywilejowanego i taksówki. Tu również zakres czynności badania okresowego należy rozszerzyć o zakres czynności badania dodatkowego, aby spełniony był wymóg określony § 2 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia – weryfikacja warunków dodatkowych określonych w § 43 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. nr 32 z 2003 r., poz. 262 z póź. zm.). Opłata za badanie pojazdu do nauki jazdy i pojazdu do przeprowadzania egzaminu państwowego:
- dodatkowe badanie techniczne – 48 zł (lp. 6.8 Tabeli Opłat);
- okresowe badanie techniczne – 48 zł (lp. 6.8. Tabeli Opłat) + opłata za okresowe badanie techniczne wynikająca z rodzaju pojazdu określona w lp. 1 Tabeli Opłat.
Badanie to może przeprowadzać zarówno okręgowa, jak i podstawowa stacja kontroli pojazdów, wykonywane jest z mocy ustawy.

7. odpowiednio przystosowany lub wyposażony zgodnie z przepisami o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych.

Zakres tego dodatkowego badania technicznego określony w § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia obejmuje ocenę spełnienia dodatkowych warunków technicznych, w sposób określony w pkt. 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 6 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia. Zakres tego badania dodatkowe obejmuje więc:
- identyfikację pojazdu (m.in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie) – w pkt. 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- dodatkowe badanie techniczne pojazdu odpowiednio przystosowanego lub wyposażonego zgodnie z przepisami o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych – pkt 6 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia;
- sporządzenie i wydanie zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu przeznaczonego do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych – załącznik nr 7 do rozporządzenia.

Analizując ten rodzaj badania technicznego, nasuwa się następująca konkluzja, aby można było je w pełni wykorzystać, należy je wykonywać łącznie z badaniem okresowym. Wynika to z następujących zapisów prawnych, zgodnie z art. 9 ust. 1-3 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. nr 199 z dnia 28 listopada 2002 r., poz. 1671 z późniejszymi zmianami) pojazdy, dla których umowa ADR wymaga wystawienia świadectwa dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych, zwanego dalej „świadectwem dopuszczenia pojazdu”, podlegają sprawdzeniu w zakresie spełniania dodatkowych wymagań technicznych, określonych w umowie ADR, dotyczących wyposażenia lub przystosowania tych pojazdów. Sprawdzenia tego dokonuje, w drodze badania technicznego pojazdu, określona przepisami ruchu drogowego okręgowa stacja kontroli pojazdów, która następnie wystawia zaświadczenie o wyniku przeprowadzonego badania. Między innymi na podstawie pozytywnych wyników badania technicznego potwierdzonego ww. zaświadczeniu, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego odpowiednio wystawia świadectwo dopuszczenia pojazdu lub przedłuża jego ważność.
Biorąc pod uwagę, że przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego, podczas którego nie wykonuje się zakresu okresowego badania lub nie jest ono przeprowadzane łącznie z badaniem okresowym (a tak jest w tym przypadku), skutkuje skreśleniem w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdów pozycji 1 i 2, dotyczących spełnienia bądź nie warunków technicznych określonych w art. 66 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, nie ma możliwości ustalenia wyniku badania ani kolejnego jego terminu. Zaświadczenie o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym pojazdu przeznaczonego do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych TDT może nie być przyjęte ze względu na brak wypełnionej pozycji „Następny termin badania do dnia:…”, a musi ta informacja tam wystąpić zgodnie z pkt. 9.1.2.3 części 9 załącznika B do umowy europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych (ADR) (Dz. U. nr 110 z 2011 r. poz. 641).
Problemu również nie rozwiąże przeprowadzenie samego okresowego badania technicznego tego pojazdu ze względu na to, że zaświadczenie o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym pojazdu przeznaczonego do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych wydaje się wyłącznie zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia przy dodatkowym badaniu technicznym i w ten sposób koło się zamyka. Wykonując łącznie te badania techniczne, opłatę należy obliczyć według wzoru: 85 zł (lp. 6.4 Tabeli opłat) + opłata za okresowe badanie techniczne wynikająca z rodzaju pojazdu określona w lp. 1 Tabeli Opłat. Badanie to może przeprowadzać tylko okręgowa stacja kontroli pojazdów. Jest ono wykonywane obligatoryjnie z mocy ustawy w przypadku przedłużenia lub ubiegania się przez właściciela pojazdu o „Świadectwo dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych” wydawane przez Transportowy Dozór Techniczny. Należy również zaznaczyć, że z dniem 1 stycznia 2012 r. weszła w życie nowa ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. nr 227 z dnia 24 października 2011 r., poz. 1364), która zastąpi ustawę z 1999 r. W nowej ustawie podstawą prawną do wykonania przez okręgową stację kontroli pojazdów przedmiotowego dodatkowego badania technicznego pojazdu będzie art. 60 ust. 2. Nowością natomiast jest zapis ust. 3 ww. art., który informuje, że Transportowy Dozór Techniczny dokonywać będzie na zasadach określonych w ustawie sprawdzenia, czy nadwozie pojazdu do przewozu luzem towarów niebezpiecznych, pojazd MEMU lub cysterny spełniają postanowienia ADR, oraz sporządzą protokół z przeprowadzonego badania.

