w pojazdach zasilanych gazem

Czy są specjalne przewody zapłonowe, przeznaczone wyłącznie do samochodów z instalacjami gazowymi? Otóż nie ma. Czy to znaczy, że można stosować przewody dowolnego rodzaju? Nie, bo jest to bardzo ryzykowne...

Przy zasilaniu gazem LPG lub CNG przewody zapłonowe nie powinny powodować zbyt dużego spadku napięcia, ponieważ napięcie na elektrodach świecy zapłonowej musi być w przypadku napełnienia cylindra mieszanką powietrzno-gazową zdecydowanie wyższe niż przy mieszance powietrzno-benzynowej, by doszło do przeskoku iskry. Zjawisko tzw. wypadania zapłonów, czyli cykli pracy, w których rozprężania gazów nie poprzedza zapalenie mieszanki, jest szkodliwe przy każdym rodzaju zasilania, ale niespalony gaz, w przeciwieństwie do par benzyny, nie skrapla się na zimnych ściankach kolektorów dolotowych i wydechowych. Dlatego iskra pojawiająca się po następnym suwie sprężania może doprowadzić do poważnych uszkodzeń wspomnianych kolektorów, a także przepustnicy, filtra powietrza, katalizatora i tłumików wydechu.

Nadmierny spadek napięcia elektrycznego pomiędzy elektrodami świecy zapłonowej najłatwiej zauważyć w okresie zimowym, ponieważ wtedy jego pierwszym objawem są kłopoty z rozruchem zimnego silnika, szczególnie przy podwyższonej wilgotności powietrza. Po uruchomieniu silnik jeszcze długo pracuje nierównomiernie, a z rury wydechowej samochodu wydobywają się kłęby jasnoszarego dymu. Przyczyną obniżonego napięcia i nieprawidłowego przepływ prądu między cewką zapłonową a świecą może być nadmierna oporność rdzenia lub niedostateczna skuteczność izolacji przewodu zapłonowego, albo też równoczesne działanie obu tych czynników. Sposób pozbycia się tej usterki jest jednak tylko jeden i polega na wymianie całej wiązki kablowej na inną, o lepszych parametrach elektrycznych. Jakie więc przewody należy stosować w pojazdach zasilanych gazem, by nie ryzykować opisanych problemów? Otóż rozwiązaniem, które najbardziej sprzyja prawidłowemu zapłonowi LPG lub CNG, są przewody z rdzeniem ferrytowym. W porównaniu z konkurencyjnymi konstrukcjami odznaczają się one najniższą opornością elektryczną (5,6 kilooma na metr przewodu), co zapewnia łatwy rozruch silnika oraz regularną pracę całego układu zapłonowego w każdych warunkach klimatycznych. Ponadto, wyposażane są one z reguły w zewnętrzne powłoki izolacyjne odporne nie tylko na wysokie temperatury, lecz także na elektryczne przebicia przy podwyższonej wilgotności powietrza. Zastosowanie rdzenia z ferrytu otoczonego spiralnie nawiniętym cienkim drutem z wysokojakościowej stali (50 zwojów na cm długości) sprawia, że pole elektromagnetyczne, generowane przez rdzeń nie wychodzi poza jego uzwojenie. Opór elektryczny jest bardzo mały, ponieważ drut i ferromagnetyk są dobrymi przewodnikami prądu. Dzięki zjawisku indukcji zwiększa się ilość energii magazynowanej w przewodzie, więc iskra na świecy jest silniejsza i trwa dłużej. Zapłon staje się skuteczniejszy i wzrasta sprawność silnika. Nie ma potrzeby stosowania do silników zasilanych gazem przewodów o większej odporności temperaturowej, choć nie jest to także szkodliwe. Spalanie gazu rzeczywiście przebiega w wyższej temperaturze niż spalanie benzyny, lecz te różnice nie występują poza wnętrzem cylindra, gdyż niweluje je układ chłodzenia.

Porady praktyczne
1.) W pojazdach zasilanych gazem należy co 30 000 km lub raz na 3 lata wymieniać całe komplety przewodów. Wymiany przewodów pojedynczych dopuszczalne są tylko w przypadkach awaryjnych i nie dają trwałych efektów.
2.) Nie wolno dotykać przewodów podczas pracy silnika! Grozi to porażeniem elektrycznym.
3.) Demontaż przewodów powinien odbywać się przy zimnym silniku, by nie narażać ich na zerwanie metalowych końcówek. Przy rozłączaniu nie należy ciągnąć za przewód!
4.) Wymianę przewodów wiązki trzeba wykonywać pojedynczo, aby zachować prawidłową kolejność zapłonów w silniku.
5.) Przy montażu przewodów w aparacie zapłonowym i cewce konieczne jest wyciśnięcie powietrza z końcówek gumowych zapewniających hermetyczność połączenia. W przeciwnym razie powietrze nagrzane przy pracy silnika może spowodować „wystrzelenie” uszczelki i zerwanie połączenia elektrycznego.
6.) Świecenie i iskrzenie przewodów widoczne w ciemności nie musi być skutkiem „przebicia” izolacji kabla. Specyficzna konstrukcja przewodu ferromagnetycznego sprawia, że powietrze wokół niego silnie się jonizuje i zachodzą w nim nieszkodliwe i niegroźne wyładowania elektryczne.
7.) Po wymianie lub czyszczeniu świec należy zwrócić uwagę na prawidłowy ponowny montaż przewodów. Końcówka metalowa powinna przy tym wyczuwalnie „zatrzasnąć się” w gnieździe z charakterystycznym dźwiękiem.
8.) Nieprawidłowy montaż przewodu przy świecach, aparacie zapłonowym lub cewce powoduje iskrzenie, a w jego efekcie – lokalne przepalenie izolatora gumowego.