Praca w warsztacie samochodowym zobowiązuje nie tylko do doskonałego przygotowania technicznego. Działalność ta wiąże się również z koniecznością znajomości wymagań, jakie nakładają nań przepisy prawa w związku z instalacją zasilania LPG. Dobry fachowiec to jedno, ale profesjonalny warsztat, którego pracownicy znają przepisy, to idealne połączenie. Jesień to dobry czas, aby zapoznać się z tym tematem.

Po pierwsze, homologacja
To potwierdzenie uprawnień do dokonywania przebudowy pojazdu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Uzyskanie takich uprawnień oznacza spełnienie wszystkich wymagań wynikających z przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym i zapewnia dopuszczenie takiego pojazdu do ruchu. AC S.A. jako lider rynku instalacji autogaz takie uprawnienia, tj. homologację sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazdy do zasilania gazowego, uzyskało i dokonuje zmiany sposobu zasilania pojazdów w swojej sieci. Warsztaty montujące działające w sieci AC S.A. są elementem udzielonej homologacji, ich działanie związane jest ze spełnianiem wymagań stawianych przez spółkę.
Jeżeli warsztat dopiero planuje ubiegać się o wpisanie do sieci warsztatów z homologacją producenta, powinien przygotować kwestionariusz zgłoszeniowy wraz z następującymi dokumentami: dokumentami rejestrowymi (CEIDG/KRS/REGON/NIP), kserokopią faktury zakupu analizatora spalin z podanym numerem fabrycznym na fakturze, aktualnym świadectwem legalizacji analizatora oraz kserokopią faktury zakupu elektronicznego detektora gazu z podanym typem. Po otrzymaniu zgłoszenia i wstępnej ocenie warsztatu przez pracownika firmy może on rozpocząć montaże w oparciu o homologację producenta w ramach przypisanej do niego sieci warsztatów.
– Procedura przyłączenia do sieci warsztatów działających na podstawie homologacji AC S.A. trwa dokładnie tyle samo co w przypadku każdego innego producenta użyczającego swoich uprawnień. Z reguły od momentu wizyty pracownika firmy, który sprawdzi, czy warunki w warsztacie spełniają wymagania i normy narzucone przez zapisy prawne oraz standardy producenta, do chwili otrzymania uprawnień upływa od 6 do 8 tygodni – mówi Mariusz Prus, kierownik ds. sprzedaży krajowej AC S.A.

Po drugie, załącznik nr 9
Instalowanie układu zasilania LPG powinno przebiegać według reguł, które zostały określone w załączniku nr 9 do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. 2003 nr 32, poz. 262). Przepisy mają swoje źródło w Regulaminie 67 Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Powołano je do życia w obliczu konieczności jasnego określenia zasad zapewniających odpowiedni poziom bezpieczeństwa podczas użytkowania samochodów wyposażonych w instalacje gazowe.
Co należy wiedzieć po zapoznaniu się z treścią załącznika nr 9? Warsztat powinien dbać o to, aby w trakcie montażu poszczególne elementy układu gazowego nie utrudniały funkcjonowania i obsługi pozostałych, fabrycznych zespołów układu zasilania. Prawidłowe ich rozmieszczenie decyduje o bezpieczeństwie i sprawnym działaniu samochodu. Należy też dopilnować należytego zabezpieczenia instalacji przed korozją lub uszkodzeniami fizycznymi. O ile właściciel auta raczej nie będzie zaglądał pod maskę pojazdu, o tyle umiejscowiony np. w bagażniku zbiornik nie powinien być narażony na niepotrzebne przeciążenia.
Załącznik zwraca także uwagę na to, że prawidłowo zamontowana instalacja nie może mieć wpływu na parametry pojazdu określone przez jego producenta, takie jak dopuszczalna masa i położenie jej środka czy nacisk na osie i koła.
Ponadto w dokumencie znajdziemy dokładne wytyczne określające położenie elementów instalacji, które mogą wystawać poza obrys pojazdu. Najważniejsze z nich nakazują, aby prześwit pozostawiony pod samochodem był nie mniejszy niż 20 cm od jezdni, chyba że poniżej, w odległości maksymalnie 15 centymetrów, znajduje się jeszcze jakiś inny element podwozia. Regulacje te mają znaczenie w zasadzie jedynie w przypadku instalacji zbiornika gazu pod samochodem, co nie jest często praktykowane. Podobnie jak niedopuszczalne jest wystawanie części od spodu, analogicznie przekłada się to na wszelkie elementy mogące odstawać w innych częściach pojazdu. Jedynym dopuszczalnym wyjątkiem jest zawór tankowania, który może wystawać maksymalnie na 10 mm.
Oczywisty wydaje się również zapis nakazujący, aby budowa instalacji pozwalała na dokonywanie badań okresowych pojazdu. Natomiast z uwagi na palne i wybuchowe właściwości gazu zastrzeżono, żeby elementy instalacji zostały umieszczone we właściwym położeniu i odpowiedniej odległości od układu wydechowego oraz części, przez które przepływa prąd elektryczny.
W zasadzie dla doświadczonego montera zapisy te okażą się oczywiste, jednak faktem jest, że nie można ich zignorować.

A co po montażu?
Zgodnie z art. 70s ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym warsztat dokonujący montażu samochodowej instalacji gazowej jest zobowiązany wystawić wyciąg ze świadectwa homologacji dla każdego pojazdu, w którym dokonał takiego montażu. Poprawnie wystawiony wyciąg ze świadectwa homologacji powinien wskazywać takie elementy instalacji, które zostały faktycznie zamontowane w danym pojeździe i są elementami homologowanymi zgodnie ze świadectwem homologacji.
– Jakiekolwiek odstępstwa od powyższego skutkują tym, że taki „wyciąg” jest nieważny i właściciel pojazdu nie ma prawa na jego podstawie dokonać wymaganego wpisu w dowodzie rejestracyjnym, a pojazd taki nie ma prawa poruszać się po drogach publicznych. To poważne uchybienie może powodować wiele nieprzyjemności i narazić warsztat na niepotrzebne kłopoty – informuje Mariusz Prus.
Należy pamiętać o tym, że powstała niezgodność między zamontowanymi komponentami a wpisanymi w wyciągu homologacji uprawnia właściciela pojazdu do wystąpienia z roszczeniami wynikającymi z rękojmi, w tym do odstąpienia od umowy sprzedaży (art. 556 kc), a także do innych roszczeń, np. doprowadzenia instalacji do stanu zgodnego ze zleceniem czy też odszkodowawczych. Wprowadzenie klienta w błąd co do treści usługi, jaka została wykonana na jego rzecz, może wypełniać znamiona przestępstwa oszustwa (art. 286 kk), a wystawienie wyciągu ze świadectwa homologacji niezgodnie z treścią może wypełniać znamiona przestępstwa fałszerstwa (art. 270 kk) oraz poświadczenia nieprawdy (art. 271 kk). Odpowiedzialności karnej może podlegać również użycie takiego dokumentu przez klienta, np. w związku ze zgłoszeniem faktu dokonania montażu instalacji w odpowiednim urzędzie (art. 273 kk).