Szerokopasmowe czujniki tlenu (cz. 5) – zasady pracy szerokopasmowego czujnika tlenu typu LSU4.x firmy Bosch

ponad rok temu  27.02.2020Zobacz Artykuł

Rys. 17. Uproszczony schemat szerokopasmowego czujnika tlenu typu LSU4.9 i wersji wcześniejszych firmy Bosch wraz z układem sterującym w sytuacji, gdy przez układ wylotowy silnika przepływają spaliny pochodzące ze spalenia mieszanki bogatej (λ < 1). Elementy na rysunku (zaznaczono tylko te istotne dla wytłumaczenia zasady pracy): 1 – spaliny płynące układem wylotowym silnika; 2 – cząstka tlenu; 3 – warstwa katalityczna rozkładająca dwutlenek węgla (CO2) i parę wodną (H2O); 4 – pompa tlenu; 5 – przestrzeń dyfuzyjna; 6 – bariera dyfuzyjna; 8 – ceramika ogniwa Nernsta (dwustanowego napięciowego czujnika tlenu); 10 – kanał powietrza odniesienia ogniwa Nernsta; 11 – pomiar natężenia prądu IPM zasilającego pompę tlenu; 12 – pomiar napięcia UN ogniwa Nernsta; 13 – układ sterujący. Oznaczenia: IPM – mierzone natężenie prądu zasilającego pompę tlenu; UN – napięcie ogniwa Nernsta, DT – dodatkowe cząstki tlenu (O2) pozyskane z rozkładu dwutlenku węgla (CO2) i pary wodnej (H2O) na warstwie katalitycznej (3). Rys. a pokazuje sytuację bezpośrednio po tym, jak układ regulacyjny szerokopasmowego czujnika tlenu „dowiedział się” od ogniwa Nernsta (UN > 0,45 V), że przez układ wylotowy silnika płyną spaliny pochodzące ze spalenia mieszanki bogatej (λ < 1). Rys. b pokazuje sytuację, gdy układ regulacji dobrał prawidłową wartość natężenia prądu IPM płynącego w umownym kierunku ujemnym, zasilającego pompę tlenu, która spowodowała, że wartość napięcia UN ogniwa Nernsta osiągnęła wartość 0,45 V – patrz rys. 18. Szczegółowy opis w tekście

do góry strony