W większości silników spalinowych montuje się pierścienie zabezpieczające sworznie tłokowe przed ruchem osiowym podczas pracy. W takich przypadkach sworzeń tłokowy ma nadal ograniczony luz osiowy i może obracać się również w małym otworze końcowym i otworze sworznia tłoka (tzw. sworzeń pływający).
Inaczej jest w silnikach z korbowodami o stałym sworzniu, gdzie sworzeń tłokowy jest pasowany skurczowo w mały otwór końcowy poprzez podgrzanie korbowodu. Nie stosuje się tu pierścieni osadczych. W przypadku naprawy lub wymiany tłoka ze sworzniem pływającym podczas ponownego montażu należy założyć nowe pierścienie osadcze. Wielokrotne użycie może spowodować zmniejszenie niezbędnego naprężenia pierścieni, a ponadto istnieje ryzyko, że podczas pracy mogą one wysunąć się z rowków na skutek dużego przyspieszenia tłoka.
Kierunek montażu
Kierunek montażu zależy od rodzaju pierścienia osadczego. Pierścienie otwarte (zatrzaskowe) są zawsze montowane z otworem na godzinie szóstej lub dwunastej w kierunku skoku. Pierścienie druciane z wypustkami skierowanymi na zewnątrz są montowane w odpowiednich zagłębieniach w otworze sworznia. W niektórych silnikach (np. w silnikach typu Boxer Porsche) końcówki pierścieni muszą być dopasowane do konkretnego cylindra i bloku. Należy zawsze przestrzegać instrukcji producenta. Pierścienie muszą być całkowicie osadzone w swoich rowkach. Lekkie przekręcenie zapewnia prawidłowe osadzenie w rowku.
Nie wolno ponownie używać wygiętych lub zdeformowanych pierścieni osadczych. Podczas montażu należy pamiętać o zachowaniu czystości i użyciu dużej ilości czystego oleju. Większość błędów popełnianych podczas naprawy silnika wynika z zanieczyszczenia i braku smarowania.
Źródło: Mahle Technical Messenger
Komentarze (0)