b) Uszczelnień gwintów połączeń układów hydraulicznych i pneumatycznych. Kleje te odporne są na działanie substancji chemicznych (paliw, olejów i płynów eksploatacyjnych). Stanowią jednocześnie skuteczną ochronę połączeń przed korozją. Kleje tego typu oferowane są w kolorze żółtym.
c) Mocowania tulei, łożysk i kół zębatych na wałkach. W zależności od stosowanego luzu pomiędzy łączonymi elementami stosowane są kleje z wypełniaczem lub bez niego. Kleje te oferowane są w srebrnoszarej barwie.
d) Łączenia i uszczelniania płaskich powierzchni, kołnierzy, korpusów i osłon przekładni i mis olejowych. Występują w kolorach:
- zielonym – do łatwo demontowalnych połączeń,
- różowym – do trudno demontowalnych połączeń,
- czerwonym – do elastycznych połączeń,
- pomarańczowym – do szybkoutwardzalnych połączeń.
Drugą zasadniczą grupę klejów stanowią kleje epoksydowe. Są to kleje dwuskładnikowe, zawierające żywicę i utwardzacz. Połączenia uzyskiwane przy zastosowaniu klejów epoksydowych posiadają znaczną wytrzymałość. Nie są, niestety, elastyczne. Kleje tego typu mogą być utwardzane w temperaturze pokojowej (wyłącznie po wymieszaniu obu składników) lub po koniecznym do utwardzenia dodatkowym procesie podgrzania. Kleje epoksydowe wykorzystywane są przy naprawach elementów metalowych, otworów, błędów powstałych w procesie wiercenia oraz klejenia nieznacznych pęknięć bloków silnika i ubytków metali powstałych w wyniku korozji. Kleje te po utwardzeniu mogą być poddawane obróbce mechanicznej (wierceniu, gwintowaniu, szlifowaniu). Ich zaletą jest znaczna odporność na wysokie temperatury. Wykorzystywane są więc powszechnie do uszczelnień układu ssącego i wydechowego silników.
Kolejną grupę klejów stanowią preparaty silikonowe, utwardzające się poprzez reakcję substancji klejącej z wilgocią zawartą w otoczeniu. Stosowane są do łączenia i uszczelniania w połączeniach elastycznych. Umożliwiają uzyskanie spoiny o grubości nawet do kilku milimetrów. Są odporne na działanie paliw, olejów i płynów eksploatacyjnych.
Inną znaczącą grupę klejów stosowanych w technice motoryzacyjnej są kleje akrylowe, zwane inaczej modyfikowanymi. Utwardzają się one w atmosferze beztlenowej, przy kontakcie z aktywatorami. Jeden z elementów klejonych pokryty jest substancją klejącą, drugi natomiast aktywatorem. Reakcja utwardzania następuje w chwili kontaktu obu składników substancji klejącej.
Środki cyjanowoakrylowe to kolejny rodzaj klejów. Utwardzają się one bardzo szybko poprzez przechodzenie pary wodnej znajdującej się na powierzchni łączonych elementów do kleju usytuowanego pomiędzy nimi. Kleje te wykorzystywane są przede wszystkim do łączenia elementów wykonanych z tworzyw sztucznych.
W procesie klejenia elementów często popełniane są w warunkach warsztatowych błędy, których powodem są najczęściej:
- brak zachodzenia zjawiska adhezji spowodowany zanieczyszczeniem powierzchni łączonych elementów,
- brak wypełnienia całej powierzchni klejonego połączenia,
- nieprawidłowy dobór kleju (o złych parametrach wytrzymałościowych, twardości, odporności temperaturowej i elastyczności),
- niedostateczne utwardzenie spowodowane zbyt krótkim czasem schnięcia, zbyt dużą wilgotnością powietrza, brakiem lub złą proporcją utwardzacza w kleju.
mgr Andrzej Kowalewski
Artykuł pochodzi z wydania 2014/2015 publikacji „Warsztat Blacharsko-Lakierniczy”.
Komentarze (0)