Kabina lakiernicza jest podstawowym narzędziem, a właściwie urządzeniem każdego warsztatu lakierniczego. Może to być kabina wolno stojąca, wewnątrz czy na zewnątrz warsztatu, może to być kabina murowana lub zaadaptowany do tych celów kawałek warsztatu. Ale kabina, czyli pomieszczenie do lakierowania i suszenia polakierowanych pojazdów.
Podjęcie decyzji o wybraniu najlepszego rozwiązania i o zakupie kabiny nie jest łatwe, ponieważ takie urządzenie nie jest tanie i kupowane jest na wiele lat. Od naszej decyzji zależy zatem najbliższe kilka lub nawet kilkanaście lat pracy z urządzeniem, które pomaga lub przeszkadza w codziennych czynnościach lakierniczych.
Kupujemy kabinę lakierniczą. Tylko którą wybrać? Wybór nie jest łatwy. Na polskim rynku jest wielu sprzedawców – czy to producentów, czy importerów. Nie jest możliwe przejrzenie i zapoznanie się ze wszystkimi ofertami. Nie mówiąc już o zobaczeniu każdej z nich i dokonaniu właściwego wyboru. Wszystkie są do siebie podobne, żeby nie powiedzieć takie same. Handlowcy i przedstawiciele producentów będą zachwalać swój produkt. Nawet wtedy, gdy zmieniają pracę, przechodząc z jednej firmy do drugiej.
Każda kabina lakiernicza składa się z dwóch działów:
- Pomieszczenia, na które składają się: ściany boczne z zamontowanymi w nich lampami, ściany szczytowe, z których co najmniej jedna ma wrota na całej jej powierzchni, a w nich drzwiczki bezpieczeństwa, sufit z konstrukcją do mocowania filtrów oraz podłogę z krat i filtrami zatrzymującymi zanieczyszczenia po rozpylonym lakierze.
- Agregatów z wentylatorami i wymiennikiem ciepła do podgrzewania powietrza oraz układu kanałów nawiewu podgrzanego powietrza i wyciągu powietrza. Także układy sterowania i zabezpieczenia.
Te dwa działy można rozpatrywać osobno, ale dopiero połączone dają funkcjonalną całość. Przy zakupie kabiny może pomóc kilka uniwersalnych wskazówek.
1. Podstawowym założeniem są nasze wymagania, jakie samochody chcemy lakierować: osobowe, dostawcze czy ciężarowe. Z tym warunkiem wiążą się wymiary kabiny. Typowe wymiary do lakierowania samochodów osobowych to 4 x 7 x 2,8 m. Kabina większa to 4 x 8 x 3 m (fot. 1). Czym większa, tym droższa. Dlatego nie warto kupować na wyrost. Kupujemy zawsze pod aktualne potrzeby.
2. Jakie miejsce możemy przeznaczyć dla kabiny? Czy będzie ona stała w warsztacie wraz z agregatami, czy agregaty będą poza nim, czy może i kabina, i agregaty będą ustawione poza warsztatem? Wtedy wiążą się z tym dodatkowe koszty wybudowania wiaty osłaniającej. A może lepiej jest zaadaptować jakieś oddzielne pomieszczenie warsztatowe?
3. Przede wszystkim szukajmy kabiny dobrej i w przystępnej cenie – prostej w obsłudze, ale o dobrej jakości. Kupujemy ją przecież na wiele lat. Nie słuchajmy podpowiedzi tzw. kolegów, którzy nacięli się przy zakupie własnej i doradzają nam zakup takiej samej, żeby nie być osamotnionym we własnej „głupocie i chciwości”. Jeśli są tanie w zakupie, to mogą okazać się drogie w eksploatacji.
4. Przy zakupie taniej kabiny warto zobaczyć, jak wygląda i jak się ona zachowuje, szczególnie jeśli chodzi o konstrukcję i ściany po kilku miesiącach eksploatacji. Zwrócić należy uwagę na stan uszczelnienia połączeń poszczególnych paneli, plenum górnego i lamp. Często się bowiem zdarza, że kabiny importowane, dobrej jakości, są zmontowane chaotycznie, a wiele oryginalnych elementów jest zamienionych na polskie, tanie odpowiedniki, wyprodukowane z materiałów niskiej jakości. Tak się robi, gdy importer chce zarobić dodatkowe pieniądze lub pokryć straty wynikające z niskiej ceny oferty.
5. Najważniejszymi urządzeniami są wentylatory i ich wydajność. Parametry wentylatorów dobiera się pod względem powierzchni kabiny. Czym powierzchnia większa, tym większa musi być wydajność wentylatorów. Wysokość nie ma wpływu na wydajność wentylatorów. Warunkiem koniecznym i wyjściowym do obliczeń jest minimalna prędkość przepływu powietrza przez pustą kabinę (tzw. opad) – 0,25 m/s. Pomiar prędkości wykonuje się przy pomocy przyrządu o nazwie „anemometr termiczny”, ponieważ tylko takie mierzą tak małe prędkości powietrza – już od 0 m/s. Przyrządy wiatraczkowe mierzą prędkości przepływu powietrza powyżej 0,2 m/s.
Najpopularniejsze wymiary kabiny lakierniczej to 7 x 4 m. Można zatem policzyć, że przez taką kabinę przepłynie w ciągu 1 godziny:
4 m x 7 m x 0,25 m/s x 3600 s = 25.200 m3/godz.
Taką ilość powietrza, przepływającą przez kabinę podczas lakierowania, mogą zapewnić tylko wentylatory promieniowe, odśrodkowe, napędzane silnikami o mocy 7,5 kW lub wentylatory promieniowe, bębnowe, napędzane silnikami o mocy 9 kW. I nie ma tu żadnego wpływu sposób napędu – bezpośredni czy przez przekładnię pasową (fot. 2).
6. Określanie sprężu jest konieczne przy wentylatorach promieniowych bębnowych napędzanych przez przekładnię pasową. Są to wentylatory o niskim sprężu, nawet tylko 200 Pa. Dlatego wymóg co najmniej 500 Pa jest dla tych wentylatorów zasadny. Natomiast przy wentylatorach promieniowych, odśrodkowych taki parametr nie jest wymagany, ponieważ wentylatory te z założenia budowane są ze sprężem przekraczającym tę minimalną wartość: od 1000 do 3000 Pa.
Komentarze (0)