Lakiernictwo i blacharstwo

Inwestor planujący ustawienie kabiny lakierniczej na działce, na zewnątrz budynku, musi uzyskać Pozwolenie na budowę zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U. Nr 161 poz. 1279 z 2009). W myśl zawartych tu przepisów kabina lakierniczo-suszarnicza jest budowlą, co ustawodawca określił w sposób nie budzący żadnych wątpliwości.

ART. 29 Pozwolenia na budowę nie wymaga budowa: tymczasowych obiektów budowlanych, niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż przed upływem 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu. Zwolnienie to nie dotyczy obiektów, które mogą znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska. Jak widać, po szybkiej analizie zapisu tego paragrafu w pkt. 12 trudno dopasować jest do niego stałą i docelową lokalizację budowli, jaką jest kabina lakierniczo-suszarnicza! Nie jest nikomu znana ilość takich urządzeń/budowli postawionych na zewnątrz i których montaż nie został poprzedzony uzyskaniem pozwolenia na budowę. Można jedynie przypuszczać, że jest ich naprawdę dużo, bo nieszczęsna plotka krąży wśród dostawców urządzeń już od wielu lat, przyspieszając niewątpliwie zawarcie wielu transakcji. Zadziwiające jest jednak to, że tak mało osób nie zapoznało się z zapisami ustawy, do której dostęp jest powszechny. To w praktyce jedna z najczęściej analizowanych ustaw w planach inwestycyjnych. Niektórzy mogą się co prawda bronić i stwierdzić, że przepisy się zmieniły i teraz może pozwolenie jest wymagane, ale kiedyś nie było! Tu nie wiadomo, do jakiego okresu chce się cofnąć pamięcią taka osoba, ale od 1994 roku (pierwsza publikacja Prawa Budowlanego) pozwolenie na budowę dla kabiny lakierniczej na zewnątrz budynku, było obowiązujące. W przypadku tej instalacji nie da się też udawać, że jest to: suszarnia kontenerowa dla produktów rolnych lub leśnych, budynek inwentarski albo gospodarczy. Nie da się tu „nagiąć” przepisów i udawać, że kabina służy nam do czegoś innego niż lakierowanie. W podsumowaniu należałoby wskazać drogę postępowania do legalizacji stanu „samowoli budowlanej”. Nie jest to jednak takie proste. W wielu regionach Polski są już obowiązujące „miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego terenu”. W myśl tych zapisów wiele małych legalnie działających warsztatów samochodowych znalazło się w strefie zabudowy mieszkaniowej lub na terenach rolnych. Gdy legalnie one funkcjonowały przed wprowadzeniem planu, nadal mogą legalnie funkcjonować, jednak ich rozbudowa nie jest już możliwa! W takich przypadkach pozostaje tylko ostrożne i przemyślane działanie, aby zalegalizować taką instalację na zewnątrz warsztatu. Na wstępie należy wykazać brak uciążliwości kabiny lakierniczej (rozbudowy zakładu) dla przyległych terenów. Dysponując dokumentacją od specjalisty ds. ochrony środowiska wskazującą, że emisja LZO jest niewielka, hałas umiarkowany, a okolicy nie grozi żadne niebezpieczeństwo skażenia wody czy gruntu, można spróbować przeprowadzić indywidualny tryb uzyskania pozwolenia. Należy to uzgodnić ze Starostwem Powiatowym dla danego terenu. Zanim jednak pofatygujemy się do urzędu, lepiej jest sprawdzić czy z całą pewnością posiadamy wszystkie wymagane pozwolenia środowiskowe i budowlane dla naszego warsztatu i czy są one nadal obowiązujące. Tylko wtedy, gdy wszystko jest legalne i posiadamy wymagane pozwolenia, wnosimy opłaty, pozytywnie przechodzimy kontrole, istnieje szansa na uzyskanie pozwolenia lokalizacyjnego dla kabiny lakierniczej na zewnątrz, pomimo że miejscowy plan zagospodarowania terenu stoi nam na drodze do rozbudowy zakładu. W nowo budowanych obiektach rzadko zdarza się sytuacja, w której kabina lakiernicza instalowana jest na zewnątrz. Gdyby jednak zapadła taka decyzja, to i tak cała budowla z wiatą objęta jest pozwoleniem na budowę dla całego terenu i wszystkich wznoszonych na nim obiektów. Tam, gdzie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu nie stwarza ograniczeń, należy przeprowadzić procedurę przygotowania odpowiednich projektów, formując projekt budowlany wiaty i kabiny, który trzeba złożyć z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę do Starostwa Powiatowego. Gdy następnym razem usłyszymy rozgłaszany mit o barku konieczności uzyskania pozwolenia na budowę dla kabiny na zewnątrz, poprośmy rozmówcę o wskazanie obowiązujących przepisów ustawy.