8. w którym została dokonana naprawa wynikająca ze zdarzenia powodującego odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia określonego w grupach 3 i 10 działu II załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 11 z 2010 r., poz. 66 z późn. zm.) w zakresie elementów układu nośnego, hamulcowego lub kierowniczego mających wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego.

Zakres tego dodatkowego badania technicznego określony w § 3 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia obejmuje sprawdzenie i ocenę stanu technicznego pojazdu oraz spełnienia warunków technicznych w sposób określony w pkt. 1, 5-7 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 1 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia, odpowiednio do zakresu naprawy. Zakres tego badania dodatkowego obejmuje więc ocenę naprawianych elementów z układów:
- hamulcowego – pkt. 5 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- kierowniczego – pkt. 6 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- podwozia, nadwozia i ramy – pkt. 7 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia,
- zawieszenia i innych czynności określonych w pkt. 1 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia.

Ponadto, jak podczas każdego badania technicznego, należy przeprowadzić identyfikację pojazdu (m.in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie).
Poprzednie regulacje prawne warunkowały przeprowadzenie tego badania od kwoty odszkodowania wypłaconej przez firmę ubezpieczeniową (wynosiła ona minimum 2000 zł). Obecnie obowiązek przeprowadzenia przedmiotowego badania technicznego jest uzależniony od naprawy konkretnych elementów pojazdu wskazanych np. w protokole szkody.
Opłata jest zryczałtowana, nie zależy od zakresu naprawy, który bezpośrednio wpływa na zakres przedmiotowego badania technicznego. Wynosi ona 50 zł (lp. 6.8 Tabeli).
Badanie to może przeprowadzać zarówno okręgowa, jak i podstawowa stacja kontroli pojazdów, wykonywane jest z mocy ustawy w przypadku dokonania ww. naprawy.

9. w którym w czasie badania technicznego stwierdzono ślady uszkodzeń lub naruszenie elementów nośnych konstrukcji pojazdu, mogących stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Wytyczne co do zakresu tego badania technicznego znajdują się w § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, a sposób jego przeprowadzenie określony jest w pkt. 1 i 7 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 1 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia, odpowiednio do stwierdzonych usterek. Podobnie więc, jak w pkt. 9, zakres wykonywanego badania technicznego może być za każdym razem inny, co uzależnione jest od ilości zespołów, w których występują stwierdzone usterki. Podczas tego badania technicznego mamy obowiązek uwzględnić:
- identyfikację pojazdu (m.in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie) – pkt 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- ocenę podwozia, nadwozia i ramy – pkt 7 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- badanie zawieszenia i innych czynności określonych w pkt. 1 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia.
Opłata jest zryczałtowana, niezależnie od ilości stwierdzonych usterek i zakresu badania, i wynosi 94 zł (lp. 6.10 Tabeli Opłat).
Badanie to może przeprowadzać zarówno okręgowa, jak i podstawowa stacja kontroli pojazdów, wykonywane jest ono z mocy ustawy.

