Uwaga! Na zdjęciu widoczny jest typowy zestaw rozrządu Airtex z paskiem (2), rolkami (4), napinaczem (3) i pompą cieczy (1). Przed wymianą należy zawsze upewnić się, czy dany silnik jest wyposażony w jakiś inny dodatkowy pasek rozrządu lub łańcuch, tak ja
W wybranych modelach samochodów stosuje się silniki wyposażone w rozrząd, w którym pracuje kilka pasków rozrządu albo pasek i łańcuch. Airtex podpowiada, jak należy obsługiwać tego typu układy, i wskazuje na pewne uniwersalne zasady regulujące interwały między wymianami paska i łańcucha.
Zastąpienie (na etapie konstrukcji silnika) jednego długiego paska rozrządu dwoma krótszymi lub paskiem i łańcuchem zazwyczaj wydłuża żywotność całego układu oraz upraszcza wymianę. Oto trzy popularne przykłady silników, w których zastosowano więcej niż jeden pasek zębaty lub kombinację paska i łańcucha.
1.6 HDi 16 V/1.6 TDCi 16V (Peugeot/Citroën/Ford)
Jedną z najpopularniejszych jednostek silnikowych wyposażonych w pasek rozrządu i łańcuch jest francuski wysokoprężny silnik 1.6 HDi w starszej, 16-zaworowej wersji. W tej konstrukcji pasek zębaty łączy wał korbowy z jednym wałkiem rozrządu, a drugi wałek rozrządu odbiera napęd od pierwszego za pomocą łańcucha. Producent przewidział bardzo długi, bo aż 200-tysięczny interwał między wymianami paska. Łańcuch rozrządu wymienia się natomiast na podstawie wyniku oględzin. Zwykle jest to nie mniej niż 200 tys. km, w praktyce nawet 300 tys. km.
Co ciekawe, po pewnym czasie producent zdecydował się zmodernizować tę jednostkę i w ramach zmian zrezygnował ze stosowania 16-zaworowej głowicy i dwóch wałków. Nowsze silniki 1.6 HDi mają jeden wałek rozrządu, 8 zaworów i dość krótki pasek rozrządu. Łańcuch przestał być potrzebny.
Ford 1.8 TD, 1.8 TDDi, 1.8 TDCi
Innym ciekawym silnikiem, w którym zastosowano rozrząd o napędzie mieszanym, jest stary, ale wciąż popularny, wysokoprężny silnik Forda – 1.8 TD, 1.8 TDDi, 1.8 TDCi. To jednostka z bardzo długą historią, która bierze swój początek w modelu Sierra, pojawia się w Fordach Focusach, a kończy się na Mondeo Mk4.
Najstarsze wersje tej jednostki (jeszcze z wtryskiem pośrednim) mają dwa paski rozrządu: pierwszy łączy wał korbowy z kołem pompy wtryskowej, drugi łączy wspomniane koło pompy wtryskowej z kołem wałka rozrządu. Oba są wyjątkowo wąskie, a realny interwał ich wymiany nie przekracza 60 tys. km i nie wolno go wydłużać.
Nowsza odmiana tego silnika pojawiła się w modelu Focus Mk1. Silnik otrzymał nie tylko bezpośredni wtrysk, ale także poprawiony układ rozrządu. Główną różnicą było zastąpienie dolnego paska rozrządu solidnym łańcuchem, który w zasadzie miał dożywotnią trwałość. W tej jednostce mamy zatem łańcuch rozrządu łączący wał korbowy z kołem pompy wtryskowej (w wersji TDDi) lub pompy wysokiego ciśnienia paliwa (w wersji TDCi). Koło pompy z kołem wałka rozrządu łączy krótki pasek zębaty, który bez problemu wytrzymuje przebieg 100 tys. km, a jego wymiana jest banalnie prosta.
Uwaga – należy jedynie pamiętać, że w trakcie produkcji tego silnika producent zmieniał kształt zębów kół i paska, a zatem dobierając części zamienne, należy zwracać uwagę na datę produkcji i numer silnika.
Kolejne wcielenie tej jednostki trafiło do modeli Focus Mk2, Focus Mk3 oraz Mondeo Mk4. Główną różnicą jest zastąpienie dolnego łańcucha paskiem zębatym pracującym w oleju. Niestety z wierzchu nie widać, z czym mamy do czynienia. Nic dziwnego, że wielu mechaników nie zdaje sobie nawet sprawy z tej zmiany, w efekcie czego dolny pasek nie jest wymieniany i dochodzi do jego zerwania. W internecie można znaleźć ogłoszenia dotyczące sprzedaży tych samochodów właśnie z silnikiem uszkodzonym w wyniku zerwania dolnego paska.
W przypadku jednostek Forda 1.8 TDCi przed wymianą rozrządu eksperci Airtex zalecają wnikliwą kontrolę typu zastosowanego rozwiązania. W wersji z paskiem i łańcuchem wystarczy wymiana samego paska, w wersjach z paskiem zwyczajnym oraz paskiem pracującym w oleju – niezbędna jest wymiana obu pasków. Zalecany interwał to 100 tys. km. W silnikach 1.8 TD zawsze są dwa paski, a w silnikach 1.8 TDDi – zawsze są łańcuch i pasek.
Alfa Romeo 156 2.0 TS
To nieco starszy silnik, ale wspominamy o nim w charakterze ciekawostki. Otóż w tej benzynowej jednostce producent zastosował dwa paski rozrządu, przy czym jeden synchronizował rozrząd, a drugi napędzał wałki balansujące (wyrównoważające pracę). Dla celów sportowych użytkownicy demontowali ten drugi pasek. Silnik pracował z większymi wibracjami, ale zyskiwał kilka dodatkowych koni.
W samochodach eksploatowanych cywilnie wskazana jest wymiana obu pasków co 60 tys. km i bardzo dokładne przestrzeganie procedur fabrycznych, ponieważ w tych jednostkach bardzo często dochodzi właśnie do uszkodzenia rozrządu – bądź w wyniku błędów montażowych, bądź zużycia wariatora faz rozrządu.
Artykuł pochodzi z Nowoczesnego Warsztatu
Komentarze (0)