Warto wiedzieć

gdzie:
zmax – maksymalny wskaźnik skuteczności hamowania, odniesiony do przyspieszenia ziemskiego,
k – współczynnik przyczepności koła do jezdni.

Badania powinno być przeprowadzone dla pojazdu obciążonego i pustego przy prędkości początkowej ok. 40 km/h i prędkości maksymalnej. Hamowanie powinno być przeprowadzone podczas przejeżdżania przez granicę pomiędzy nawierzchniami jezdni o wysokim i niskim współczynniku przyczepności. Ocenia się zachowanie pojazdu podczas hamowania, a w szczególności:

• stabilność ruchu pojazdu,
• skuteczność hamowania,
• brak blokowania kół.

Poprzez prędkość maksymalną należy rozumieć prędkość, jaką może rozwinąć pojazd na odcinku pomiarowym lub maksymalną dopuszczalną dla danego typu pojazdu.
Hamowanie powinno być przeprowadzone przy maksymalnym nacisku na pedał hamulca. 
Badanie dodatkowe powinno być przeprowadzone w warunkach, w których koła lewej i prawej strony poruszają się po nawierzchniach o różnych współczynnikach przyczepności:

Przy prędkości ok. 50 km/h podczas gwałtownego hamowania koła kierowane nie powinny się blokować. Wskaźnik skuteczności hamowania powinien podczas tej próby spełniać zależność:

Podsumowanie
Metodyka kontroli układów hamulcowych, podczas okresowych badań kontrolnych pojazdów nie ogranicza inwencji diagnosty co do sposobu przeprowadzania badania. W praktyce występują dwa rodzaje badań: pojazdów często spotykanych na drogach krajowych, których parametry techniczne układów hamulcowych są znane, dla których można zastosować skróconą metodykę badania, obejmującą pomiar sił hamowania przy obciążeniu rzeczywistym, oraz pojazdów nieznanych, dla których (szczególnie w przypadku badań poszerzonych) należy ściśle przestrzegać omówionej metodyki wyznaczania wskaźnika skuteczności działania układu hamulcowego.

dr. inż. Jan Filipczyk z Politechniki Śląskiej, Jarosław Cichoń z firmy WSOP.

Zredagował: Sławomir Kocznur, Stowarzyszenie Techniki Motoryzacyjnej
Pytania i uwagi: sekretariat@stm.org.pl