Lakiernictwo i blacharstwo

Prawidłowy dobór koloru nie zależy wyłącznie od narzędzi – musimy również wiedzieć, jak z nich korzystać. Na nic zda się nawet najdroższy spektrofotometr, jeśli nie będziemy potrafić dobrać modelu tolerancji czy rodzaju światła podczas konfiguracji.

Ponieważ procesy tworzenia i poprawiania kolorów są specyficzne dla branży, produktów i potrzeb kolorystycznych, nie można ustanowić jednego procesu, który działa dla wszystkich. Właśnie tam pojawia się potrzeba szeroko pojętego doświadczenia i wiedzy kolorystycznej. Kolory stają się coraz większym wyzwaniem dla kolorystów, ponieważ coraz większą popularnością cieszą się te wielowarstwowe. Mazda 41V, 46V, Renault NNP to jedne z tych kolorów, które zawojowały rynek, prawie każdy chętnie widziałby je na swoim samochodzie. Niestety, prawie nikt nie wie, ile zachodu jest z takim kolorem, jeśli chodzi o poprawki. Aby kontrolować barwy, musisz mieć możliwość porównania bardzo małych różnic, określenia ich wpływu i zrozumienia, jak rozwiązać dany problem. 

Ludzkie oko ma ograniczenia, jeśli chodzi o dostrzeganie różnic kolorystycznych. Człowiekowi często dolegają utrata pamięci barwnej, zmęczenie oczu, ślepota barw, warunki widzenia też wpływają na to, że oko nie może wykryć różnic w odcieniach (czerwony, zielony, niebieski), nasyceniu (barwa) lub jasności i ciemności. W rzeczywistości przeciętny obserwator najpierw zobaczy różnice w odcieniu, chrominancji, później poziom nasycenia, a różnice jasności/ciemności będą ostatnie. Przez lata metody tolerancji ewoluowały w kierunku opracowania metody, która najlepiej koreluje się z wrażliwością oczu. Laboratoria kolorystyczne codziennie mierzą się z wyzwaniami w postaci nowych wymyślnych kolorów. Postanowiłem więc zapytać ich pracowników o kilka porad i zasad, którymi kierują się podczas pracy.

Jak mówi Weronika Drożdż, starsza specjalistka ds. receptur Profix, bardzo ważne jest, aby dać oczom odpocząć, nie skupiać wzroku „na siłę”, a przede wszystkim pracować przy dobrym oświetleniu (światło D65 i D50 czyni cuda przy kontroli kolorów). Jeśli chodzi o spektrofotometr, przy starszej generacji najlepiej korzystać z dE2000 bądź dE CMC, które próbują odtworzyć obraz widziany przez ludzkie oko. Przy nowszych generacjach, jak np. Adam 5 od Profix, niezwykle ważna jest wiedza z zakresu ziarnistości i znajomości pigmentów na mieszalniku, tak by wybrać jak najlepszą recepturę, którą program automatycznie przeliczy i poprawi.
Jednym z pierwszych, którzy określili ludzkie granice postrzegalności dla całej populacji kolorów, był David MacAdam. Aby to zrobić, opracował duży zestaw wzorców, a następnie zmieniał odcień, kolor i jasność każdego, aż jego obserwatorzy zauważyli różnicę w stosunku do koloru docelowego. Współcześnie dużą część personelu laboratoriów kolorystycznych stanowią kobiety, gdyż tylko one są w stanie rozróżnić kolory takie jak: groszkowy, amarantowy itp.

Przy już wspomnianych kolorach wielowarstwowych większą uwagę powinniśmy zwrócić na podkład/tło, które będzie używane w trakcie lakierowania. Jest to często decydujący aspekt przy białych perłach – pamiętajmy o tym, że nawet podczas testowania kolorów powinniśmy zapewnić te same warunki (czyli odpowiedni podkład) na powierzchni np. test karty.

Niezależnie od tego, czy potrzebujesz pomocy przy nowym kolorze, czy poprawieniu starej receptury, która już istnieje, możesz skontaktować się z laboratorium kolorystycznym Profix, którego specjaliści mają od 24 do 48 godzin na zrealizowanie zgłoszenia. Nie jest to proste zadanie, ponieważ należy uwzględnić różnice w kolorystyce wynikające ze specyfiki regionu. Ten sam kod koloru w Rosji niekoniecznie odpowiada temu samemu w Niemczech.

Jakub Tomaszewski, konsultant ds. produktów i systemów kolorystycznych, Multichem Sp. z o.o., producent lakierów marki Profix