Pojazdy użytkowe

Porysowaną lub pękniętą przednią szybę należy wymienić. Ta operacja wymaga odpowiednich narzędzi, kleju i wprawy, dlatego wiele warsztatów zleca wymianę szyby wyspecjalizowanym serwisom. Warto jednak posiadać minimum wiedzy na ten temat.

Przednia szyba jest fabrycznie wklejana do nadwozia i stanowi element konstrukcyjny kabiny. Szybę należy wymienić, gdy:

• uszkodzenie ma średnicę większą niż 22-24 mm lub położone jest w odległości mniejszej niż 10 cm od krawędzi szyby;
• uszkodzenie znajduje się w polu widzenia kierowcy lub kamery (jeśli jest w pojeździe);
• uszkodzenie jest podłużne i jego długość jest większa niż 25 mm;
• szyba jest porysowana lub zmatowiona w wyniku pracy wycieraczek ze zbyt małą ilością płynu myjącego lub zdrapywania lodu za pomocą skrobaczki.

Nieprawidłowe wklejenie szyby powoduje jej pęknięcie lub wręcz wypadnięcie w wyniku drgań nadwozia lub degradacji użytego kleju.

Usuwanie szyby

Szybę wycina się specjalnym, cienkim drutem lub nicią nylonową. Obecnie nie zaleca się stosowania urządzeń indukcyjnych do rozgrzewania kleju, gdyż rozgrzewanie się lakieru powoduje jego odwarstwienie od blachy. Nowa szyba przyklejana do odwarstwionego od blachy lakieru może po pewnym czasie po prostu wypaść. Wycinanie szyby drutem wymaga pewnej wprawy, by przy okazji nie uszkodzić lakieru. Z tego powodu lepsza jest nylonowa nić, która nadaje się również do wycinania bocznych szyb przyklejanych do gumowej uszczelki.

Jaki klej?

W ofercie producentów specjalistycznych środków chemicznych znajdują się kleje jedno- lub dwuskładnikowe do aplikacji na zimno lub na gorąco z różnymi czasami gotowości do jazdy, przeznaczone do klejenia szyby przedniej oraz inne kleje do szyb bocznych mocowanych na uszczelce gumowej. Wybór kleju ma podstawowe znaczenie dla dobrego połączenia szyby z kabiną. Warto więc zwrócić uwagę na dobór parametrów kleju, takich jak moduł sprężystości, czas gotowości pojazdu do jazdy czy przewodność elektryczną, która ma wpływ na odbiór fal radiowych. Czas gotowości pojazdu do jazdy określa, po ilu godzinach klej się utwardza. Im ten czas jest dłuższy, tym lepiej, chociaż klienci chcieliby dostać swój pojazd jak najszybciej. Producenci klejów czas ten podają według różnych norm. Na przykład, dla tego samego kleju czas według normy FMVSS wynosi 1 godzinę, a według normy NSDAP już 4 godziny. Co więcej podawane czasy odnoszą się z reguły do temperatury powietrza 23°C i wilgotności 50%. Jeśli szyba jest klejona w innej temperaturze i wilgotności powietrza, czas utwardzenia się kleju jest oczywiście zupełnie inny. Wbrew pozorom, wilgotność powietrza to ważny parametr, gdyż kleje do szyb utwardzają się w wyniku absorbcji cząstek wilgoci z powietrza. W naszym warunkach trudno jednak sobie wyobrazić, by warsztat przed klejeniem szyby mierzył wilgotność powietrza higrometrem. Dla bezpieczeństwa zaleca się, by po wklejeniu szyby pojazd nie był użytkowany przez 6-7 godzin.

Zaleca się stosowanie klejów wymagających podkładu (tzw. primera), gdyż kleje do szyb nie są odporne na promieniowanie UV. Można stosować klej bezprimerowy tylko wówczas, gdy przepuszczalność światła przez szybę jest mniejsza niż 2,5%. Stosowanie klejów bezprimerowych wymaga wcześniejszego pomiaru przepuszczalności światła przez wklejaną szybę, co w warunkach warsztatowych jest praktycznie niewykonalne. Stosowanie klejów bezprimerowych może spowodować wypadnięcie szyby po kilku miesiącach eksploatacji pojazdu z powodu degradacji kleju i powrót klienta z reklamacją.

Klej nakłada się specjalnym aplikatorem z dyszą, z reguły o średnicy 10 mm. Ważne jest, by wysokość stożka nakładanego kleju wynosiła 3 mm powyższej poszycia dachu, co wymaga niekiedy korekty dyszy. Podczas wklejania szyby trzeba też zwrócić uwagę na prawidłowe odtłuszczenie powierzchni odpowiednim środkiem chemicznym i właściwy podkład. Odtłuszczacz, podkład i klej powinny pochodzić od jednego producenta, by te środki chemiczne były ze sobą kompatybilne. Stosowanie odtłuszczacza lakierniczego jest niedopuszczalne. Jeśli wklejamy szybę do świeżo polakierowanej kabiny, należy odczekać kilka dni, by lakier się utwardził. Czas ten zależy od zastosowanego lakieru.

Obecnie stosuje się przednie szyby wielowarstwowe o różnych właściwościach. Podstawową jest szyba, w której między dwiema warstwami szkła znajduje się folia PVB (grubość 0,76 mm). Szyby o właściwościach atermicznych czy akustycznych (zmniejszają poziom hałasu) posiadają dodatkową warstwę folii. Na szybie powinny znajdować się oznaczenia:

• logo producenta,
• znak autoryzacji E poprzedzający numer kraju produkcji, numer europejskiej homologacji R43, oznaczenie, czy szyba jest laminowana (wielowarstwowa) czy też hartowana,
• data produkcji szyby (rok i miesiąc),
• dodatkowe informacje (niewymagane przepisami) o szybie: akustycznej, podgrzewanej czy ograniczającej przepuszczalność promieni słonecznych podawane w postaci znaków graficznych.

Źródło: Inter Cars