czterokolumnowe
Wszystkie podnośniki pracujące w warsztatach samochodowych, ze względu na zastosowane rozwiązania konstrukcyjne, dzielą się na kilka grup:
- płytowe,
- nożycowe,
- słupowe,
- kolumnowe.
Każda z konstrukcji ma swoje wady i zalety oraz powinna być dostosowana do konkretnych wymagań i specyfiki pracy warsztatu a także zakresu świadczonych usług obsługowo-naprawczych. Obecnie, w dalszym ciągu najbardziej rozpowszechnioną konstrukcyjnie grupę podnośników stanowią podnośniki dwukolumnowe. Są one najczęściej stosowane w warsztatach samochodowych. Ta grupa podnośników należy jednak do grupy podnośników typowo obsługowych. Nie nadają się one jednak do przeprowadzania czynności związanych ze sprawdzaniem stanu technicznego całych podzespołów i poszczególnych elementów podwozia pojazdu wraz z układem zawieszenia i układem kierowniczym, czyli tzw. czynności diagnostycznych. Do wykonywania tego typu czynności niezbędne jest posiadanie podnośnika najazdowego. Płyty najazdowe zapewniają podniesienie pojazdu ustawionego na kołach, co jest niezbędnym warunkiem niektórych testów. Podnośniki tego typu umożliwiają również wykonywanie wszelkich napraw i to zarówno pojazdu ustawionego na kołach, jak również i przy zawieszeniach w stanie odprężonym. Jest to możliwe przy zastosowaniu dodatkowego podnośnika wewnętrznego międzykołowego (do uniesienia tylko jednej osi) lub międzyosiowego (do uniesienia całego pojazdu).
Do podnośników najazdowych zaliczyć można konstrukcje:
- nożycowe,
- czterokolumnowe.
Obecnie, coraz większym powodzeniem cieszą się rozwiązania nożycowe. Są one jednak znacznie droższe, a w związku z tym cały czas największą grupę podnośników najazdowych stanowią modele czterokolumnowe. Wśród rozwiązań podnośników czterokolumnowych występują wersje zarówno elektromechaniczne (śrubowe), jak i elektrohydrauliczne (siłownikowe).
W podnośnikach czterokolumnowych elektromechanicznych unoszenie płyt najazdowych odbywa się poprzez zamianę ruchu obrotowego na wzdłużny (pionowy) z wykorzystaniem poruszającej się ruchem postępowo-obrotowym śruby względem nieruchomej nakrętki. W przeszłości było to wiodące rozwiązanie konstrukcyjne tego typu podnośników. Niestety, ze względu na głośność działania oraz konieczność wykonywania regularnych zabiegów kontrolnych i konserwacyjnych, rozwiązania te coraz częściej wypierane są przez konstrukcje elektrohydrauliczne.W posiadających znacznie więcej zalet konstrukcjach podnośników czterokolumnowych elektrohydraulicznych unoszenie płyt najazdowych spowodowane jest wytworzeniem ciśnienia hydraulicznego w siłownikach. Podnośniki elektrohydrauliczne mają mniej części ruchomych niż elektromechaniczne, a w związku z tym wymagają znacznie mniej zabiegów konserwacyjnych. Ponadto podnośniki te są znacznie szybsze w działaniu oraz odznaczają się również zdecydowanie cichszą pracą. Konstrukcje elektrohydrauliczne mają jeszcze jedną bardzo istotną przewagę nad podobnymi konstrukcjami elektromechanicznymi. Wyposażone są one bowiem w system hydraulicznego zabezpieczenia przeciwprzeciążeniowego. Dzięki zastosowaniu tego systemu po prostu nie ma możliwości przeciążenia podnośnika. W chwili, gdy ciężar pojazdu przewyższa maksymalną nośność podnośnika, automatycznie otwierają się zawory przeciwprzeciążeniowe, które blokują system hydrauliczny, uniemożliwiając tym samym uniesienie pojazdu. Podnoszenie i opuszczanie sterowane jest przy wykorzystaniu układów elektronicznych zapewniających pełną synchronizację pracy poszczególnych kolumn.
Ruchoma płyta najazdowa w podnośnikach czterokolumnowych umożliwia obsługę pojazdów o różnej szerokości i rozstawie kół. Napęd unoszący w podnośnikach czterokolumnowych elektrohydraulicznych przekazywany jest najczęściej poprzez zespół stalowych lin, naciąganych na specjalnych krążkach umieszczonych w kolumnach przez siłownik hydrauliczny umieszczony pod nieruchomą płytą najazdową. Zwykły podnośnik czterokolumnowy ma płaskie platformy i nie posiada dodatkowego wyposażenia niezbędnego do przeprowadzania czynności diagnostycznych. Podnośnik czterokolumnowy, typowo diagnostyczny, umożliwiający przeprowadzenie diagnostyki podwozia, jest bardziej rozbudowaną konstrukcją. W takim podnośniku najazdy posiadają wybrania pod obrotnice i płyty rozprężne, rozluźniające tylne zawieszenie. Podnośnik wyposażony jest ponadto w wewnętrzny podnośnik międzykołowy lub międzyosiowy, umożliwiający uniesienie osi pojazdu przy kontroli geometrii ustawienia kół w celu wykonania czynności kompensacji bicia. Podnośniki międzykołowe to zwykle napędzane elektrycznie podnośniki hydrauliczne. Dzięki zastosowaniu specjalnych rolek istnieje możliwość wzdłużnego przemieszczania ich po płytach najazdowych podnośnika głównego. Wysokość ich unoszenia nie przekracza kilkudziesięciu centymetrów. Podnośniki międzyosiowe natomiast są najczęściej podnośnikami nożycowymi. Zastosowanie w podnośnikach najazdowych dodatkowych podnośników wewnętrznych umożliwia wykonywanie większości prac obsługowych i naprawczych, a zwłaszcza tych, które wymagają dobrego dostępu do pojazdu i to zarówno wtedy, gdy pojazd stoi na kołach, jak i wtedy, gdy ma je uniesione.
mgr Andrzej Kowalewski
Komentarze (0)