W trakcie eksploatacji samochodu problemy techniczne z pojazdem pojawiają się najczęściej stopniowo. W przypadku wystąpienia jakiś objawów, świadczących o niedomaganiach konkretnych układów lub podzespołów, właściciel auta zwykle ma czas i możliwości skorzystania ze stacjonarnych punktów obsługowych ulokowanych obecnie niemal na każdym kroku. Sytuacja wygląda zupełnie inaczej, gdy awaria pojazdu następuje bezobjawowo i gwałtownie, a kierowca wraz ze swym samochodem jest w trasie z dala od swojego miejsca zamieszkania i na dodatek poza terenem zabudowanym. Brak bezpośredniego sąsiedztwa jakiegokolwiek warsztatu samochodowego jest wówczas dla kierowcy sporym problemem. Jeszcze większe problemy dla kierującego powstają w przypadku wystąpienia kolizji drogowej i uszkodzenia pojazdu w stopniu uniemożliwiającym jego dalszą eksploatację. W tym przypadku typowa pomoc drogowa pojawia się na miejscu niemalże równolegle ze służbami ratownictwa (wyspecjalizowanymi jednostkami straży pożarnej, policją i pogotowiem ratunkowym), działającymi “z urzędu”, natychmiast po otrzymaniu zawiadomienia o zaistniałej sytuacji. Pomoc drogowa jest formą komercyjnej działalności gospodarczej, której podmiotem działalności jest indywidualny użytkownik dróg (kierowca lub właściciel pojazdu).
Działania pomocy drogowej nie zawsze są jednak skierowane zgodnie z interesem użytkownika pojazdu, ponieważ firmy świadczące usługi w tym zakresie działają w oparciu o umowy zawierane z innymi instytucjami:
- policją lub strażą miejską, zainteresowaną usunięciem pojazdu niesprawnego lub nieprawidłowo zaparkowanego z aktualnego miejsca postoju;
- zarządami dróg, którym zależy na przywróceniu pełnej przepustowości dróg;
- warsztatami, pozyskującymi w ten sposób klientów;
- dealerami, w ramach prowadzonej działalności serwisowej.
Dotychczas pomoc drogowa kojarzy się właścicielom pojazdów najczęściej z holowaniem lub transportowaniem uszkodzonego pojazdu na parkingi lub do warsztatów. Zadania pomocy drogowej są bardzo zróżnicowane i dobór odpowiednich środków, jak i metod działania powinien być adekwatny do zaistniałej sytuacji na drodze. W przypadku, gdy głównym celem jest szybka ewakuacja unieruchomionego pojazdu z drogi, uzasadniona względami bezpieczeństwa i sprawności ruchu, niezbędny jest sprzęt umożliwiający szybkie dotarcie na miejsce i maksymalnie krótki czas usunięcia pojazdu z miejsca zdarzenia.
Z kolei w przypadku sytuacji, w której pojazd na żądanie służb porządkowych (policji lub straży miejskiej) musi zostać usunięty z drogi (z powodu złego zaparkowania wywołującego utrudnienia w ruchu pozostałym użytkownikom dróg), niezbędny jest sprzęt załadowczy i urządzenia transportowe zapewniające bezpieczne i wykluczające możliwość uszkodzenia pojazdu, będącego przedmiotem prowadzonej akcji.
Oczywiście w przypadku kolizji działania takie bywają nieodzowne, zdarza się jednak bardzo często tak, że nawet przy drobnej awarii samochodu, stosowane są te same procedury, co w przypadku kolizji. Wówczas jest to bardzo niewygodne dla użytkownika pojazdu, a ponadto zarówno pod względem technicznym, jak i ekonomicznym najczęściej zupełnie nieuzasadnione. W ten sposób działają różnego typu systemy “assistance”, zapewniające pomoc dla danej marki pojazdu. Zakładają one dostarczenie uszkodzonego auta do najbliższego serwisowego punktu obsługowego w celu dokonania właściwej naprawy. Niedogodności spowodowane awarią łagodzi się użytkownikom pojazdów poprzez zapewnienie transportu zastępczego lub zapewnienie hotelu na czas naprawy auta. Owszem, ważne jest, że producent pojazdu w ramach pakietu ubezpieczenia oferuje taką pomoc, jednak brak konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z awarią nie jest dla użytkowników sprawą najważniejszą.
