Zawory EGR sterują zawracaniem spalin do komory spalania. Powoduje to obniżenie temperatury spalania mieszanki paliwowo-powietrznej, co obniża emisję NOx i umożliwia bardziej sprawną pracę silnika. Ale jest to możliwe wyłącznie wtedy, gdy zawór otwiera się oraz zapewnia odpowiednią szczelność dokładnie w momencie, gdy jest to wymagane. Zbyt wczesne otwarcie oznacza utratę mocy silnika, a zbyt późne – wzrost emisji. Nieszczelność oznacza zwiększenie zużycia paliwa oraz w dłuższym okresie czasu – uszkodzenia innych elementów silnika. 

Jesteście ciekawi, w jaki sposób testowane są zawory EGR? Jakim procedurom są poddawane? Ciekawe spojrzenie na tę sprawę daje raport firmy Delphi, które porównała swoje produkty z ich odpowiednikami OE. Poniżej przedstawiamy wyniki.

Podciśnienie

Test podciśnienia pozwala sprawdzić, kiedy zawór zaczyna się otwierać i jakie ciśnienie jest konieczne do jego pełnego otwarcia. Wartości te muszą być precyzyjne. Odchylenia mogą zaburzyć obliczenia faz czasu otwarcia oraz emisji w sterowniku silnika (ECU). Zawory EGR Delphi zaczynają otwierać się przy podciśnieniu 0,02. Zawory OE otwarły się nieznacznie wcześniej, przy podciśnieniu 0,01. Różnica ta jest nieistotna i obydwa wyniki mieszczą się w wymaganej specyfikacji. 

Do całkowitego otwarcia zawory Delphi potrzebują podciśnienia o wartości 7,05. Zawory OE osiągnęły pełne otwarcie przy podciśnieniu 7,54. Ponownie różnica jest minimalna. Najważniejsze jest to, że obydwa elementy działają w dopuszczalnych granicach i odzwierciedlają krzywą reakcji na ciśnienie niezbędne do efektywnego przepływu przez zawór EGR. 

Poziom nieszczelności elementów

W tym przypadku przeprowadziliśmy dwa rodzaje testów: jeden na nieszczelność zaworu, a drugi na nieszczelność wewnętrznej tulejki. Obydwa mają krytyczne znaczenie. Już niewielka nieszczelność może negatywnie wpłynąć na efektywność procesu spalania i powadzić do przekroczenia norm emisji. 

Podczas testu szczelności zaworu dwa z trzech elementów Delphi przewyższyły swoimi parametrami odpowiedniki OE. Dla pierwszego zaworu Delphi zmierzono wartość 0,64, a dla drugiego nawet poniżej 0,34. W przypadku kolejnego zaworu Delphi zmierzono największą wartość przy 6,21, ale to nadal mieściło się poniżej dopuszczalnego progu w branży. Produkty OE mieściły się w zakresie od 0,54 do 2,67. 

Chociaż element Delphi uzyskał wynik wyższy od idealnego, zaliczył test. Natomiast dwa pozostałe zawory z testowanej trójki Delphi wypadły lepiej niż części OE.

Testy nieszczelności wewnętrznej pokazały podobną sytuację:

- Zawory Delphi numer jeden i trzy uzyskały wynik 0,04. 
- Dla zaworu Delphi numer dwa zmierzono wartość 0,15. 
- W przypadku zaworów OE wyniki były różne. 
- Zawory numer dwa i trzy nie wykazały mierzalnej nieszczelności, a w przypadku elementu numer jeden zmierzono wartość 2,42.

Te odchyłki wyników pokazują, jak ważne jest prowadzenie testów już na poziomie komponentów i podzespołów. Wysoki poziom nieszczelności wewnętrznej tulejki, jak ten zmierzony, może stopniowo powodować obniżenie ciśnienia w układzie oraz negatywnie wpływać na zużycie paliwa.

Test wytrzymałości obejmujący 500 000 cykli

W końcowym teście zasymulowano działanie w warunkach rzeczywistych przez długi okres czasu. Ponad 500 000 cykli otwarcia i zamknięcia. Powtarzane obciążenie temperaturą oraz ciśnieniem. Rzeczywiste warunki pracy zostały ujęte w jednym nadzorowanym cyklu testu. Wszystkie zawory EGR Delphi przeszły test bez najmniejszych problemów. Bez zmian szczelności, bez spadku szybkości reakcji i bez oznak zmęczenia mechanicznego.

Wnioski producenta?

Zawory EGR marki Delphi stale pozostają bardzo blisko produktów OE. W pewnych obszarach nawet wyprzedzają elementy montowane fabrycznie. W niektórych warunkach pracy osiągają to samo wymagane ciśnienie próżni oraz zapewniają większą szczelność. Ponadto pozytywnie przechodzą testy trwałości stawiające większe wymagania niż standardowe warunki pracy.