Lakiernictwo i blacharstwo

Lakiernictwo i blacharstwo

miesiąc temu  20.05.2024, ~ Administrator - ,   Czas czytania 7 minut

Czy cieniowanie to trudny proces?

Powierzchnia pokrywy tylnej i błotnika tylnego licują w tej samej płaszczyźnie (długa linia styku)

Strona 2 z 2

Jak unikać „kłopotów” podczas cieniowania, czyli dobre praktyki lakiernicze
Elementami krytycznymi decydującymi o powodzeniu procesu cieniowania są: przestrzeganie procedur i kroków poprzedzających cieniowanie, znajomość systemu lakierniczego i oczywiście umiejętności lakiernika.
Poniżej kilka uwag odnośnie do poszczególnych etapów pracy lakiernika.

    Dobór właściwego odcienia koloru z dostępnych w bazie będzie w dużym stopniu zależał od jego subiektywnej oceny (lakiernik może ocenić zgodność koloru lepiej lub gorzej, np. lepiej widzi czerwienie, gorzej zielenie i niebieski).

    Ocena koloru pod różnymi kątami (w zależności od kąta padania światła i jego odbicia od powierzchni następuje zmiana efektu).

    Ocena koloru przy odpowiednim źródle światła (niektóre pigmenty wchodzące w skład receptur mogą ulegać metamerii, w zależności od rodzaju padającego światła obserwujemy wizualne zmiany koloru). Przykładowo kolor, który pasuje w świetle dziennym, może nie pasować w świetle lampy jarzeniowej.

    Dobór odpowiedniego ciśnienia powietrza, rozpuszczalnika, pistoletu lakierniczego itp. – wg zaleceń producenta systemu lakierniczego.

    Przygotowanie koloru – duże znaczenie ma dokładność dozowania pigmentów oraz dokładność wagi (trudność dokładnego odważania niewielkich ilości lakieru, np. 50 ml).

    Sprawdzenie koloru przed aplikacją – polega na wykonaniu natrysku próbnego, który pokazuje, jak zmienne będące po stronie lakiernika (m.in. parametry aplikacyjne) wpływają na kolor. Po wysuszeniu natrysków próbnych wybrać najlepiej pasującą test kartę do lakierowanego auta. Aplikacja koloru powinna wyglądać identycznie jak aplikacja test karty z najlepiej dopasowanym kolorem.

     Dobarwienie koloru – spowodowane jest najczęściej niezgodnością dostępnego wariantu z odcieniem na samochodzie. Bardzo często problem dotyczy starszych aut, gdyż na skutek oddziaływania czynników zewnętrznych kolory ulegają starzeniu (trudna do przewidzenia zmiana barwy).

    Przygotowanie strefy cieniowania. Obszar, w którym będziemy cieniować (istniejące wykończenie OEM lub wcześniej naprawiane), należy odpowiednio zmatować:
    etap 1: obróbka maszynowa (skok 3 mm) na sucho P500-P600 (wnęki szarą włókniną ścierną) lub obróbka ręczna na mokro P1000-P1200 (wnęki szarą włókniną ścierną),
    etap 2: szara włóknina ścierna (maszynowo lub ręcznie) z pastą matującą lub opcjonalnie ze zmywaczem wodnym, np. SPECTRAL W785 – odmuchać i dokładnie odtłuścić za pomocą zmywacza, czynność powtórzyć.

    Aplikacja:
    kolor zastosowanego podkładu – system szarości widmowych pozwala na zmniejszenie zużycia lakieru i lepsze odwzorowanie koloru,
    sposób natrysku: rodzaj pistoletu (HVLP czy zwykły), ciśnienie, wielkość dyszy, liczba warstw, grubość poszczególnych warstw, ustawienie materiału, szerokość strumienia, odległość pistolet – obiekt, prędkości przejścia, czasu odparowania, warunki pracy – temperatura i wilgotność powietrza itd.

    Określenie sposobu cieniowania. Oko obserwatora łatwiej „wyłapuje” sytuację, w której linia zakończenia cieniowania jest równoległa do krawędzi elementu. Jeżeli linia cieniowania jest skośna do krawędzi elementu, to lepiej kamufluje miejsce wygubienia koloru.

    Metody cieniowania – metoda tradycyjna kontra piramidalna.
    W metodzie tradycyjnej pierwszą warstwą bazy rozpoczynamy pokrycie podkładu w miejscu uszkodzenia i cieniujemy na zewnątrz od uszkodzenia ze stopniowym zmniejszaniem krycia bazy.
    W metodzie piramidalnej (cieniowanie odwrócone) – pierwsza warstwa bazy rozciąga się najdalej, kolejne cieniujemy do środka uszkodzenia.

Podsumowanie
Jak zatem ocenić, czy cieniowanie jest procesem trudnym? Zbyt wiele jest zmiennych, żeby odpowiedzieć jednoznacznie – możemy zetknąć się ze skrajnymi przypadkami. Od niewielkich, korzystnie umiejscowionych napraw z łatwym do wycieniowania kolorem, po bardzo skomplikowane lakiery 3-warstwowe z trudnymi efektami lub np. 4-warstwowe z barwionym lakierem bezbarwnym – gdzie nawet najlepsi lakiernicy nie zawsze wychodzą zwycięsko z operacji cieniowania. Pozostaje skrupulatne analizowanie instrukcji cieniowania, własne próby lub uczestnictwo w szkoleniach przygotowanych przez firmy lakiernicze, żeby sprostać wyzwaniom lakierowania współczesnych aut z coraz trudniejszymi do cieniowania efektami.

Zapraszamy do webinarium przygotowanego przez techników SPECTRAL, prezentującego proces cieniowania.

dr inż. Tomasz Tomczyk
dyrektor Pionu Szkoleń NOVOL
 

GALERIA ZDJĘĆ

1. Cieniowanie w obrębie jednego elementu
2. Cieniowanie z wyjściem na sąsiadujący element
3. Cieniowanie w systemie 3-warstwowym
4. Powierzchnia pokrywy tylnej i błotnika tylnego licują w tej samej płaszczyźnie (długa linia
5. Kąt obserwacji i kąt padania światła na powierzchnię ma znaczący wpływ na ocenę koloru z efektem
6. Cieniowanie metodą „po skosie" w górę lub w dół
7. Cieniowanie metodą „V”

Komentarze (0)

dodaj komentarz
    Nie ma jeszcze komentarzy...
do góry strony