– odczyt parametrów rzeczywistych. Ogromny postęp technologiczny, który nastąpił w ostatnim dwudziestoleciu w zakresie techniki motoryzacyjnej, spowodował wprowadzenie do konstrukcji pojazdów bardzo dużej liczby rozmaitych systemów elektronicznych. Są one odpowiedzialne za sterowanie silnikiem, systemy bezpieczeństwa czynnego i biernego, a także tzw. moduły komfortu pojazdu.
Odczytywanie zapisanych w pamięci sterownika kodów usterek możliwe jest wyłącznie poprzez nawiązanie komunikacji pomiędzy sterownikiem pojazdu a zewnętrznym, specjalistycznym urządzeniem diagnostycznym poprzez wykorzystanie odpowiedniego, znormalizowanego złącza diagnostycznego. Poza odczytem i kasowaniem kodów usterek w systemach OBD (diagnostyki pokładowej) możliwe jest również odczytanie parametrów bieżących pracy silnika (wartości obrotów, temperatury i innych istotnych dla pracy jednostki napędowej wielkości). Jest to bardzo ważna funkcja diagnostyczna, bowiem zapisane w pamięci sterownika kody usterek nie zawsze gwarantują uzyskanie wyczerpującej informacji o zaistniałych problemach i ich przyczynach. Ponadto w praktyce warsztatowej występują przypadki, w których w pamięci sterownika pojazdu nie ma zarejestrowanego żadnego kodu usterki, a systemy elektroniczne i tak działają nieprawidłowo. Są to sytuacje bardzo trudne do zdiagnozowania w warsztacie, ponieważ zgłaszane są przez użytkowników pojazdu jako różnego rodzaju nieprawidłowości w normalnym funkcjonowaniu, a diagnostyka wykonana przez serwis z użyciem przyrządu diagnostycznego do odczytu kodów usterek nie wykazuje żadnych błędów w działaniu sytemu. Często nawet wykorzystując do diagnozowania takiego pojazdu przyrząd diagnostyczny, posiadający możliwość podglądu parametrów bieżących, nie ma możliwości wykrycia przyczyn powstawania zakłóceń w pracy silnika, tym bardziej, że nieprawidłowości tego typu najczęściej występują sporadycznie i w trudnych do sprecyzowania przez użytkownika pojazdu, a zarazem bardzo specyficznych warunkach pracy silnika.
Przykładem tego typu nietypowej sytuacji diagnostycznej jest uszkodzenie lub nieprawidłowe funkcjonowanie czujnika obrotów silnika w niektórych modelach pojazdów. Kod usterki w tym konkretnym przypadku nie jest rejestrowany w pamięci sterownika pojazdu przy odczycie przyrządem diagnostycznym, a mimo to silnik nie działa prawidłowo (przerywa lub nie daje się uruchomić). W tego typu sytuacjach, w celu zapewnienia zdecydowanie szybszej lokalizacji usterki bez konieczności prowadzenia żmudnych poszukiwań opartych przede wszystkim na zasadzie prób i błędów, konieczne jest zapisanie w dłuższym przedziale czasowym wszystkich parametrów pracy silnika w rzeczywistych warunkach jego pracy, czyli w trakcie eksploatacji pojazdu przez jego użytkownika. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu specjalistycznego urządzenia, którym jest rejestrator parametrów rzeczywistych Crecorder firmy Launch. Umożliwia on zapis w pamięci odczytanych w czasie (nawet do 24 godzin ciągłego zapisu) parametrów pracy silnika (wartości regulacyjne składu mieszanki paliwowo-powietrznej, temperaturę pracy silnika, prędkość obrotową czy parametry ustawienia zapłonu).
Tego typu przyrząd ma postać małej kostki zakończonej wtyczką znormalizowanego złącza diagnostycznego standardu EOBD. Po wykonaniu odpowiednich czasowo cykli rejestracji urządzenie wypina się z gniazda diagnostycznego pojazdu i poprzez przewód USB podpina się do dowolnego komputera, na którym uprzednio instaluje się odpowiednie oprogramowanie służące do interpretacji zapisu danych. Możliwości oprogramowania i zapisane w urządzeniu wartości umożliwiają przedstawienie zapisanych parametrów zarówno w postaci cyfrowej, jak również w formie zmiany ich wartości w funkcji czasu, czyli z wykorzystaniem wykresu.
Program rejestratora pozwala na przedstawienie raportów w odpowiednich przedziałach na wykonanych odcinkach jazdy. Ma to na celu dokładniejsze pokazanie miejsca i czasu wystąpienia zakłóceń pracy silnika w celu odnalezienia przyczyn niedomagań w jego normalnym funkcjonowaniu. Wydzielone przedziały czasowe w zapisie parametrów, w którym wystąpiły zakłócenia, są odpowiednio oznaczone, co znacznie ułatwia przeglądanie i właściwą interpretację danych. Po zapełnieniu pamięci rejestratora istnieje możliwość usunięcia wszystkich zapisanych uprzednio danych i ponownego jego użycia do dalszych badań diagnostycznych.
mgr Andrzej Kowalewski
Ich zadaniem jest zbieranie i przetwarzanie rozmaitych sygnałów i danych, przetwarzanie ich przy wykorzystaniu odpowiednich algorytmów i przesyłanie do właściwych elementów wykonawczych systemu. Systemy tego typu wyposażone są w elementy rejestrujące i sprawdzające wartości poszczególnych parametrów pracy ustalonych podzespołów, a także – jeśli zachodzi taka konieczność – korygujące ich wartość.
