Za tym niepozornym skrótem kryje się rewolucyjna technika: system ESP (Electronic Stability Program) wspomaga kierowcęw sytuacjach drogowych krytycznych pod względem dynamiki poprzez przyłożenie wymierzonej siły hamowania do jednego lub większej liczby kół oraz – w razie potrzeby – dostosowanie momentu obrotowego silnika. Dzięki temu pojazd może podążać w kierunku określonym przez kąt skrętu kierownicy. W maju 1995 r. system ESP miał swoją produkcyjną premierę w Mercedesie z serii 140 coupé.
- System wprowadzony na rynek w 1995 r. w coupé Mercedes-Benz z serii 140
- ESP® wspiera kierowców w sytuacjach, w których kluczowe znaczenie ma dynamika jazdy
- Dziś ESP® jest punktem odniesienia dla branży technologicznej na całym świecie
Najpierw pewna anegdota: w październiku 1997 r. rozpoczęła się błyskawiczna popularyzacja systemu ESP®. Podczas tzw. testu łosia, przeprowadzanego przez szwedzkiego dziennikarza motoryzacyjnego, Mercedes-Benz Klasy A przekroczył swoje limity z zakresu dynamiki jazdy i przewrócił się w trakcie próby gwałtownego manewru omijania. Wynik testu firma potraktowała jako wyzwanie – dostawy Klasy A zostały wstrzymane o 12 tygodnie, a wszystkie egzemplarze seryjnie otrzymały system ESP. Rezultat był imponujący: po zmianach Klasa A nawet w ekstremalnych testach radziła sobie lepiej niż konkurenci. W 1999 r. Mercedes-Benz jako pierwsza marka wyposażyła w nowatorski system wszystkie swoje modele samochodów osobowych. Ten krok stanowił sygnał dla całej branży.
Prace rozwojowe w interesie bezpieczeństwa jazdy
Innowacja została wspólnie opracowana przez Daimler-Benz i Bosch. Pierwsze kroki obie firmy podjęły już w latach 80., niezależnie od siebie: ich działy Advance Development (z ang. zaawansowanego rozwoju) szukały rozwiązań mających na celu zapewnienie większej stabilności jazdy w krytycznych sytuacjach drogowych. W 1992 r. obie firmy skonsolidowały swoje osiągnięcia w ramach wspólnego zespołu. Wyniki ich pracy zostały zaprezentowane w postaci systemu Dynamic Handling Control (FDR) w 1994 r.
ESP® został wprowadzony na rynek jako „elektroniczny program stabilności” (Electronic Stability Program) w maju 1995 r. – najpierw jako standardowe wyposażenie modelu S 600 Coupé z serii 140. We wrześniu 1995 r. dołączyły do niego modele S 600 Limuzyna oraz roadster SL 600, również korzystające z silnika V12. Od tamtej pory system był dostępny jako opcja także dla limuzyn i coupé klas S oraz SL z silnikami V8. W styczniu 1996 r. wprowadzono go w debiutującej wówczas Klasie E 420 z serii 210.
Jeden z najważniejszych systemów bezpieczeństwa w samochodach
ESP – oprócz pasów bezpieczeństwa, poduszek powietrznych i ABS-u – stał się najważniejszym systemem bezpieczeństwa we wszystkich nowoczesnych autach osobowych. Mercedes-Benz był pierwszym producentem na świecie, który wprowadził ESP jako standard we wszystkich swoich modelach. W konsekwencji, według statystyk, liczba osobowych Mercedesów uczestniczących w wypadkach drogowych o poważnych konsekwencjach spadła o ponad 42%, podczas gdy dla aut innych marek spadek ten wynosił tylko 13%. Ta skuteczność przekonała innych: ESP stawał się coraz popularniejszy. W listopadzie 2011 r. w życie weszło unijne rozporządzenie, które wymusiło seryjny montaż ESP we wszystkich nowo zarejestrowanych autach osobowych i użytkowych sprzedawanych w Unii Europejskiej.
Mercedes-Benz Klasa A jest prawdziwym trendsetterem. Dowodem na „demokratyzację” zaawansowanych rozwiązań technicznych z klasy modeli luksusowych jest aktualne wydanie Klasy A (seria 177), które oferuje nie tylko innowacyjny system operacyjny MBUX (Mercedes-Benz User Experience), ale także najnowsze systemy wspomagające. Ich funkcjonalności pokrywają się z możliwościami systemów w Mercedesach wyższych klas, włącznie z Klasą S z serii 222 – i w pewnych sytuacjach pozwalają też na jazdę częściowo zautomatyzowaną.
Komentarze (1)