Sprzęgło SAC pozwala uzyskać większy komfort eksploatacji, w szczególności w modelach z silnikami o dużej mocy.
Budowa sprzęgła SAC
SAC używa czujnika obciążenia (sprężyny czujnikowej), aby aktywować funkcję regulacji zużycia (poprzez obrót pierścienia regulacyjnego). Funkcja ta redukuje niezbędną siłę wysprzęglania, a jednocześnie wydłuża żywotność sprzęgła o 50%. Dodatkowo siła wysprzęglania pozostaje prawie niezmienna przez cały okres eksploatacji sprzęgła. System SAC, który składa się ze sprężyny czujnikowej (czujnik obciążenia) i głęboko tłoczonego profilu w korpusie docisku, cechuje duża dokładność działania. Z uwagi na fakt, iż zapewnienie wysokiego komfortu użytkowania (oprócz małej siły wysprzęglania) wymaga harmonicznej krzywej tej siły, SAC umożliwia jej dostosowanie do charakterystyki każdego pojazdu. Zadanie to spełnia sprężyna czujnikowa, która pozwala uzyskać płaską charakterystykę siły wysprzęglania. W nowej konstrukcji sprzęgła z samoregulacją SAC sprężyna czujnikowa nie ma zastosowania jako czujnik obciążenia. Zredukowaną charakterystykę uzyskano dzięki odpowiednio uformowanym końcówkom czujnikowym w głównej sprężynie talerzowej i specjalnym sprężynom stycznym.
Zaawansowana budowa SAC pozwala na jeszcze większą redukcję siły nacisku i/lub na optymalizację jej charakterystyki. Z tym rodzajem sprzęgła charakterystyka pracy czujnika obciążenia jest tak zmodyfikowana, że czyni mechanizm samonastawny mniej podatnym na większe skoki łożyska. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu sprężyn stycznych o zredukowanej charakterystyce i sprężyny czujnikowej o liniowym przebiegu charakterystyki sięgającej poza oś obrotu głównej sprężyny talerzowej. W wielu przypadkach sprężyna czujnikowa występuje w postaci specjalnych zakończeń uformowanych wprost na sprężynie talerzowej. Oddzielna sprężyna czujnikowa jest tu zbędna. Nowy typ SAC pozwala zredukować siłę wysprzęglania nawet o 15%, bez wpływu na wielkość przenoszonego momentu obrotowego. Alternatywnie siła wysprzęglania pozostaje bez zmian, a dodatkowy potencjał jest wykorzystany do optymalizacji charakterystyki.
Dwutarczowe sprzęgło samonastawne
Silniki o dużych mocach, które generują moment obrotowy powyżej 500 Nm, potrzebują odpowiednich sprzęgieł zdolnych do przenoszenia takich momentów obrotowych. Skutkuje to również wzrostem siły nacisku na pedał sprzęgła pomimo zastosowania sprzęgła samonastawnego. Stosowanie różnych rozwiązań (np. udoskonalone systemy wysprzęglania) pozwala zachować ten parametr na odpowiednim poziomie, jednakże wymagania co do redukcji siły nacisku na pedał sprzęgła stale rosną. W odróżnieniu od sprzęgieł jednotarczowych SAC dwutarczowe uzupełniono o płytę pośrednią i pakiet sprężyn stycznych do jej podwieszenia. Równomierne zużycie tarcz sprzęgła zapewniają tzw. trzpienie prowadzące, umożliwiające prawidłowy ruch płyty pośredniej. Pozwalają one zachować skok płyty pośredniej dokładnie w połowie wysokości skoku głównej płyty dociskającej. Rozwiązanie to pozwala również na stosowanie tarcz z tłumikami drgań do pojazdów o większych wymaganiach tłumienia. Zaletą wielotarczowego sprzęgła SAC jest redukcja siły wysprzęglania lub – przy zachowaniu jej na porównywalnym poziomie – wzrost przenoszonych momentów obrotowych silnika. W silnikach o dużych momentach oraz wysokich prędkościach obrotowych sprzęgła SAC pozwalają zredukować średnice zewnętrzne okładzin, poprawiając ich odporność na rozerwanie. Ponadto w porównaniu z SAC jednotarczowymi mniejsze średnice tarcz pozwalają zachować ten sam moment bezwładności masy lub nawet nieco go zredukować.
Zalety sprzęgła z samoregulacją SAC
Główną zaletą sprzęgła z samoregulacją SAC jest mniejsza oraz stała przez cały okres eksploatacji siła wysprzęglająca, co wpływa na wysoki komfort jazdy oraz na dłuższą bezawaryjną eksploatację sprzęgła. Zastosowanie samoregulacji oraz brak konieczności stosowania systemów wspomagających powoduje zmniejszenie gabarytów sprzęgieł i odpowiada potrzebom konstruktorów samochodów dążących do redukcji spalania i emisji spalin.
Komentarze (0)