Wywiady

Elektromobilność oraz pojazdy autonomiczne – te dwa dynamicznie rozwijające się trendy w motoryzacji muszą mieć przełożenie na to, czego nauczają dzisiaj szkoły samochodowe w Polsce. Podczas dyskusji w Ministerstwie Rozwoju zaprezentowano propozycje nowych kwalifikacji zawodowych dla branży. Skierowano je do dalszych konsultacji. Czas goni.

Spotkanie zorganizowały Związek Pracodawców Motoryzacji przy Konfederacji Lewiatan, Polska Izba Motoryzacji oraz Katowicka Specjalna Strefa Ekonomiczna. Jako gospodarza konferencji można natomiast wskazać powołaną przez powyższych Sektorową Radę ds. Kompetencji – Motoryzacja i Elektromobilność. Jej przewodniczący Henryk Michalik zaprezentował opracowane przez radę propozycję 10 kwalifikacji rynkowych. Pojawiają się tam takie pozycje jak "obsługiwanie, diagnozowanie i naprawianie podzespołów i zespołów napędów alternatywnych stosowanych w pojazdach samochodowych", serwis systemów mechatronicznych, obsługa podzespołów w pojazdach elektrycznych. Wskazano też m.in. na potrzebę przygotowania specjalistów do podejmowania działań ratwoniczych w przypadkach awarii czy kolizji pojazdów elektrycznych. Zaprezentowane kwalifikacje zostaną poddane kolejnym dyskusjom w radzie.

Dyskusja z ekspertem

Czy szkolnictwo zawodowe w Polsce jest przygotowane na to, co dzieje się w motoryzacji? - pytamy Artura Kowalskiego, eksperta Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz Polskiej Izby Motoryzacji, autora podstaw programowych i programów nauczania w branży motoryzacyjnej.

Jakie zawody powinny pojawić się w polskiej motoryzacji?

To trudne pytanie. Na pewno wszystko to, co z elektormobilnością związane. Dziś w obrębie kształcenia w branży motoryzacjnej mówimy nie tylko o zawodach typowo motoryzacyjnych jak mechanik pojazdów samochodowych czy lakiernik samochodowy. Na pewno trzeba wyjść dalej w kierunku mechatroniki samochodowej . Musimy być przygotowani na to, by wdrożyć nowe kierunki na dniach. Samo wdrożenie, legislacja, to długi proces, np. w technikum minimum 6 lat. To już najwyższy czas, by reagować na potrzeby branży.

Jak rozumiem, zapotrzebowanie na te zawody musi wyjść od pracodawców?

Tak, dzisiaj ruch jest po stronie pracodawców. Minister może podjąć swoje działania w tym kierunku po otrzymaniu takiego sygnału. To przemysł powinien reagować na to, co jest mu potrzebne. Wiem, że Polska Izba Motoryzacji reaguje, chociażby pisząc programy kształcenia dualnego oraz Dodatkowe Umiejętności Zawodowe (dawniejsze specjalizacje-specjalności w zawodach).

Czy kształcenie zawodowe w Polsce odzyskuje swoją utraconą niegdyś pozycję?

Są przepisy prawa, pewne ułatwienia, jest zielone światło dla pracodawców, ale my wciąż widzimy małe ich zainteresowanie.Wciąż jest wiele barier, żeby zbliżyć przemysł do oświaty. Odbudowa wizerunku też jest trudna i mozolna , która trwa od 2012 roku. W Polsce nie ma mody na zawody tzw. brudne, gdzie trzeba pracować fizycznie. Kiedy w trzeciej klasie szkoły branżowej pytam uczniów kto z nich będzie pracował w zawodzie po skończonej nauce, to taką chęć wyrażają dwie osoby. Tu jest problem motywacji, doradztwa zawodowego.

Na co Pan liczy po dzisiejszej konferencji?

Na to, że pracodawcy spojrzą inaczej na oświatę zawodową. Liczę na zrozumienie potrzeb pracodawców oraz zbliżenie szkół branżowych które nie tylko kształcą w zawodach ale też przygotowują do uczenia się przez całe życie, rosnącej mobilności i nieprzewidywalności.

Dziękuję za rozmowę.