Jeden z Czytelników zwrócił się z pytaniem, jak obecne przepisy regulują pracę w niedzielę i święta w zakładach pracy?
Zgodnie z przepisami kodeksu pracy dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonywaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w dniu następnym, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. Praca w niedziele i święta jest dozwolona w niżej wymienionych sytuacjach.
1. W razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
2. W ruchu ciągłym.
3. Przy pracy zmianowej.
4. Przy niezbędnych remontach.
5. W transporcie i w komunikacji.
6. W zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych.
7. Przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób.
8. W rolnictwie i hodowli.
9. Przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w:
a) placówkach handlowych,
b) zakładach świadczących usługi dla ludności,
c) gastronomii,
d) zakładach hotelarskich,
e) jednostkach gospodarki komunalnej,
f) zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych,
g) jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zapewniających całodobową opiekę,
h) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku.
10. W stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta.
Pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach, o których mowa w pkt. 1-9, pracodawca zobowiązany jest zapewnić inny dzień wolny od pracy:
- w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli,
- w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego.
Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym wyżej dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie – dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w niedzielę. Z kolei jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym wyżej dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w święto. Warto zaznaczyć, że pracownik pracujący w niedziele powinien korzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Jeden z Czytelników zwrócił się z pytaniem, czy przepisy kodeksu pracy dopuszczają pracę w zakładzie pracy po 12 godzin dziennie?
Zgodnie z przepisami kodeksu pracy, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system tzw. równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca. Jak widać, jest to wyjątek od podstawowych norm czasu pracy, który często jest stosowany w zakładach pracy. W praktyce ten przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym, dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. Przykładowo, jeżeli jednego dnia pracownik przepracował 12 godzin pracy, a następnego dnia 4 godziny, to jego norma czasu pracy została zrównoważona do 8 godzin pracy. Podobnie w sytuacji, gdy pracownik pracował w tygodniu po kilka dni po 12 godzin na dobę, a w następnych dniach dostał odpowiednią liczbę dni wolnych od pracy, to nastąpiło zrównoważenie normy czasu pracy do 8 godzin. Najczęściej pracownicy zatrudnieni w tym systemie czasu pracy to osoby świadczące pracę na stanowisku pracy dozorcy. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy, o którym mowa wyżej, może być przedłużony, ale nie więcej jednak niż do 3 miesięcy. Jest to korzystne dla pracodawcy, ponieważ ma on możliwość w dłuższym okresie rozliczyć czas pracy poszczególnych pracowników. Z kolei przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy czasu pracy może być przedłużony nawet do 4 miesięcy. Chodzi tu głównie o pracowników zatrudnionych np. w budownictwie, gdzie występuje pewna sezonowość pracy lub w rolnictwie.
Ponadto zgodnie z art. 136 §1 Kodeksu pracy przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 16 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca. W tym systemie czasu pracy bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy pracownikowi przysługuje odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku dobowego i tygodniowego.
Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca.
Robert Gorczyca
prawnik, specjalista ds. bhp
1. W razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
2. W ruchu ciągłym.
3. Przy pracy zmianowej.
4. Przy niezbędnych remontach.
5. W transporcie i w komunikacji.
6. W zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych.
7. Przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób.
8. W rolnictwie i hodowli.
9. Przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w:
a) placówkach handlowych,
b) zakładach świadczących usługi dla ludności,
c) gastronomii,
d) zakładach hotelarskich,
e) jednostkach gospodarki komunalnej,
f) zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych,
g) jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zapewniających całodobową opiekę,
h) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku.
10. W stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta.
Pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach, o których mowa w pkt. 1-9, pracodawca zobowiązany jest zapewnić inny dzień wolny od pracy:
- w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli,
- w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego.
Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym wyżej dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie – dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w niedzielę. Z kolei jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym wyżej dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w święto. Warto zaznaczyć, że pracownik pracujący w niedziele powinien korzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Jeden z Czytelników zwrócił się z pytaniem, czy przepisy kodeksu pracy dopuszczają pracę w zakładzie pracy po 12 godzin dziennie?
Zgodnie z przepisami kodeksu pracy, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system tzw. równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca. Jak widać, jest to wyjątek od podstawowych norm czasu pracy, który często jest stosowany w zakładach pracy. W praktyce ten przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym, dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy. Przykładowo, jeżeli jednego dnia pracownik przepracował 12 godzin pracy, a następnego dnia 4 godziny, to jego norma czasu pracy została zrównoważona do 8 godzin pracy. Podobnie w sytuacji, gdy pracownik pracował w tygodniu po kilka dni po 12 godzin na dobę, a w następnych dniach dostał odpowiednią liczbę dni wolnych od pracy, to nastąpiło zrównoważenie normy czasu pracy do 8 godzin. Najczęściej pracownicy zatrudnieni w tym systemie czasu pracy to osoby świadczące pracę na stanowisku pracy dozorcy. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy, o którym mowa wyżej, może być przedłużony, ale nie więcej jednak niż do 3 miesięcy. Jest to korzystne dla pracodawcy, ponieważ ma on możliwość w dłuższym okresie rozliczyć czas pracy poszczególnych pracowników. Z kolei przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy czasu pracy może być przedłużony nawet do 4 miesięcy. Chodzi tu głównie o pracowników zatrudnionych np. w budownictwie, gdzie występuje pewna sezonowość pracy lub w rolnictwie.
Ponadto zgodnie z art. 136 §1 Kodeksu pracy przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 16 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca. W tym systemie czasu pracy bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy pracownikowi przysługuje odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku dobowego i tygodniowego.
Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca.
Robert Gorczyca
prawnik, specjalista ds. bhp
Komentarze (0)