Dla większości kierowców, których samochód odmówił posłuszeństwa, najistotniejsze jest w takiej sytuacji szybkie i tanie usunięcie usterki na miejscu lub w bardzo bliskim sąsiedztwie. Właśnie w tym kierunku zmierza się najczęściej, organizując obecnie pomoc techniczną właścicielom aut.
Rozwój firm związanych z pomocą drogową powinien zmierzać w kierunku zrzeszania się małych i średnich podmiotów gospodarczych w duże struktury kooperacyjne, prowadzące wspólne centrale dyspozytorskie. Takie działania przynoszą korzyści zarówno samym firmom, jak również i potencjalnym klientom, czyli właścicielom pojazdów. Duże zrzeszone organizacyjnie firmy mogą prowadzić wspólne działania reklamowe, dzięki którym użytkownik auta będzie wiedział pod jaki numer telefonu dzwonić w przypadku pojawienia się jakichkolwiek problemów technicznych z samochodem na drodze, począwszy od dowiezienia brakującego paliwa, wymianę koła, dostarczenie potrzebnych części i usunięcie usterki na miejscu, aż po zapewnienie niezwłocznej naprawy w dyżurującym warsztacie serwisowym lub specjalistycznym, organizację środka transportu zastępczego itp. Samochody pomocy technicznej powinny być wyposażone w następujący sprzęt pomocniczy:
- oznakowanie miejsca działania na drodze (pachołki, barierki, taśmy odblaskowe, lampy sygnalizujące i błyskowe, znaki drogowe);
- podstawowy zestaw narzędzi, umożliwiający przeprowadzenie naprawy na drodze;
- niezbędne materiały eksploatacyjne;
- przewody do awaryjnego uruchomienia pojazdu oraz specjalny akumulator rozruchowy;
- ubiory robocze, wyróżniające i odblaskowe oraz dodatkowe kamizelki odblaskowe dla użytkowników pojazdu;
- zestaw do sprzątania drogi z pojemnikiem na odpady;
- zestaw produktów chemicznych do wykonywania napraw układu chłodzenia, smarowania, rozruchu, przeniesienia napędu i naprawy ogumienia;
- gniazdo do przyłączenia światła dodatkowego i lampę przenośną dużej mocy;
- apteczkę ratownika drogowego.
Zanim tak funkcjonujące systemy pomocy drogowej zaczną działać, upłynie jeszcze trochę czasu, ale widać już tego pierwsze symptomy. Obecnie w naszym kraju funkcjonują już firmy, które odpowiadają za całodobową pomoc techniczną w przypadku zepsutego pojazdu w terenie i służą swą pomocą. Naczelną zasadą tego systemu jest naprawa uszkodzonych pojazdów bezpośrednio na miejscu awarii i dzięki realizacji swych założeń jest w stanie w 80 proc. przypadków rzeczywiście przywrócić unieruchomionym autom sprawność techniczną na drodze. Zgodnie z przyjętymi normami w ciągu 30 minut pojazd serwisowy dojeżdża do miejsca zgłoszenia przez użytkownika samochodu. Czas przyjęty na uruchomienie zepsutego pojazdu wynosi godzinę, a w wyjątkowych przypadkach 2 godziny i to niezależnie od miejsca awarii, marki, rocznika i ogólnego stanu technicznego pojazdu osobowego i dostawczego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t. W przypadku niepowodzenia ze strony ekipy naprawczej (co zdarza się bardzo rzadko), użytkownikowi auta może zostać zorganizowany transport zastępczy i pomoc w załatwieniu ewentualnych noclegów. Centrala dyspozytorska firmy świadczącej takie usługi czynna jest przez 365 dni w roku i 24 godziny na dobę.
Do realizacji celów założonych przez firmy świadczące usługi związane z pomocą techniczną i naprawą unieruchomionych pojazdów w warunkach drogowych niezbędne są wysoko wyspecjalizowane pojazdy serwisowe. Muszą być one ergonomiczne w swej zabudowie oraz zapewnić bezpieczeństwo zarówno użytkownikowi, jak i przewożonym narzędziom i materiałom. Umeblowanie samochodu warsztatowego musi uniemożliwiać swobodne przemieszczanie się przewożonych sprzętów. Konstrukcja zabudowy uniemożliwiać musi również samoczynne wysuwanie się szuflad w trakcie jazdy. Regały muszą być przystosowane do przechowywania zróżnicowanego kształtem i wielkością wyposażenia. Wnętrza skrzynek i szuflad zawierają plastikowe lub metalowe przegródki na mniejsze części lub narzędzia, co uniemożliwia przesuwanie się ich w czasie jazdy. Standardem są perforowane tablice do mocowania narzędzi przy zastosowaniu specjalnych uchwytów. Boczna ściana regałów za tylnymi drzwiami samochodu warsztatowego wykorzystywana jest najczęściej do montażu składanego lub wysuwanego stołu z imadłem. Dzięki takiemu ulokowaniu stołu można przy nim pracować w pozycji wyprostowanej. Podłogi pojazdów warsztatowych wykonane są z materiałów antypoślizgowych i łatwych do utrzymywania czystości. Ze względu na dużą odporność na uderzenia często stosowane są aluminiowe blachy ryflowane.
