Niezależne testy laboratoryjne dowodzą nawet 40-procentowych różnic w osiągach pomiędzy dostępnymi na aftermarkecie oryginalnymi turbosprężarkami Honeywell Garrett a ich kopiami.
Emisja tlenku azotu z pojazdu wyposażonego w nieoryginalną turbosprężarkę jest do 28% większa niż w przypadku oryginalnego produktu, natomiast wynik emisji dwutlenku węgla w najgorszym przypadku może być o około 3% wyższy od oryginalnego produktu – to wyniki badań, które niezależne laboratorium Millbrook Group przeprowadziło na zlecenie Honeywell.
Do testu wykorzystano turbosprężarki w standardzie OE Honeywell Garrett oraz cieszące się popularnością nieoryginalne zamienniki, regenerowane lub przeprojektowane bez wykwalifikowanego wsparcia technicznego producentów turbin.
Jak wykazały testy, osiągi silnika pracującego z nieoryginalną turbosprężarką były słabsze o 15 do 40% w porównaniu do produktów oryginalnych. Emisja tlenku azotu z turbosprężarki nieoryginalnej była wyższa od produktu OE o 8 do 28%, natomiast o 2 do 4,5 g/km okazała się wyższa emisja dwutlenku węgla. Wzrost wykazała nie tylko emisja dwutlenku węgla, ale również zużycie paliwa – różnica wyniosła około litr więcej na każdy pełny zbiornik.
– Podczas przeprowadzania testów wykorzystany był Nowy Europejski Cykl Jezdny. Wierzymy, że różnice w osiągach oraz emisji spalin byłyby jeszcze większy, gdyby wykorzystano bardziej szczegółowy test WLTC, czyli Worldwide Light Duty Test Cycle – komentuje Eric Fraysse, wiceprezes i główny menadżer koncernu Honeywell.
W ciągu ostatnich kilku miesięcy urzędy regulacyjne w Niemczech, Hiszpanii i Włoszech wydały oświadczenia, potwierdzające włączenie turbosprężarek w poczet części samochodowych, które wymagają zaświadczeń homologacyjnych. Rola turbosprężarki jako części zamiennej jest znacząca, ponieważ jej zastosowanie umożliwia przestrzeganie norm środowiskowych określonych przez ustawodawcę, które mogą zostać naruszone przez zastosowanie nieoryginalnych (bez homologacji) części zamiennych.
Komentarze (0)