Samochodowy system monitorowania ciśnienia w oponach (ang. TPMS) to urządzenie pozwalające na stałe nadzorowanie ciśnienia lub, w zależności od modelu, kontrolowanie niewielkich jego zmian podczas jazdy i przekazywanie tej informacji kierowcy.

Dzięki zapobieganiu jeździe na oponach ze zbyt niskim ciśnieniem oraz monitorowaniu odpowiedniego poziomu ciśnienia w najbardziej zaawansowanych systemach TPMS to nie tylko mniejsze ryzyko wcześniejszego zużycia lub pęknięcia opony, ale również krótsza droga hamowania i mniejsze zużycie paliwa.
Z badań ośrodka TNO w Holandii wynika, że użycie czujników ciśnienia w samochodach osobowych może przyczynić się do oszczędności paliwa w granicach 2,5%. Obecnie czujniki są obowiązkowe w Stanach Zjednoczonych, w Europie jedynie w przypadku samochodów z oponami typu Run Flat.
Ta sytuacja jednak się zmieni w listopadzie 2014 roku, kiedy wejdą w życie nowe przepisy dotyczące wymogów bezpieczeństwa. Odnosić się one będą do nowych typów pojazdów (produkowanych od listopada 2014 roku) i znajdują się w rozporządzeniu Komisji UE nr 130/2012 z dn. 15 lutego 2012 roku1. Ten pojedynczy akt prawny zastąpił ponad 50 dotychczas obowiązujących dyrektyw unijnych. Do obecnych wymogów dotyczących rejestracji nowych samochodów zalicza się m.in. systemy przypominające o zapięciu pasów, monitorowanie ciśnienia w oponach czy zapinanie fotelików dziecięcych.
Jak pokazały wyniki badania zrealizowanego dla Polskiego Związku Przemysłu Oponiarskiego (PZPO), 39% kierowców sprawdza ciśnienie w oponach raz na jakiś czas przy tankowaniu, tylko 9% przed długą podróżą, a aż 5% nigdy. I to pomimo tego, że ponad 80% kierowców zapewnia, że zna konsekwencje niskiego ciśnienia w oponach, zaliczając do nich: gorszą kontrolę nad pojazdem, szybsze zużycie opon, większe zużycie paliwa oraz poważne uszkodzenie opony, które może prowadzić do wypadku. Okazuje się również, że jeden na dziesięciu kierowców w ogóle nie ma tej wiedzy. Dlatego też wprowadzenie w UE obowiązku montowania czujników monitorujących ciśnienie w oponach poprawi obecną sytuację, a kierowcy będą bardziej świadomi dbania o prawidłowe ciśnienie.
- Zmiany te są szczególnie istotne z punktu widzenia serwisów oponiarskich, ponieważ ich pracownicy powinni znać różne systemy kontroli ciśnienia montowane w samochodach oraz sposoby ich serwisowania w zakresie montażu i wczytywania danych kalibracyjnych do systemu – wyjaśnia Armand Dahi, Prezes PZPO. - Muszą też potrafić ocenić powód uszkodzenia elementów czujnika aktualnie eksploatowanego czujnika ciśnienia. Dla kierowców szczególnie dbających o bezpieczeństwo trzeba również zainstalować dodatkowe czujniki w drugim komplecie opon.
Przede wszystkim jednak warsztaty muszą dysponować odpowiednimi narzędziami, które pozwolą na wymianę opon z czujnikami ciśnienia. Według specjalistów ds. technicznych:
- opony wyposażone w czujniki ciśnienia wymagają od serwisantów innych procedur niż opony bez czujników; na przykład podczas rozszczelniania opon z TPMS wymagane jest ułożenie narzędzia pod kątem 90o do wentyla, natomiast przy zdejmowaniu opony z felgi należy zachować ostrożność, zaczynając od wentyla;
- ponadto serwisanci powinni postępować według zaleceń producentów czujników ciśnienia, mówiących o tym, że przy każdym odkręcaniu urządzenia powinno się wymienić komplet uszczelek oraz specjalny zaworek; niektóre czujniki wymagają specjalnych uszczelek;
- po zmianie opon serwisant musi zresetować czujniki wszystkich kół pojazdu, żeby TPMS prawidłowo funkcjonował.

- Polski Związek Przemysłu Oponiarskiego rekomenduje korzystanie z bardzo dobrych lub certyfikowanych warsztatów, kiedy planujemy zmianę opon z czujnikami ciśnienia. To jest jeszcze bardziej istotne w przypadku opon typu Run Flat, które wymagają odpowiednich narzędzi – dodaje Piotr Sarnecki, Dyrektor Generalny PZPO.

1 Rozporządzenie Komisji UE w sprawie wymagań technicznych dotyczących homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do dostępu do pojazdu i jego zwrotności oraz w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych.