podczas naprawy w warsztacie samochodowym
Mycie części i podzespołów mechanizmów w trakcie wykonywanych napraw jest często uważane przez warsztatowców za czynność mało ważną. Większość pracowników zatrudnionych w warsztatach samochodowych uznaje proces mycia części co najwyżej za zabieg o znaczeniu kosmetycznym. A nie jest to prawdą. W przypadku powierzchni współpracujących ze sobą części warstwa starego oleju czy cząstki nagaru lub innych zanieczyszczeń uniemożliwiają dokładne ich obejrzenie w celu właściwego określenia ich stanu technicznego. Ponadto, montaż elementów wykonanych z bardzo dużą dokładnością musi być prowadzony po uprzednim ich dokładnym umyciu i osuszeniu. Jeszcze do niedawna do mycia części podczas napraw były używane rozpuszczalniki tłuszczów, takie jak: benzyna, nafta, aceton, trójchloroetylen i inne. Obecnie, głównie ze względu na ich toksyczność i szkodliwość dla otoczenia człowieka oraz uciążliwość dla środowiska naturalnego, coraz rzadziej się je stosuje. Ponadto, substancje te stanowią zbyt duże zagrożenie pożarowe w warsztacie. Przy obecnie obowiązujących wymogach technologicznych, higienicznych i ekologicznych stosowanie tych substancji jest zabronione. W związku z tym mycie części przy użyciu tradycyjnych metod zastępuje się innymi możliwymi, równie skutecznymi sposobami. Należą do nich: mycie za pomocą specjalnych płynów (rozpuszczalników organicznych) przy użyciu specjalistycznych urządzeń myjących, intensywny natrysk gorącą wodą z dodatkiem specjalnych detergentów, mycie przy wykorzystaniu urządzenia wytwarzającego ultradźwięki. Dość istotną wadą większości tych metod jest fakt, iż wszystkie metalowe części muszą być natychmiast po umyciu poddane procesowi osuszenia. Stosowane coraz częściej tego typu metody mycia części wymagają jednak wykorzystania dodatkowego, specjalnego sprzętu i urządzeń. Rodzaj i budowa urządzeń uzależnione są od zastosowanego sposobu mycia. Urządzenia te nie są zbyt drogie i są ogólnie dostępne w sprzedaży. Najbardziej popularnym i obecnie najczęściej stosowanym sposobem mycia części w warsztacie jest mycie z użyciem rozpuszczalników organicznych z wykorzystaniem specjalnie do tego celu przystosowanych stołów. Dzięki tej metodzie można w prosty sposób i, co ważne, bez konieczności modernizacji czy przebudowy obiektu zorganizować stanowisko do mycia i odtłuszczania, spełniając jednocześnie najsurowsze przepisy. Firmy oferujące na rynku tego typu rozwiązania zapewniają zwykle jednocześnie ciągłą dostawę środka myjącego i odtłuszczającego oraz bezpłatny wywóz i unieszkodliwienie zanieczyszczonych w trakcie mycia części płynów. Decydując się na wybór tej metody mycia, warsztat pozbywa się jednocześnie szeregu kłopotów związanych z normami ekologicznymi, higienicznymi i bhp oraz z dostosowaniem się do wymogów ustawy o odpadach.
Ogromną zaletą stosowanych w tej metodzie płynów są znakomite własności odtłuszczające, również w niskich temperaturach, tak, że po myciu nie jest konieczne płukanie. Zdecydowana większość tego typu stosowanych do mycia rozpuszczalników organicznych może być używana wewnątrz warsztatu i nie wymaga tworzenia instalacji wyciągowych oraz specjalnych zabezpieczeń przeciwpożarowych. Stosowane płyny nie niszczą lakierowanych powierzchni metalowych, nie powodują korozji aluminium i jego stopów oraz żeliwa. Nie zmniejszają także odporności na korozję powierzchni stalowych. Niezbędny sprzęt używany w tej metodzie mycia, czyli tzw. stoły, charakteryzuje zamknięty obieg płynów myjących. Zasada działania tego typu stołów służących do mycia jest banalnie prosta. Przy użyciu uruchamianego za pomocą stopy włącznika uruchomiona zostaje pompa podająca płyn poprzez system przewodów na powierzchnię roboczą do pędzla, przy pomocy którego myte są zanieczyszczone części. Użyty płyn ścieka z powrotem poprzez odpływ w blacie stołu do beczki. Powstające w niej w trakcie mycia zanieczyszczenia osiadają na dnie, a oczyszczony płyn wykorzystywany jest ponownie do mycia.
W ofercie rynkowej dostępnych jest wiele rozwiązań stołów do mycia części z wykorzystaniem płynów na bazie rozpuszczalników organicznych. Wybór konkretnego modelu uzależniony jest od specyfiki prowadzonych w danym warsztacie prac. Najprostszy stół składa się z części roboczej, wykonanej w formie korytka z dnem, beczki z płynem myjącym, pompy z filtrem oczyszczającym i elastycznego węża zakończonego pędzlem. Stół może być wyposażony dodatkowo w osłonę powierzchni roboczej w formie klapy, zapewniającej dwa położenia otwarcia dzięki zastosowanym siłownikom pneumatycznym. Ponadto, stół ten może być zabudowany dodatkową podwyższoną tylną i boczną ścianką chroniącą powierzchnię roboczą przed rozpryskiwaniem. Dodatkowym elementem uzupełniającym funkcjonalność tego rozwiązania konstrukcyjnego może być umieszczenie całego stołu na kółkach. Dzięki stabilnej konstrukcji może on być wówczas przemieszczany bezpiecznie także z obciążoną powierzchnią roboczą. Funkcja ta umożliwia dodatkowo podjechanie np. pod podnośnik samochodowy i umycie części oraz elementów różnych podzespołów (np. końcówki półosi, wałów itp.), których ze względów praktycznych nie ma sensu demontować z pojazdu, a które z technologicznego punktu widzenia przed ponownym montażem powinny być umyte. Uproszczoną wersją, dużo bardziej ergonomiczną urządzenia czyszcząco--myjącego jest zastosowanie go w formie szuflady, którą można w prosty sposób przymocować do dowolnego blatu roboczego. Po otwarciu szuflady uruchomiona zostaje pompa, a po naciśnięciu dźwigni następuje wypływ płynu z części roboczej pędzla. Jest to jednak wersja urządzenia przeznaczona do pracy sporadycznej i niewymagającej zbyt dużej wydajności. Ograniczenia te wynikają ze zbyt małej ilości płynu myjącego ze względu na ograniczoną gabarytami objętość zbiornika.
Kolejną grupę tego typu urządzeń do mycia w formie stołów stanowią modele wyposażone w specjalny ruszt, dzięki któremu do płynu odtłuszczającego wtłaczane jest sprężone powietrze. Rozwiązanie to w istotny sposób wspomaga dokładne wyczyszczenie mytych elementów.
Jeszcze innym, bardzo przydatnym w warsztacie samochodowym rozwiązaniem jest wózek podjazdowy nadający się do mycia silników i miejsc trudno dostępnych, zwłaszcza dotyczących podwozia pojazdu. W tym przypadku płyn czyszcząco-myjący znajduje się bezpośrednio w zbiorniku wózka myjącego. Poza opisanym powyżej sposobem mycia części przy zastosowaniu płynów czyszczących z wykorzystaniem stołów, drugim rozwiązaniem tego problemu jest intensywny natrysk gorącą wodą z dodatkiem specjalnych detergentów. Do tego celu stosuje się urządzenia myjące działające na zasadzie zmywarki. W zamkniętym urządzeniu myte części umieszczone w wirującym koszu spryskiwane są bardzo intensywnie płynem myjącym lub oczyszczane w kąpieli, a następnie suszone nadmuchem ciepłego powietrza. Ostatnią metodą mycia jest zastosowanie ultradźwięków. Mycie części w urządzeniach wykorzystujących ultradźwięki odbywa się w dwóch fazach. Pierwsza faza polega na zanurzeniu części w kąpieli wodnej i wywoływaniu jej drgań ultradźwiękami. Drgające cząsteczki wody intensywnie oczyszczają całą powierzchnię mytego elementu poprzez rozdrabnianie warstwy brudu i odrywanie poszczególnych jej fragmentów. Ten sposób mycia jest o tyle skuteczny, że zjawisko to zachodzi również we wszystkich zagłębieniach mytych części, również w otworach nieprzelotowych i kanałach olejowych. Druga faza mycia polega na dokładnym przepłukaniu w czystej, najczęściej używanej w obiegu zamkniętym, wodzie.
mgr Andrzej Kowalewski
Mycie części i podzespołów mechanizmów w trakcie wykonywanych napraw jest często uważane przez warsztatowców za czynność mało ważną. Większość pracowników zatrudnionych w warsztatach samochodowych uznaje proces mycia części co najwyżej za zabieg o znaczeniu kosmetycznym. A nie jest to prawdą. W przypadku powierzchni współpracujących ze sobą części warstwa starego oleju czy cząstki nagaru lub innych zanieczyszczeń uniemożliwiają dokładne ich obejrzenie w celu właściwego określenia ich stanu technicznego. Ponadto, montaż elementów wykonanych z bardzo dużą dokładnością musi być prowadzony po uprzednim ich dokładnym umyciu i osuszeniu. Jeszcze do niedawna do mycia części podczas napraw były używane rozpuszczalniki tłuszczów, takie jak: benzyna, nafta, aceton, trójchloroetylen i inne. Obecnie, głównie ze względu na ich toksyczność i szkodliwość dla otoczenia człowieka oraz uciążliwość dla środowiska naturalnego, coraz rzadziej się je stosuje. Ponadto, substancje te stanowią zbyt duże zagrożenie pożarowe w warsztacie. Przy obecnie obowiązujących wymogach technologicznych, higienicznych i ekologicznych stosowanie tych substancji jest zabronione. W związku z tym mycie części przy użyciu tradycyjnych metod zastępuje się innymi możliwymi, równie skutecznymi sposobami. Należą do nich: mycie za pomocą specjalnych płynów (rozpuszczalników organicznych) przy użyciu specjalistycznych urządzeń myjących, intensywny natrysk gorącą wodą z dodatkiem specjalnych detergentów, mycie przy wykorzystaniu urządzenia wytwarzającego ultradźwięki. Dość istotną wadą większości tych metod jest fakt, iż wszystkie metalowe części muszą być natychmiast po umyciu poddane procesowi osuszenia. Stosowane coraz częściej tego typu metody mycia części wymagają jednak wykorzystania dodatkowego, specjalnego sprzętu i urządzeń. Rodzaj i budowa urządzeń uzależnione są od zastosowanego sposobu mycia. Urządzenia te nie są zbyt drogie i są ogólnie dostępne w sprzedaży. Najbardziej popularnym i obecnie najczęściej stosowanym sposobem mycia części w warsztacie jest mycie z użyciem rozpuszczalników organicznych z wykorzystaniem specjalnie do tego celu przystosowanych stołów. Dzięki tej metodzie można w prosty sposób i, co ważne, bez konieczności modernizacji czy przebudowy obiektu zorganizować stanowisko do mycia i odtłuszczania, spełniając jednocześnie najsurowsze przepisy. Firmy oferujące na rynku tego typu rozwiązania zapewniają zwykle jednocześnie ciągłą dostawę środka myjącego i odtłuszczającego oraz bezpłatny wywóz i unieszkodliwienie zanieczyszczonych w trakcie mycia części płynów. Decydując się na wybór tej metody mycia, warsztat pozbywa się jednocześnie szeregu kłopotów związanych z normami ekologicznymi, higienicznymi i bhp oraz z dostosowaniem się do wymogów ustawy o odpadach.
Ogromną zaletą stosowanych w tej metodzie płynów są znakomite własności odtłuszczające, również w niskich temperaturach, tak, że po myciu nie jest konieczne płukanie. Zdecydowana większość tego typu stosowanych do mycia rozpuszczalników organicznych może być używana wewnątrz warsztatu i nie wymaga tworzenia instalacji wyciągowych oraz specjalnych zabezpieczeń przeciwpożarowych. Stosowane płyny nie niszczą lakierowanych powierzchni metalowych, nie powodują korozji aluminium i jego stopów oraz żeliwa. Nie zmniejszają także odporności na korozję powierzchni stalowych. Niezbędny sprzęt używany w tej metodzie mycia, czyli tzw. stoły, charakteryzuje zamknięty obieg płynów myjących. Zasada działania tego typu stołów służących do mycia jest banalnie prosta. Przy użyciu uruchamianego za pomocą stopy włącznika uruchomiona zostaje pompa podająca płyn poprzez system przewodów na powierzchnię roboczą do pędzla, przy pomocy którego myte są zanieczyszczone części. Użyty płyn ścieka z powrotem poprzez odpływ w blacie stołu do beczki. Powstające w niej w trakcie mycia zanieczyszczenia osiadają na dnie, a oczyszczony płyn wykorzystywany jest ponownie do mycia.
W ofercie rynkowej dostępnych jest wiele rozwiązań stołów do mycia części z wykorzystaniem płynów na bazie rozpuszczalników organicznych. Wybór konkretnego modelu uzależniony jest od specyfiki prowadzonych w danym warsztacie prac. Najprostszy stół składa się z części roboczej, wykonanej w formie korytka z dnem, beczki z płynem myjącym, pompy z filtrem oczyszczającym i elastycznego węża zakończonego pędzlem. Stół może być wyposażony dodatkowo w osłonę powierzchni roboczej w formie klapy, zapewniającej dwa położenia otwarcia dzięki zastosowanym siłownikom pneumatycznym. Ponadto, stół ten może być zabudowany dodatkową podwyższoną tylną i boczną ścianką chroniącą powierzchnię roboczą przed rozpryskiwaniem. Dodatkowym elementem uzupełniającym funkcjonalność tego rozwiązania konstrukcyjnego może być umieszczenie całego stołu na kółkach. Dzięki stabilnej konstrukcji może on być wówczas przemieszczany bezpiecznie także z obciążoną powierzchnią roboczą. Funkcja ta umożliwia dodatkowo podjechanie np. pod podnośnik samochodowy i umycie części oraz elementów różnych podzespołów (np. końcówki półosi, wałów itp.), których ze względów praktycznych nie ma sensu demontować z pojazdu, a które z technologicznego punktu widzenia przed ponownym montażem powinny być umyte. Uproszczoną wersją, dużo bardziej ergonomiczną urządzenia czyszcząco--myjącego jest zastosowanie go w formie szuflady, którą można w prosty sposób przymocować do dowolnego blatu roboczego. Po otwarciu szuflady uruchomiona zostaje pompa, a po naciśnięciu dźwigni następuje wypływ płynu z części roboczej pędzla. Jest to jednak wersja urządzenia przeznaczona do pracy sporadycznej i niewymagającej zbyt dużej wydajności. Ograniczenia te wynikają ze zbyt małej ilości płynu myjącego ze względu na ograniczoną gabarytami objętość zbiornika.
Kolejną grupę tego typu urządzeń do mycia w formie stołów stanowią modele wyposażone w specjalny ruszt, dzięki któremu do płynu odtłuszczającego wtłaczane jest sprężone powietrze. Rozwiązanie to w istotny sposób wspomaga dokładne wyczyszczenie mytych elementów.
Jeszcze innym, bardzo przydatnym w warsztacie samochodowym rozwiązaniem jest wózek podjazdowy nadający się do mycia silników i miejsc trudno dostępnych, zwłaszcza dotyczących podwozia pojazdu. W tym przypadku płyn czyszcząco-myjący znajduje się bezpośrednio w zbiorniku wózka myjącego. Poza opisanym powyżej sposobem mycia części przy zastosowaniu płynów czyszczących z wykorzystaniem stołów, drugim rozwiązaniem tego problemu jest intensywny natrysk gorącą wodą z dodatkiem specjalnych detergentów. Do tego celu stosuje się urządzenia myjące działające na zasadzie zmywarki. W zamkniętym urządzeniu myte części umieszczone w wirującym koszu spryskiwane są bardzo intensywnie płynem myjącym lub oczyszczane w kąpieli, a następnie suszone nadmuchem ciepłego powietrza. Ostatnią metodą mycia jest zastosowanie ultradźwięków. Mycie części w urządzeniach wykorzystujących ultradźwięki odbywa się w dwóch fazach. Pierwsza faza polega na zanurzeniu części w kąpieli wodnej i wywoływaniu jej drgań ultradźwiękami. Drgające cząsteczki wody intensywnie oczyszczają całą powierzchnię mytego elementu poprzez rozdrabnianie warstwy brudu i odrywanie poszczególnych jej fragmentów. Ten sposób mycia jest o tyle skuteczny, że zjawisko to zachodzi również we wszystkich zagłębieniach mytych części, również w otworach nieprzelotowych i kanałach olejowych. Druga faza mycia polega na dokładnym przepłukaniu w czystej, najczęściej używanej w obiegu zamkniętym, wodzie.
mgr Andrzej Kowalewski
Komentarze (1)