Poniżej zostały opisane wybrane okoliczności, w których może dojść do uszkodzenia łożyska oporowego wysprzęglika, a w konsekwencji także całego sprzęgła.

Nieosiowa praca łożyska oporowego
Do uszkodzenia łożyska oporowego wysprzęglika może dojść w sytuacji, gdy inne elementy sprzęgła, takie jak tuleja prowadząca, czy widełki wyłączające odkształcą się lub zużyją. Jeżeli sprężyna membranowa zostanie przesunięta odśrodkowo, może dojść do zwiększenia się tarcia w punkcie jej styku z dociskiem. Przez to, siła docisku zmniejsza się, a sprzęgło zaczyna się ślizgać. Patrz fot. 1‑3: porównanie zużycia punktów styku.

Nieprawidłowa instalacja łożyska oporowego wysprzęglika
Jeżeli łożysko oporowe wysprzęglika zostanie zainstalowane w nieprawidłowej pozycji, widełki wyłączające mogą zaklinować się na tulei prowadzącej (fot. 4). Pierwszym odczuwalnym przez kierowcę objawem takiej sytuacji będzie stosunkowo toporna praca sprzęgła. Skróceniu ulegnie droga wycisku, co może spowodować problemy z wysprzęglaniem. Ze względu na powstałe skrzywienie, siła sprężyny membranowej
będzie mniejsza, a sprzęgło szybko zacznie się ślizgać.

Zużycie innych elementów układu sprzęgłowego
Zużycie mechanizmu wyłączającego może powodować powstawanie oporu na pedale sprzęgła. W takiej sytuacji szczególną uwagę należy poświęcić:

•   powierzchni tulei prowadzącej,

•   powierzchni styku widełek wyłączających,

•   samym widełkom wyłączającym.

Jeżeli elementy te są w znacznym stopniu zużyte lub zatarte (fot. 3), charakterystyka zmiany biegów może ulec pogorszeniu. Możliwe konsekwencje to: zwiększone drgania, utrudnione wysprzęglanie oraz ciężka praca sprzęgła. Warto jednocześnie pamiętać, że po demontażu skrzyni biegów elementy wyłączające nie są napięte, a zatem manualne testy łożyska oporowego wysprzęglika nie dadzą właściwych rezultatów.