10. dla którego określono wymagania techniczne w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 17 z 2011 r., poz. 1054, z późn. zm.), ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.) lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.).

Zakres tego dodatkowego badania technicznego określony jest w § 3 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia. Obejmuje on ocenę spełnienia dodatkowych warunków technicznych w sposób określony w pkt. 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 7 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia. Zakres tego badania dodatkowego obejmuje więc:
- identyfikację pojazdu (m.in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie) – pkt 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- dodatkowe badanie techniczne pojazdu, dla którego określono wymagania techniczne w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 17 z 2011 r., poz. 1054, z późn. zm.), ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.) lub ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) – pkt 7 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia.

Wiele wątpliwości wśród diagnostów budzi brak w „Kryteriach uznania stanu technicznego pojazdu, przedmiotów jego wyposażenia i części za niezgodny z warunkami technicznymi”, zawartych w pkt. 7 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia, odnoszących się do pojazdów, dla których określono wymagania techniczne w przepisach:
- ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
- ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W pozycji tej uwzględnione zostały tylko uwagi do pojazdów podlegających zapisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ze względu na to, że ustawa art. 81 ust. 11 pkt 7 przewiduje ocenę pojazdów również pod kątem ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku dochodowym od osób prawnych, należy je weryfikować według wymagań zawartych w tych ustawach, a nie według kryteriów oceny odnoszących się do pojazdu weryfikowanego na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług. W takim wypadku adnotacje jakie powinny być zawarte w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu powinny odnosić się do ww. ustaw, zależnie od tego na zgodność, z którą jest ono przeprowadzane. Zasada jego wypełnienia jest identyczna we wszystkich trzech przypadkach. Polega ona na wskazaniu w zaświadczeniu tylko jednego punktu weryfikowanego podczas badania. Przykładowo, dla ustawy o podatku od towarów i usług odpowiednio tylko jednego z punktów wymienionych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 zmian do ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) - „art. 3 ust. 2 pkt. 1” (jeden). Przykłady adnotacji dla ustaw o podatku: od osób fizycznych oraz osób prawnych przedstawiono poniżej. Należy również pamiętać, że zaświadczenie to, w odróżnieniu do zaświadczenia z „badania „VAT”, nie jest przedkładane w wydziale komunikacji, a bezpośrednio w urzędzie skarbowym, więc w takim przypadku w dowodzie rejestracyjnym nie zostaną wpisane żadne adnotacje świadczące o tej atrybutowości.
Przykładowe propozycje adnotacji dla:
- ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:
a) PIT-1 - Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych (Dz. U. nr 51 z 2010 r., poz. 307 z póź. zm.);
b) PIT-2 - Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych (Dz. U. nr 51 z 2010 r., poz. 307 z póź. zm.);
c) PIT-3 - Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. v ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych (Dz. U. nr 51 z 2010 r., poz. 307 z póź. zm.);
d) PIT-4 - Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych (Dz. U. nr 51 z 2010 r., poz. 307 z póź. zm.);
- ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych:
a) CIT-1 - Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 4a pkt 9 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych (Dz. U. nr 74 z 2011 r., poz. 397 z póź. zm.);
b) CIT-2 - Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 4a pkt. 9 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych (Dz. U. nr 74 z 2011 r., poz. 397 z póź. zm.);
c) CIT-3 - Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 4a pkt 9 lit. c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych (Dz. U. nr 74 z 2011 r., poz. 397 z póź. zm.);
d) CIT-4 - Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 4a pkt 9 lit. d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych (Dz. U. nr 74 z 2011 r., poz. 397 z póź. zm.).

Badanie to może przeprowadzać wyłącznie okręgowa stacja kontroli pojazdów. Jest ono wykonywane obligatoryjnie, z mocy ustawy, w przypadku ubiegania się przez właściciela o możliwość rozliczenia kosztów związanych z zakupem czy eksploatacją pojazdu.
Zryczałtowana opłata za te badanie techniczne, niezależnie od jego zakresu, wynosi 50 zł (lp. 6.11 Tabeli Opłat).

11. autobus, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h, co do zgodności z dodatkowymi warunkami technicznymi.

