Test jakości wykonywania zgrzeiny (Gys Academy – gys.pl)
Wybór urządzenia
Najczęściej można usłyszeć, że blacharz czy też właściciel warsztatu wybrał dane urządzenie, bo przeczytał w ulotce reklamowej lub usłyszał od sprzedawcy, że to świetna, niedroga maszyna i można nią zgrzewać nawet 2 blachy o grubości 3 mm... No i oczywiście „po co przepłacać” za drogie zgrzewarki innych producentów. Niestety najczęściej to fikcja, bo urządzenia te nie mają możliwości zgrzewania przy odpowiednio wysokich prądach, często nie mają też możliwości wymuszonego docisku (np. pneumatycznego) elektrod zgrzewających. Co zatem jest ważne? Najważniejsze parametry to: maksymalny prąd zgrzewania, min. 12 kA (najlepiej 13 kA), docisk elektrod – min. 350 daN.
Pozostałe cechy to: chłodzenie cieczą całego układu włącznie z elektrodami, automatyczny dobór parametrów zgrzewania, jak najmniejsza masa uchwytu zgrzewającego, osprzęt do podwieszania i manipulacji uchwytem, dodatkowe elektrody umożliwiające dostęp do większości punktów, zgrzewanie jednostronne, dostęp do serwisu i części eksploatacyjnych, dostęp do profesjonalnych szkoleń, dopuszczenia do stosowania w ASO. W przypadku stosowania wysokich prądów podczas łączenia blach wysokogatunkowych wydzielają się znaczne ilości ciepła. Dotyczy to zarówno elektrod zgrzewarki w miejscu wykonywania połączenia, jak i części składowych samego urządzenia. W celu uzyskania połączeń o odpowiedniej jakości i wytrzymałości zgrzewarka musi posiadać system chłodzenia cieczą w obiegu wymuszonym.
Błędne informacje, które są najczęściej powielane...
Dostępne na rynku spotery do napraw panelowych nie nadają się do zgrzewania współczesnych blach karoseryjnych, ponieważ mają zbyt niskie parametry. Aby skutecznie zgrzać najcieńsze spotykane blachy w karoserii, potrzeba min. 8000 A oraz docisku elektrod rzędu 250 daN. Jedynym wyznacznikiem przydatności danego urządzenia są jego parametry, a nie opinia handlowców czy użytkowników.
Bogusław Raatz
raatz.info
Fot. gys.pl
Komentarze (0)