(AK)
Działania pomocy drogowej nie zawsze są jednak skierowane zgodnie z interesem użytkownika pojazdu, ponieważ firmy świadczące usługi w tym zakresie działają w oparciu o umowy zawierane z innymi instytucjami:
- policją lub strażą miejską, zainteresowaną usunięciem pojazdu niesprawnego lub nieprawidłowo zaparkowanego z aktualnego miejsca postoju;
- zarządami dróg, którym zależy na przywróceniu pełnej przepustowości dróg;
- warsztatami, pozyskującymi w ten sposób klientów;
- dealerami, w ramach prowadzonej działalności serwisowej.
Dotychczas pomoc drogowa kojarzy się właścicielom pojazdów najczęściej z holowaniem lub transportowaniem uszkodzonego pojazdu na parkingi lub do warsztatów. Zadania pomocy drogowej są bardzo zróżnicowane i dobór odpowiednich środków, jak i metod działania powinien być adekwatny do zaistniałej sytuacji na drodze. W przypadku, gdy głównym celem jest szybka ewakuacja unieruchomionego pojazdu z drogi, uzasadniona względami bezpieczeństwa i sprawności ruchu, niezbędny jest sprzęt umożliwiający szybkie dotarcie na miejsce i maksymalnie krótki czas usunięcia pojazdu z miejsca zdarzenia.
Z kolei w przypadku sytuacji, w której pojazd na żądanie służb porządkowych (policji lub straży miejskiej) musi zostać usunięty z drogi (z powodu złego zaparkowania wywołującego utrudnienia w ruchu pozostałym użytkownikom dróg), niezbędny jest sprzęt załadowczy i urządzenia transportowe zapewniające bezpieczne i wykluczające możliwość uszkodzenia pojazdu, będącego przedmiotem prowadzonej akcji.
Oczywiście w przypadku kolizji działania takie bywają nieodzowne, zdarza się jednak bardzo często tak, że nawet przy drobnej awarii samochodu, stosowane są te same procedury, co w przypadku kolizji. Wówczas jest to bardzo niewygodne dla użytkownika pojazdu, a ponadto zarówno pod względem technicznym, jak i ekonomicznym najczęściej zupełnie nieuzasadnione. W ten sposób działają różnego typu systemy “assistance”, zapewniające pomoc dla danej marki pojazdu. Zakładają one dostarczenie uszkodzonego auta do najbliższego serwisowego punktu obsługowego w celu dokonania właściwej naprawy. Niedogodności spowodowane awarią łagodzi się użytkownikom pojazdów poprzez zapewnienie transportu zastępczego lub zapewnienie hotelu na czas naprawy auta. Owszem, ważne jest, że producent pojazdu w ramach pakietu ubezpieczenia oferuje taką pomoc, jednak brak konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z awarią nie jest dla użytkowników sprawą najważniejszą.
Dla większości kierowców, których samochód odmówił posłuszeństwa, najistotniejsze jest w takiej sytuacji szybkie i tanie usunięcie usterki na miejscu lub w bardzo bliskim sąsiedztwie. Właśnie w tym kierunku zmierza się najczęściej, organizując obecnie pomoc techniczną właścicielom aut.