Zakres tego dodatkowego badania technicznego określony jest w § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia. Obejmuje ono sprawdzenie i ocenę spełnienia warunków technicznych w sposób określony w pkt. 1 i 11.1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 8 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia. W zakres tego badania wchodzi więc:
- identyfikacja pojazdu (m.in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie) – pkt 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- ocena dodatkowych warunków technicznych dla – pkt 11.1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- dodatkowe badanie techniczne autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h – pkt. 8 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia;
- sporządzenie i wydanie zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h – załącznik nr 6 do rozporządzenia.

W przypadku tego badania technicznego większych problemów nie ma, co związane jest z jego funkcjonowaniem od wielu lat w niezmienionym zakresie. Jeżeli chodzi o jakiekolwiek problemy z jego wykonaniem, to związane są one głównie z brakiem biegłości uprawnionego diagnosty w jego przeprowadzaniu (niewielka liczba tego typu pojazdów zarejestrowanych w Polsce) niż z prawdziwymi wątpliwościami natury techniczno-merytorycznej. Należy również pamiętać, że w przypadku okresowego badania technicznego tego typu pojazdu, gdy ma on już w dowodzie adnotację urzędową „BUS 100 km/h”, badanie to musi być wykonywane razem z przedmiotowym badaniem dodatkowym (analogicznie jak w przypadku taksówki).
Opłata za dodatkowe badanie techniczne pojazdów (pojazd nie ma stosownej adnotacji urzędowej) wynosi 126 zł (lp. 6.5 Tabeli). Badanie to może przeprowadzać tylko okręgowa stacja kontroli pojazdów. Jest wykonywane obligatoryjnie, z mocy ustawy, w przypadku ubiegania się przez właściciela pojazdu o zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h.

12. dla którego określono dodatkowe wymagania techniczne w międzynarodowych porozumieniach dotyczących międzynarodowego transportu drogowego.

Zakres tego dodatkowego badania technicznego określony jest w § 3 ust 1 pkt 14 rozporządzenia. Obejmuje sprawdzenie i ocenę spełnienia dodatkowych warunków technicznych w sposób określony w pkt. 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt. 9 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia. W zakres tego badania wchodzi więc:
- identyfikacja pojazdu (m.in. sprawdzenie cech identyfikacyjnych i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie) – pkt 1 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia;
- dodatkowe badanie techniczne pojazdu, dla którego określono dodatkowe wymagania techniczne w międzynarodowych porozumieniach dotyczących międzynarodowego transportu drogowego – pkt 9 działu I załącznika nr 4 do rozporządzenia.

Jest to nowe badanie techniczne pojazdu wprowadzone we wrześniu 2009 r., podczas którego weryfikowane są, określone w art. 30 a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.), następujące jego elementy:
- tylne urządzenie zabezpieczające;
- boczne urządzenie zabezpieczające;
- światła awaryjne;
- tylne tablice wyróżniające (odblaskowe/fluorescencyjne);
- układ hamulcowy;
- tachograf;
- urządzenie ograniczające prędkość jazdy;
- układ kierowniczy;
- lusterka wsteczne;
- światła i urządzenia sygnalizacji świetlnej.

Badanie to może przeprowadzać wyłącznie okręgowa stacja kontroli pojazdów. Wykonywane jest obligatoryjnie z mocy ustawy, w przypadku gdy właściciel pojazdu ubiega się o potwierdzenie spełnienia wymagań technicznych określonych w międzynarodowych porozumieniach dotyczących międzynarodowego transportu drogowego. Jest to element niezbędny do otrzymania certyfikatów umożliwiających świadczeniu usług transportowych do niektórych krajów europejskich (np. Rosja, Białoruś). Opłata za te badanie wynosi 120 zł (lp. 6.12 Tabeli).

