Jeden z pracodawców zwrócił się z pytaniem o zmiany, jakie nastąpiły w wydawaniu świadectw pracy w zakładzie?
Jeden z pracodawców zwrócił się z pytaniem o zmiany, jakie nastąpiły w wydawaniu świadectw pracy w zakładzie?
W ubiegłym roku wydane zostały przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania. Zmiany w rozporządzeniu były konieczne ze względu na nowe regulacje w zakresie wydawania świadectw pracy po terminowych umowach o pracę wprowadzone do Kodeksu pracy od 21 marca 2011 r. (zmiana art. 97 § 11 k.p. i nowe § 12 i 13 w tym artykule). Wszystkie zmiany w rozporządzeniu mają charakter porządkowy. W obecnym stanie prawnym terminy wydawania świadectw pracy po terminowych umowach o pracę określone są bezpośrednio w Kodeksie pracy (art. 97 § 12 i 13 k.p.). Z tego powodu regulacja w rozporządzeniu w tym zakresie jest po zmianach ograniczona do określenia terminu na wydanie świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy nawiązanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Z art. 97 § 1 k.p. wynika tylko, że w takim przypadku pracodawca ma obowiązek wydać pracownikowi świadectwo pracy niezwłocznie. Jako że pojęcie to jest nieostre, w rozporządzeniu utrzymane zostało doprecyzowanie, że w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony pracodawca wydaje świadectwo pracy w dniu, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy (dotychczas przepis ten obejmował wszystkie rodzaje umów o pracę). Jeżeli wydanie świadectwa pracy pracownikowi albo osobie przez niego upoważnionej w terminie wynikającym z przepisów Kodeksu pracy i rozporządzenia nie jest możliwe, pracodawca ma obowiązek przesłać świadectwo pracy pracownikowi (lub osobie upoważnionej przez niego na piśmie) za pośrednictwem poczty albo doręczyć je w inny sposób nie później niż w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu. Przepis ten został przeredagowany tak, aby dotyczył także terminów na wydanie świadectwa pracy wynikających z art. 97 § 12 i 13 k.p. Ma on więc zastosowanie do wydawania świadectw pracy po ustaniu stosunku pracy na podstawie wszystkich rodzajów umów o pracę. Przykładowo, pracownik był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na okres próbny (1.04. – 30.06.2011 r.), potem na podstawie umowy na czas określony (1.07. – 31.12.2011 r.), a od 1.01.2012 r. zatrudniony jest na podstawie kolejnej umowy na czas określony. 3.01.2012 r. pracownik zażądał wydania mu świadectwa pracy za dwa zakończone okresy zatrudnienia. W świetle art. 97 § 13 k.p. pracodawca musi wydać mu świadectwo pracy w ciągu 7 dni od dnia złożenia pisemnego wniosku. Jeżeli jednak nie jest to możliwe, powinien to zrobić, na podstawie przepisów rozporządzenia, w kolejnym terminie 7 dni. Zatem pierwszy termin (kodeksowy) upływa 10.01.2012 r., a drugi (ostateczny, z rozporządzenia) – 17.01.2012 r. Przyjmuje się, że przepis rozporządzenia obejmuje sytuacje, w których wydanie pracownikowi świadectwa pracy nie jest możliwe z przyczyn obiektywnych, np. nieobecności zainteresowanego pracownika w pracy, choroby jedynego pracownika wystawiającego świadectwa, sytuacji, gdy obsługa kadrowa firmy należy do firmy zewnętrznej, konieczności zgromadzenia wielu informacji koniecznych do wydania świadectwa pracy w konkretnym przypadku (np. pracownik często korzysta ze zwolnień lekarskich, urlopów bezpłatnych). Przepis ten nie ma natomiast zastosowania w każdym przypadku, tj. nie może on służyć do przedłużania terminu na wydanie świadectwa pracy bez uzasadnionej i istotnej przyczyny.
