Grupa Schaeffler już od wielu lat bierze udział w doskonaleniu technologii elementów sterowania sprzęgłem, w tym – łożysk oporowych i komponentów z nimi współpracujących.
Dzięki staraniom inżynierów firm LuK, INA i FAG osiągnięto dzisiejszy stopień zaawansowania technologii motoryzacyjnej. Szczególne miejsce w tym procesie zajmują elementy układu sterowania sprzęgłem, pozwalające na zwiększenie wydajności i czasu eksploatacji innych elementów układu przeniesienia napędu.
Łożysko oporowe sprzęgła z polimerową powierzchnią styczną.
Historia
Pierwsze łożyska oporowe sprzęgła były robione z brązu lub elementów węglowych montowanych na żeliwnym lub wykutym czopie. Ten typ konstrukcji rozpowszechniony na początku XX wieku podlegał szybkiemu zużyciu i musiał być często wymieniany. Na początku lat 30. stare konstrukcje brązowo-węglowe zostały wyparte przez odporniejsze na zużycie łożyska kulkowe, ale do połowy lat 30. zmiany w wyglądzie łożysk oporowych sprzęgła były nieznaczne. Wyraźnie zmiany nastąpiły dopiero po wprowadzeniu tulei prowadzących, wymagających co prawda większych łożysk, ale zapewniających znacznie większą stabilność układu. Przez lata 40. i 50. zmiany w układzie sterowania sprzęgłem polegały na zmniejszaniu jego wielkości przy jednoczesnym polepszaniu jego wytrzymałość i sprawność. Zmian tych dokonywano poprzez stosowanie coraz lepszych smarów i nowych rodzajów materiałów uszczelniających. Poprawa tych dwóch elementów spowodowała, że czas eksploatacyjny łożysk oporowych stał się o wiele łatwiejszy do przewidzenia. Wysiłki w celu optymalizacji kosztów i gabarytów łożysk oporowych były kontynuowane w latach następnych, a w roku 1967 zgłoszono patent na samocentrujące łożysko oporowe sprzęgła, które pozwalało łożysku na dopasowanie osi rotacji względem sprężyny talerzowej sprzęgła. Ta innowacja pozwoliła na zredukowanie temperatury pracy łożyska o 25%, wydłużając jego żywotność czterokrotnie. W latach 70. plastikowe elementy nośne łożyska pozwoliły na dalszą redukcje wagi i kosztów jego produkcji. Od tego punktu nastąpił znacznie dynamiczniejszy rozwój układu sterowania sprzęgłem, poprawa jego wytrzymałości i ogólnej wydajności.
Łożysko oporowe sprzęgła z kompensacją migotania tarczy sprzęgła.
Innowacje Grupy Schaeffler
Grupa Schaeffler zawsze była prekursorem wprowadzania nowych technologii i materiałów w układzie sterowania sprzęgłem. Od lat 70. wprowadzała technologię stosowania innowacyjnych jak na tamte czasy komponentów z tworzyw sztucznych i tłoczonych hartowanych elementów zamiast ciężkich odlewów i obrabianych elementów stalowych. W ten sposób zmniejszono średnią wagę typowego łożyska oporowego o około 50%, zwiększając jednocześnie jego żywotność ponad dwukrotnie. Innowacje nie dotyczą jedynie łożyska oporowego, ale całego układu sterowania sprzęgłem, dzięki czemu Grupa Schaeffler jest w stanie produkować komponenty ściśle ze sobą współpracujące i wpływające na optymalizację funkcjonowania całego układu przeniesienia napędu. Na przykład w krytycznym obszarze styku łożyska i tulei prowadzącej Schaeffler przezwyciężył problemy związane ze smarowaniem dzięki zastosowaniu specjalnych elementów z tworzyw sztucznych i hartowanych tulei nie wymagających smarowania.
Łożysko oporowe sprzęgła z dwuwargowym uszczelnieniem zabezpieczającym przed zanieczyszczeniami.
Indywidualne konstrukcje tworzone na potrzeby klientów, którymi są największe koncerny samochodowe, powstają przy użyciu najnowocześniejszych elektronicznych technologii. Poprzez użycie własnego oprogramowania Bearnix, firma Schaeffler jest w stanie opracowywać kompleksowe modele w celu optymalizacji łożysk oporowych sprzęgła. Dopiero po elektronicznej optymalizacji produkt rozpoczyna fazę testów pod kątem zużycia i cichej pracy. Wszystko to powoduje, że od wielu lat producenci samochodów korzystają z usług firmy Schaeffler, pozyskując zaawansowane rozwiązania techniczne dla swoich maszyn.
Zespół dźwigni i łożysk sterujących podwójnym sprzęgłem.
Komentarze (0)