Powyższy materiał stanowi krótką charakterystykę dodatkowych badań technicznych pojazdów przeprowadzanych w polskich stacjach kontroli pojazdów, określonych w ustawie – Prawo o ruchu drogowym. Przy uwzględnieniu przeprowadzania tych badań należy również pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Po pierwsze, wykonanie dodatkowego badania technicznego nie wpływa na termin następnego okresowego badania technicznego, określonego w dowodzie rejestracyjnym pojazdu (§ 4 ust. 2 rozporządzenia), więc nie ma możliwości na jego podstawie przedłużyć tego terminu, przy czym należy pamiętać, że zgodnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku dodatkowego badania technicznego pojazdu po zmianie rodzaju, przeznaczenia lub masy pojazdu, dla których, zgodnie z ustawą, następuje zmiana terminu kolejnego okresowego badania technicznego (skrócenie go), uprawniony diagnosta określa termin następnego okresowego badania technicznego (skraca go). Tak jest w przypadku:
- dodatkowego badania technicznego po zmianie rodzaju pojazdu samochodowego do 3,5 t dmc z ciężarowego na specjalny (termin badana technicznego należy skrócić do roku, jeżeli jest dłuższy niż rok – art. 81 ust. 5 ustawy);
- pojazdu, który uzyskał funkcjonalność taksówki osobowej na podstawie dodatkowego badania technicznego (podobnie jak w przypadku pojazdu specjalnego, termin następnego okresowego badania technicznego należy skrócić do roku – art. 81 ust. 6 ustawy);
- pojazdu samochodowego ciężarowego o dmc do 3,5 t, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych (np. dołożono oś, zmieniono oś z pojedynczej na bliźniaczą, dostosowano układ hamulcowy, kierowniczy itd.), w wyniku których została podniesiona jego dopuszczalna masa całkowita w powyżej 3,5 t (skrócenie do roku terminu następnego badania technicznego – art. 81 ust. 5 ustawy).

Każde badanie techniczne czy to okresowe czy dodatkowe w pojeździe wyposażonym w urządzenie techniczne podlegające dozorowi technicznemu, może być przeprowadzone dopiero po przedstawieniu dokumentu wydanego przez właściwy organ dozoru technicznego stwierdzającego sprawność tego urządzenia. Trzeba również pamiętać, że podczas przeprowadzania badań dodatkowych, w przypadku stwierdzenia niezgodności cech identyfikacyjnych umieszczonych w pojeździe z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie, uprawniony diagnosta ma obowiązek zatrzymać dowód rejestracyjny. Wypełniając zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu należy zwrócić uwagę na to, że w przypadku potwierdzenia przeprowadzenia czynności innych niż badanie techniczne pojazdu albo w wyniku przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, podczas którego nie wykonuje się zakresu okresowego badania technicznego lub nie jest ono przeprowadzane łącznie z badaniem okresowym, pozycje 1 i 2 („spełnia wymagania techniczne art. 66 ustawy (P)” i „nie spełnia wymagań technicznych art. 66 ustawy (N)”) skreśla się i wypełnia się pozycje wskazaną w pkt. 2 ”Pojazd (nie) odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla:…” na drugiej stronie zaświadczenia. W nowym rozporządzeniu zmieniły się zasady sprostowania błędów pojawiających się w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu. Obecnie, w przypadku popełnienia oczywistej omyłki w wystawionym zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, uprawniony diagnosta prostuje ją w rejestrze oraz wystawia nowe zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu, wcześniej umożliwiano skreślenie i podanie prawidłowej danej w starym zaświadczeniu.
Opracowany materiał w przypadku proponowanych opłat opierał się na cenach brutto (określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów (Dz. U. z dnia 14 października 2004 r., poz. 2261 z póź. zm.) zawierających 23-proc. podatek VAT.
Analiza ta może również stanowić materiał do dyskusji nad wątpliwościami merytoryczno-prawnymi dotyczącymi zagadnień związanych z przeprowadzaniem dodatkowych badań technicznych, a biorąc pod uwagę, że obecnie prowadzone są intensywne prace nad wprowadzeniem ustawy „O dopuszczeniu pojazdu do ruchu”, jak również planowanym opracowaniem szeregu nowych aktów wykonawczych do niej, może być wykorzystana do przedstawienia i wyeliminowania nieścisłości i sprzeczności prawnych występujących obecnie w tej sferze badań technicznych.

mgr inż. Paweł Dziedziak
Instytut Transportu Samochodowego Zakład Procesów
Techniczno-Obsługowych
Pracownia Technicznego Doradztwa SKP