Tylko jedno świadectwo pracy za dany okres pracy
Zmienione zostało objaśnienie dotyczące sposobu wypełniania świadectwa pracy zawarte w załączniku do rozporządzenia. Po zmianach w Kodeksie pracy konieczne było uregulowanie zasad wystawiania świadectwa pracy, gdy pracodawca wydał świadectwo pracy za zakończony okres zatrudnienia na podstawie terminowej umowy o pracę (na żądanie pracownika), a następnie musi wydać pracownikowi zbiorcze świadectwo pracy za wszystkie okresy zatrudnienia, obejmujące także okres, za który wydał pracownikowi świadectwo pracy na jego żądanie (z powodu upływu terminu, o którym mowa w art. 97 § 11 k.p.). W takim przypadku w zbiorczym świadectwie pracy nie wykazuje się ponownie okresu zatrudnienia potwierdzonego wcześniej świadectwem pracy. Zatem pracodawca wykazuje okresy poprzedniego zatrudnienia u tego pracodawcy na podstawie terminowej umowy o pracę tylko w przypadku, gdy nie wydał świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem poprzedniej umowy lub poprzednich umów, zgodnie z art. 97 § 13 k.p. (czyli na żądanie pracownika). Przykładowo, pracownik był zatrudniony u pracodawcy w okresach: 1.04. – 30.06.2011 r. (okres próbny), 1.07. – 31.12.2011 r. (umowa o pracę na czas określony), obecna umowa na czas określony trwać będzie do 31.12.2012 r. Pracownik 5.01.2012 r. występuje z żądaniem wydania mu świadectwa pracy za dwa zakończone okresy zatrudnienia. Pracodawca ma obowiązek wydać mu takie świadectwo pracy (jedno za oba zakończone okresy zatrudnienia), przy czym te okresy zatrudnienia nie zostaną już objęte kolejnym świadectwem pracy wystawionym w związku z rozwiązaniem obecnej umowy o pracę.
Podstawa prawna:
- art. 97 § 11, art. 97 § 13 Kodeks pracy;
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania.
Robert Gorczyca
prawnik, specjalista ds. bhp
W ubiegłym roku wydane zostały przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania. Zmiany w rozporządzeniu były konieczne ze względu na nowe regulacje w zakresie wydawania świadectw pracy po terminowych umowach o pracę wprowadzone do Kodeksu pracy od 21 marca 2011 r. (zmiana art. 97 § 11 k.p. i nowe § 12 i 13 w tym artykule). Wszystkie zmiany w rozporządzeniu mają charakter porządkowy. W obecnym stanie prawnym terminy wydawania świadectw pracy po terminowych umowach o pracę określone są bezpośrednio w Kodeksie pracy (art. 97 § 12 i 13 k.p.). Z tego powodu regulacja w rozporządzeniu w tym zakresie jest po zmianach ograniczona do określenia terminu na wydanie świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy nawiązanego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Z art. 97 § 1 k.p. wynika tylko, że w takim przypadku pracodawca ma obowiązek wydać pracownikowi świadectwo pracy niezwłocznie. Jako że pojęcie to jest nieostre, w rozporządzeniu utrzymane zostało doprecyzowanie, że w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony pracodawca wydaje świadectwo pracy w dniu, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy (dotychczas przepis ten obejmował wszystkie rodzaje umów o pracę). Jeżeli wydanie świadectwa pracy pracownikowi albo osobie przez niego upoważnionej w terminie wynikającym z przepisów Kodeksu pracy i rozporządzenia nie jest możliwe, pracodawca ma obowiązek przesłać świadectwo pracy pracownikowi (lub osobie upoważnionej przez niego na piśmie) za pośrednictwem poczty albo doręczyć je w inny sposób nie później niż w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu. Przepis ten został przeredagowany tak, aby dotyczył także terminów na wydanie świadectwa pracy wynikających z art. 97 § 12 i 13 k.p. Ma on więc zastosowanie do wydawania świadectw pracy po ustaniu stosunku pracy na podstawie wszystkich rodzajów umów o pracę. Przykładowo, pracownik był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na okres próbny (1.04. – 30.06.2011 r.), potem na podstawie umowy na czas określony (1.07. – 31.12.2011 r.), a od 1.01.2012 r. zatrudniony jest na podstawie kolejnej umowy na czas określony. 