Odpowiednio skonfigurowane w sterownikach pojazdów procedury diagnostyczne dokonują ciągłego przetwarzania danych, czyli odczytu i analizy otrzymywanych z poszczególnych czujników oraz elementów wykonawczych parametrów i – w przypadku zinterpretowania otrzymanych informacji – stwierdzają istotne wielkościowo niezgodności z danymi zapisanymi w pamięci sterownika, traktują zaistniałą sytuację jako pojawienie się w systemie usterki, zapisując ją w pamięci sterownika w formie odpowiedniego kodu. Takie działanie systemu określane jest mianem funkcji samodiagnozy.
Odczytywanie zapisanych w pamięci sterownika kodów usterek możliwe jest wyłącznie poprzez nawiązanie komunikacji pomiędzy sterownikiem pojazdu a zewnętrznym, specjalistycznym urządzeniem diagnostycznym poprzez wykorzystanie odpowiedniego, znormalizowanego złącza diagnostycznego. Poza odczytem i kasowaniem kodów usterek w systemach OBD (diagnostyki pokładowej) możliwe jest również odczytanie parametrów bieżących pracy silnika (wartości obrotów, temperatury i innych istotnych dla pracy jednostki napędowej wielkości). Jest to bardzo ważna funkcja diagnostyczna, bowiem zapisane w pamięci sterownika kody usterek nie zawsze gwarantują uzyskanie wyczerpującej informacji o zaistniałych problemach i ich przyczynach. Ponadto w praktyce warsztatowej występują przypadki, w których w pamięci sterownika pojazdu nie ma zarejestrowanego żadnego kodu usterki, a systemy elektroniczne i tak działają nieprawidłowo. Są to sytuacje bardzo trudne do zdiagnozowania w warsztacie, ponieważ zgłaszane są przez użytkowników pojazdu jako różnego rodzaju nieprawidłowości w normalnym funkcjonowaniu, a diagnostyka wykonana przez serwis z użyciem przyrządu diagnostycznego do odczytu kodów usterek nie wykazuje żadnych błędów w działaniu sytemu. Często nawet wykorzystując do diagnozowania takiego pojazdu przyrząd diagnostyczny, posiadający możliwość podglądu parametrów bieżących, nie ma możliwości wykrycia przyczyn powstawania zakłóceń w pracy silnika, tym bardziej, że nieprawidłowości tego typu najczęściej występują sporadycznie i w trudnych do sprecyzowania przez użytkownika pojazdu, a zarazem bardzo specyficznych warunkach pracy silnika.
Przykładem tego typu nietypowej sytuacji diagnostycznej jest uszkodzenie lub nieprawidłowe funkcjonowanie czujnika obrotów silnika w niektórych modelach pojazdów. Kod usterki w tym konkretnym przypadku nie jest rejestrowany w pamięci sterownika pojazdu przy odczycie przyrządem diagnostycznym, a mimo to silnik nie działa prawidłowo (przerywa lub nie daje się uruchomić). W tego typu sytuacjach, w celu zapewnienia zdecydowanie szybszej lokalizacji usterki bez konieczności prowadzenia żmudnych poszukiwań opartych przede wszystkim na zasadzie prób i błędów, konieczne jest zapisanie w dłuższym przedziale czasowym wszystkich parametrów pracy silnika w rzeczywistych warunkach jego pracy, czyli w trakcie eksploatacji pojazdu przez jego użytkownika. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu specjalistycznego urządzenia, którym jest rejestrator parametrów rzeczywistych Crecorder firmy Launch. Umożliwia on zapis w pamięci odczytanych w czasie (nawet do 24 godzin ciągłego zapisu) parametrów pracy silnika (wartości regulacyjne składu mieszanki paliwowo-powietrznej, temperaturę pracy silnika, prędkość obrotową czy parametry ustawienia zapłonu).
Tego typu przyrząd ma postać małej kostki zakończonej wtyczką znormalizowanego złącza diagnostycznego standardu EOBD. Po wykonaniu odpowiednich czasowo cykli rejestracji urządzenie wypina się z gniazda diagnostycznego pojazdu i poprzez przewód USB podpina się do dowolnego komputera, na którym uprzednio instaluje się odpowiednie oprogramowanie służące do interpretacji zapisu danych. Możliwości oprogramowania i zapisane w urządzeniu wartości umożliwiają przedstawienie zapisanych parametrów zarówno w postaci cyfrowej, jak również w formie zmiany ich wartości w funkcji czasu, czyli z wykorzystaniem wykresu.
Program rejestratora pozwala na przedstawienie raportów w odpowiednich przedziałach na wykonanych odcinkach jazdy. Ma to na celu dokładniejsze pokazanie miejsca i czasu wystąpienia zakłóceń pracy silnika w celu odnalezienia przyczyn niedomagań w jego normalnym funkcjonowaniu. Wydzielone przedziały czasowe w zapisie parametrów, w którym wystąpiły zakłócenia, są odpowiednio oznaczone, co znacznie ułatwia przeglądanie i właściwą interpretację danych. Po zapełnieniu pamięci rejestratora istnieje możliwość usunięcia wszystkich zapisanych uprzednio danych i ponownego jego użycia do dalszych badań diagnostycznych.
mgr Andrzej Kowalewski
Komentarze (0)