Rozwój firm związanych z pomocą drogową powinien zmierzać w kierunku zrzeszania się małych i średnich podmiotów gospodarczych w duże struktury kooperacyjne, prowadzące wspólne centrale dyspozytorskie. Takie działania przynoszą korzyści zarówno samym firmom, jak również i potencjalnym klientom, czyli właścicielom pojazdów. Duże zrzeszone organizacyjnie firmy mogą prowadzić wspólne działania reklamowe, dzięki którym użytkownik auta będzie wiedział pod jaki numer telefonu dzwonić w przypadku pojawienia się jakichkolwiek problemów technicznych z samochodem na drodze, począwszy od dowiezienia brakującego paliwa, wymianę koła, dostarczenie potrzebnych części i usunięcie usterki na miejscu, aż po zapewnienie niezwłocznej naprawy w dyżurującym warsztacie serwisowym lub specjalistycznym, organizację środka transportu zastępczego itp. Samochody pomocy technicznej powinny być wyposażone w następujący sprzęt pomocniczy:
- oznakowanie miejsca działania na drodze (pachołki, barierki, taśmy odblaskowe, lampy sygnalizujące i błyskowe, znaki drogowe);
- podstawowy zestaw narzędzi, umożliwiający przeprowadzenie naprawy na drodze;
- niezbędne materiały eksploatacyjne;
- przewody do awaryjnego uruchomienia pojazdu oraz specjalny akumulator rozruchowy;
- ubiory robocze, wyróżniające i odblaskowe oraz dodatkowe kamizelki odblaskowe dla użytkowników pojazdu;
- zestaw do sprzątania drogi z pojemnikiem na odpady;
- zestaw produktów chemicznych do wykonywania napraw układu chłodzenia, smarowania, rozruchu, przeniesienia napędu i naprawy ogumienia;
- gniazdo do przyłączenia światła dodatkowego i lampę przenośną dużej mocy;
- apteczkę ratownika drogowego.
Zanim tak funkcjonujące systemy pomocy drogowej zaczną działać, upłynie jeszcze trochę czasu, ale widać już tego pierwsze symptomy. Obecnie w naszym kraju funkcjonują już firmy, które odpowiadają za całodobową pomoc techniczną w przypadku zepsutego pojazdu w terenie i służą swą pomocą. Naczelną zasadą tego systemu jest naprawa uszkodzonych pojazdów bezpośrednio na miejscu awarii i dzięki realizacji swych założeń jest w stanie w 80 proc. przypadków rzeczywiście przywrócić unieruchomionym autom sprawność techniczną na drodze. Zgodnie z przyjętymi normami w ciągu 30 minut pojazd serwisowy dojeżdża do miejsca zgłoszenia przez użytkownika samochodu. Czas przyjęty na uruchomienie zepsutego pojazdu wynosi godzinę, a w wyjątkowych przypadkach 2 godziny i to niezależnie od miejsca awarii, marki, rocznika i ogólnego stanu technicznego pojazdu osobowego i dostawczego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t. W przypadku niepowodzenia ze strony ekipy naprawczej (co zdarza się bardzo rzadko), użytkownikowi auta może zostać zorganizowany transport zastępczy i pomoc w załatwieniu ewentualnych noclegów. Centrala dyspozytorska firmy świadczącej takie usługi czynna jest przez 365 dni w roku i 24 godziny na dobę.
Do realizacji celów założonych przez firmy świadczące usługi związane z pomocą techniczną i naprawą unieruchomionych pojazdów w warunkach drogowych niezbędne są wysoko wyspecjalizowane pojazdy serwisowe. Muszą być one ergonomiczne w swej zabudowie oraz zapewnić bezpieczeństwo zarówno użytkownikowi, jak i przewożonym narzędziom i materiałom. Umeblowanie samochodu warsztatowego musi uniemożliwiać swobodne przemieszczanie się przewożonych sprzętów. Konstrukcja zabudowy uniemożliwiać musi również samoczynne wysuwanie się szuflad w trakcie jazdy. Regały muszą być przystosowane do przechowywania zróżnicowanego kształtem i wielkością wyposażenia. Wnętrza skrzynek i szuflad zawierają plastikowe lub metalowe przegródki na mniejsze części lub narzędzia, co uniemożliwia przesuwanie się ich w czasie jazdy. Standardem są perforowane tablice do mocowania narzędzi przy zastosowaniu specjalnych uchwytów. Boczna ściana regałów za tylnymi drzwiami samochodu warsztatowego wykorzystywana jest najczęściej do montażu składanego lub wysuwanego stołu z imadłem. Dzięki takiemu ulokowaniu stołu można przy nim pracować w pozycji wyprostowanej. Podłogi pojazdów warsztatowych wykonane są z materiałów antypoślizgowych i łatwych do utrzymywania czystości. Ze względu na dużą odporność na uderzenia często stosowane są aluminiowe blachy ryflowane.
(AK)
Komentarze (0)