3.01.2012 r. pracownik zażądał wydania mu świadectwa pracy za dwa zakończone okresy zatrudnienia. W świetle art. 97 § 13 k.p. pracodawca musi wydać mu świadectwo pracy w ciągu 7 dni od dnia złożenia pisemnego wniosku. Jeżeli jednak nie jest to możliwe, powinien to zrobić, na podstawie przepisów rozporządzenia, w kolejnym terminie 7 dni. Zatem pierwszy termin (kodeksowy) upływa 10.01.2012 r., a drugi (ostateczny, z rozporządzenia) – 17.01.2012 r. Przyjmuje się, że przepis rozporządzenia obejmuje sytuacje, w których wydanie pracownikowi świadectwa pracy nie jest możliwe z przyczyn obiektywnych, np. nieobecności zainteresowanego pracownika w pracy, choroby jedynego pracownika wystawiającego świadectwa, sytuacji, gdy obsługa kadrowa firmy należy do firmy zewnętrznej, konieczności zgromadzenia wielu informacji koniecznych do wydania świadectwa pracy w konkretnym przypadku (np. pracownik często korzysta ze zwolnień lekarskich, urlopów bezpłatnych). Przepis ten nie ma natomiast zastosowania w każdym przypadku, tj. nie może on służyć do przedłużania terminu na wydanie świadectwa pracy bez uzasadnionej i istotnej przyczyny.
Tylko jedno świadectwo pracy za dany okres pracy
Zmienione zostało objaśnienie dotyczące sposobu wypełniania świadectwa pracy zawarte w załączniku do rozporządzenia. Po zmianach w Kodeksie pracy konieczne było uregulowanie zasad wystawiania świadectwa pracy, gdy pracodawca wydał świadectwo pracy za zakończony okres zatrudnienia na podstawie terminowej umowy o pracę (na żądanie pracownika), a następnie musi wydać pracownikowi zbiorcze świadectwo pracy za wszystkie okresy zatrudnienia, obejmujące także okres, za który wydał pracownikowi świadectwo pracy na jego żądanie (z powodu upływu terminu, o którym mowa w art. 97 § 11 k.p.). W takim przypadku w zbiorczym świadectwie pracy nie wykazuje się ponownie okresu zatrudnienia potwierdzonego wcześniej świadectwem pracy. Zatem pracodawca wykazuje okresy poprzedniego zatrudnienia u tego pracodawcy na podstawie terminowej umowy o pracę tylko w przypadku, gdy nie wydał świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem poprzedniej umowy lub poprzednich umów, zgodnie z art. 97 § 13 k.p. (czyli na żądanie pracownika). Przykładowo, pracownik był zatrudniony u pracodawcy w okresach: 1.04. – 30.06.2011 r. (okres próbny), 1.07. – 31.12.2011 r. (umowa o pracę na czas określony), obecna umowa na czas określony trwać będzie do 31.12.2012 r. Pracownik 5.01.2012 r. występuje z żądaniem wydania mu świadectwa pracy za dwa zakończone okresy zatrudnienia. Pracodawca ma obowiązek wydać mu takie świadectwo pracy (jedno za oba zakończone okresy zatrudnienia), przy czym te okresy zatrudnienia nie zostaną już objęte kolejnym świadectwem pracy wystawionym w związku z rozwiązaniem obecnej umowy o pracę.
Podstawa prawna:
- art. 97 § 11, art. 97 § 13 Kodeks pracy;
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania.
Robert Gorczyca
prawnik, specjalista ds. bhp
Komentarze (0)